ေရွးေရွးကအေႂကြး ေပးဖို႔လိုေသးလို႔လားတဲ့

>> Monday, June 9, 2008

ေရွးေရွးကအေႂကြး ေပးဖို႔လိုေသးလို႔လားတဲ့

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာဗ်ာ့။ နိုင္၀တုတ္နဲ႔ နိုင္အဖ်င္းတဲ့ သားအဖ ၂ ေယာက္ ရွိတယ္။ သူတို႔က မြန္လည္းမဟုတ္ၾကဘဲနဲ႔ နာမည္ေတြက နိုင္ေတြနဲ႔စၾကတယ္။ ထားပါေတာ့ အဲဒီသားအဖ ၂ ေယာက္က ေဒၚေအးခ်မ္းကို အေႂကြးေပးစရာရွိတယ္တဲ့။ ေဒၚေအးခ်မ္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးသမား ပါ။ စာေပနဲ႔ တရားပဲ သူကအဓိက ၀ါသနာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရပိုင္ခြင့္ေတာ့ ပံုမွန္ေတာင္းတယ္။ ေဒၚေအးခ်မ္းကေတာ့ သူ႔၀ါသနာ သူ႔အက်င့္တိုင္း အတင္းအၾကပ္ေတြဆိုတာ မလုပ္ပါဘူး။ တိုင္လားေတာလားလည္းမလုပ္ဘူး။ သူတို႔သာ ကိုယ္သိကၡာကိုယ္ေလးစားရင္ ေအးေအးေဆးေဆး တာ၀န္သိသိေပးရမွာေပါ႔တဲ့။


ေစာေစာပိုင္းတုန္းကေတာ့ နိုင္၀တုတ္က အခ်ိန္ဆြဲဖို႔ႀကိဳးစားေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ေပးရေတာ့မယ့္ အေနထားေရာက္လာေရာ။ အဲဒီေတာ့ နိုင္အဖ်င္းကေျပာတယ္ အိမ္မွာ အေဖက စိတ္က်န္းမာေရး မေကာင္းေတာ့ဘူးတဲ့။ အားလံုးသူ႔တာ၀န္ျဖစ္သြားၿပီတဲ့။ ဒါလည္းေဒၚေအးခ်မ္းက ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေတာင္းေနပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ နိုင္၀တုတ္က ေသကိုသြားေရာ။ နိုင္အဖ်င္း သတ္လိုက္တာလားလို႔ေတာင္ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတြးေသးတယ္။

အဲဒီေနာက္ပိုင္း ေဒၚေအးခ်မ္းကေတာင္းေတာ့ အိမ္တြင္းျပႆနာေတြရွိေနလို႔တဲ့ အေၾကာင္းျပတယ္။ ေနာက္ေနာက္ အေခါက္ေတြက်ေတာ့ ဟိုးေရွးေရွးက အေႂကြး လာေတာင္းရမို႔လားဆိုၿပီး သူကေတာင္ ျပန္ေအာ္ခ်င္ေသးတယ္။ ခုေတာ့ေျပာေနၿပီ ဟိုးပေ၀သဏီက အေႂကြးမို႔ တရားေရးနဲ႔ မညီေတာ့ဘူးတဲ့။

ေဒၚေအးခ်မ္းကလည္း စကားေျပာက်ေတာ့ အေကာင္းသား။

ဒီမွာ နိုင္အဖ်င္း ေရွးေရွးက အေႂကြး တရားေရးနဲ႔ မညီဘူးဆိုရေလာက္ေအာင္ မင္းအရွက္မမဲ႔ပါနဲ႔။ ဒီအေႂကြး အခ်ိန္ၾကာလာတာ ဘယ္သူ႔မွာတာ၀န္ရွိလဲ။ ၾကာေနတာကိုပဲ မင္းတို႔ရွက္သင့္ေနၿပီ။ မင္းအေဖ ကတိေပးခဲ့တုန္းက မင္းလည္း အ႐ြယ္ရွိေနပါၿပီ။ မင္းတို႔ေပးခဲ့တဲ့ ကတိနဲ႔ တရားဥပေဒ ဘယ္လိုရွိလဲဆိုတာ မင္းေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ အလုပ္ဆိုတာ မလုပ္ပဲ မၿပီးဘူး။ အေႂကြးဆိုတာ မဆပ္ပဲ မေၾကဘူး။ ဒီေႂကြးေတာင္းတဲ့ ဒဏ္ မင္းမေသမခ်င္း ခံေနရမယ္။ မင္းေသသြားလည္း သံသရာ ေႂကြးနဲ႔ ေသရမယ္။

ငါေသသြားလည္း ငါ့မ်ိဳးဆက္က ေတာင္းေနမွာပဲ။ စိတ္ခ် တို႔ဘက္က ရပိုင္ခြင့္တြက္ အၾကမ္းမဖက္ရင္သာေနမယ္ ေတာင္းၿမဲေတာ့ ေတာင္းေနမွာပဲ။ အရွက္ကေလး နဲနဲရွိရင္ မင္းလည္း တာ၀န္ယူတတ္လာမွာပါ။

6 comments:

Anonymous June 9, 2008 at 12:12 PM  

ေဆြမ်ိဳး မေတာ္ခ်င္လို႔မရသလို၊ အေၾကြးလည္း မဆပ္ခ်င္လို႔မရဘူးဆိုတာ ဟုတ္တယ္ေနာ္။ အဲဒီ ေၾကြးေပးသူနဲ႔ ေၾကြးယူသူ အမႈကလည္း အျမဲၾကံဳေတြ႔ေနရတာဗ်။ ကၽြန္မအေမကေတာ့ ေျပာေလ့ရွိတယ္။ တခုခု သူမ်ားဆီက ငွားထားရင္ေတာင္ သတိတရျပန္ေပးမွတဲ့၊ သံသရာေၾကြး ပါမွာေၾကာက္တယ္တဲ့။

Anonymous June 9, 2008 at 3:32 PM  

စကားပုံေတာင္ရွိေသးေလ
အရင္က“ယူေတာ႔ျပံဳးျပံဳးေတာင္းေတာ႔မုန္း”
ခုက“ယူေတာ႔အၾကမ္းဖက္၊ေတာင္းေတာ႔ရက္စက္”
ဆိုလား
ရွက္တာေတာ႔မပါဘူး။
သံသရာလည္းမပါဘူးဖိုးေသာၾကာေရ။

Unknown June 9, 2008 at 8:15 PM  

သူတို႔က အေႀကြးကို ေနာက္ဘ၀ထိ သယ္ခ်င္ႀကတာဗ်။

RePublic June 10, 2008 at 3:16 AM  

အေၾကြး႐ွိတာ မေကာင္းဘူးဗ်၊ ေသာကမီးေတြ၀ါးျမိဳထားရတာ၊
ဘာ အေၾကြးပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ေနာက္ဆံုး ခံရပုံျခင္းေတာ့ တူတူဗ်၊ :D

Anonymous June 10, 2008 at 9:19 AM  

ဒါေတာင္အတိုးမေတာင္းေသးဘူးေနာ္။
အရင္းပဲေတာင္းေနတာ။
တိုး။ရင္းေပါင္းဆိုရင္ေတာ့ မလြယ္ဘူးျဖစ္သြားမယ္။ :D

ဖိုးေသာၾကာ June 10, 2008 at 12:30 PM  

မဇနိေရ
သတိထားၿပီး ျပန္ေပးတယ္ ျပန္ဆပ္တယ္ဆိုေတာ့ သံသရာ ေႂကြးရွင္းတာေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီအေႂကြးပါမွာေတာ့ေၾကာက္တယ္။

မေမေအာင္
ေျပာတဲ့ စကားပံုအသစ္ကေတာ့ ခုေခတ္နဲ႔ အကိုက္ဆံုးပဲလို႔ေတာင္ ေျပာခ်င္တယ္။

Heartmuseum ေရ
အဲဒီလူေတြကေတာ့ အဆိုးဆံုးပဲ။ သူတို႔မရွိမ ကမၻာကို လွလာမွာ။

Republic
ေျပာတာကို အတိက် ေထာက္ခံတယ္။ ထိုင္ခုန္ေနရလိုခ်င္လို႔မဟုတ္ဘူေနာ္။ သေဘာတူလို႔ ေထာက္ခံတာ။

ကိုေမာင္ျဖဴေရ
အတိုးေတြဆိုတာက ေဒၚေအးခ်မ္းတစ္ေယာက္ စိတ္မ၀င္စားရွာပါဘူး။ သူက ေအးေအးသမား ရသင့္သေလာက္ ရနိုင္သေလာက္ကို အကုန္ယူခ်င္သူမဟုတ္ဘူး။ လိုအပ္သေလာက္သာယူမွာပါ။ အခုေတာင္းေနတာေလးမွ မရရင္ သူလုပ္ခ်င္တဲ့ ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာင္းေလးေတြ မလုပ္နိုင္လို႔ေတာင္းေနရွာတာ။

  © Blogger templates Shiny by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP