နာေရးကူညီတယ္ဆိုတာ
>> Wednesday, June 11, 2008
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က လမ္းၫႊန္လို႔ နာေရးကူညီမႈအသင္းရဲ႕ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကေန နိုင္ငံေက်ာ္ ရုပ္ရွင္မင္းသားေက်ာ္သူရဲ႕ ခုတ္မယ္၊ ထစ္မယ္၊ ပါပါလွီးမယ္ ေဆာင္းပါးကိုဖတ္ၿပီး အျဖစ္အျပက္ေလးတစ္ခုကို သတိရလို႔ ဒီပို႔စ္ကိုေရးလိုက္တာပါ။
တစ္ခါတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ေလးမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဆံုးပါးသြားတယ္။ အေသးစိတ္ေတာ့ မသိေတာ့ပါဘူး။ သူက ဆံုးသြားတာ႐ြာျပင္မွာပါ။ ႐ြာျပင္မွာေသတဲ့မသာ ႐ြာထဲမွာ မျပင္ရဘူး။ ႐ြာထဲမ၀င္ရဘူးဆိုတဲ့ ျပႆနာေတြျဖစ္လာတယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း ေစ်းသည္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေတာ့ သူ႔မိသားစုက သူေရာင္းေနက် ေစ်းဆိုင္ေလးမွာ အေလာင္းျပင္ဖို႔စီစဥ္ၾကတယ္။ ေစ်းသူေစ်းသားေတြက ေစ်းထဲကိုေတာင္ မသြင္းရဘူး လို႔ေျပာၾကေသးတယ္။
ေသသြားတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေယာကၡမကလည္း ဘာအယူမွ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ဒဲ့ဒိုးသမားႀကီး။ အေျပာကလည္း ပက္စက္တယ္။ သူေျပာတဲ့စကားက မွတ္သားေလာက္ပါတယ္။
"ႏြားေသေကာင္၊ ဆိတ္ေသေကာင္၊ ၾကက္ေသေကာင္၊ ၀က္ေသေကာင္ အေသေကာင္မ်ိဳးစံု အ၀င္ခံေနတဲ့ေစ်းက၊ လူေသေကာင္မ၀င္ရဘူးဆိုေတာ့ လူက အဲဒီေကာင္ေတြထက္ နိမ္႔က်ေနလို႔လား။"
အဲလိုဆိုေတာ့ လူတစ္ေယာက္ကထပ္ေျပာတယ္။ "ခင္ဗ်ားအိမ္ထဲသြင္းပါလားတဲ့"
အထက္ကလူျပန္ေျပာလိုက္တာက "က်ဳပ္ေခၽြးမ အေလာင္းကိုဗ်ာ ႐ြာကသာ ခြင့္ျပဳရင္ က်ဳပ္က အိမ္၀ိုင္းထဲမွာတင္ ေျမျမဳပ္တယ္။"
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း အ၀င္ခံလိုက္ရပါတယ္။ ေစ်းထဲက သူမေရာင္းေနက် ေစ်းဆိုင္ေလးမွာပဲ အသုဘကို ျပင္ဆင္ၿပီး ကိစၥၿပီးသြားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြမ်ား ဗုဒၵဘာသာလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ခံယူထားၿပီး။ ဘုရာေဟာထားတဲ့ မဂၤလာတရားေတာ္ေတြကို ေမ့ေနၾကတယ္။ ေလာကီမဂၤလာေတြကို လိုက္စားၿပီး အယူသည္းၾကတယ္။ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေသလို႔ ပူေဆြး၊ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတဲ့ မိသားစုကို ကူညီဖို႔ အားေပးရမယ့္အစား အေႏွာက္ အယွက္ေပးသလိုေတြျဖစ္ေနၾကတယ္။
နာေရးကူညီတဲ့ အလုပ္ကို တခ်ိဳ႕က မဂၤလာမရွိတဲ့အလုပ္၊ သုဘရာဇာအလုပ္လို႔ ေျပာခ်င္ၾကတယ္။ အခုေတာ့ ေက်ာ္သူလို နိုင္ငံေက်ာ္ ရုပ္ရွင္မင္းသားတစ္ေယာက္က ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လူအားေငြအားနဲ႔ လုပ္ကိုင္ေပးေနေတာ့ အဲဒီအလုပ္အေပၚမွာ လူေတြ ရႈျမင္ပံုေျပာင္းလဲလာပါတယ္။ နာေရးကူညီလုပ္ေဆာင္ေပးတဲ့ အလုပ္လည္း ဂုဏ္ရွိတာပါတယ္။ မဂၤလာရွိတယ္/ မရွိဘူးဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း ေဆြးေႏြးတာေတြ ေဆာင္းပါးေရးသားတာေတြ ျဖစ္လာတယ္ဆိုေတာ့ တစ္နိုင္ငံလံုးျပည္သူေတြကို အခန္းက႑တစ္ခုအတြက္ အျမင္မွန္ေစဖို႔ လမ္းၫႊန္အဖြဲ႔တစ္ခုသဖြယ္လည္း ျဖစ္လာတယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။
နာေရးကူညီမႈအသင္း စာမ်က္ႏွာ http://www.ffssyangon.com/ ကိုလည္း အလည္သြားၾကပါဦး။
ေက်ာ္သူေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးကိုလည္း http://www.ffssyangon.com/images/u-kyaw-thu.pdf အားေပးၾကပါဦးလို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
တစ္ခါတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ေလးမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဆံုးပါးသြားတယ္။ အေသးစိတ္ေတာ့ မသိေတာ့ပါဘူး။ သူက ဆံုးသြားတာ႐ြာျပင္မွာပါ။ ႐ြာျပင္မွာေသတဲ့မသာ ႐ြာထဲမွာ မျပင္ရဘူး။ ႐ြာထဲမ၀င္ရဘူးဆိုတဲ့ ျပႆနာေတြျဖစ္လာတယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း ေစ်းသည္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေတာ့ သူ႔မိသားစုက သူေရာင္းေနက် ေစ်းဆိုင္ေလးမွာ အေလာင္းျပင္ဖို႔စီစဥ္ၾကတယ္။ ေစ်းသူေစ်းသားေတြက ေစ်းထဲကိုေတာင္ မသြင္းရဘူး လို႔ေျပာၾကေသးတယ္။
ေသသြားတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေယာကၡမကလည္း ဘာအယူမွ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ဒဲ့ဒိုးသမားႀကီး။ အေျပာကလည္း ပက္စက္တယ္။ သူေျပာတဲ့စကားက မွတ္သားေလာက္ပါတယ္။
"ႏြားေသေကာင္၊ ဆိတ္ေသေကာင္၊ ၾကက္ေသေကာင္၊ ၀က္ေသေကာင္ အေသေကာင္မ်ိဳးစံု အ၀င္ခံေနတဲ့ေစ်းက၊ လူေသေကာင္မ၀င္ရဘူးဆိုေတာ့ လူက အဲဒီေကာင္ေတြထက္ နိမ္႔က်ေနလို႔လား။"
အဲလိုဆိုေတာ့ လူတစ္ေယာက္ကထပ္ေျပာတယ္။ "ခင္ဗ်ားအိမ္ထဲသြင္းပါလားတဲ့"
အထက္ကလူျပန္ေျပာလိုက္တာက "က်ဳပ္ေခၽြးမ အေလာင္းကိုဗ်ာ ႐ြာကသာ ခြင့္ျပဳရင္ က်ဳပ္က အိမ္၀ိုင္းထဲမွာတင္ ေျမျမဳပ္တယ္။"
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း အ၀င္ခံလိုက္ရပါတယ္။ ေစ်းထဲက သူမေရာင္းေနက် ေစ်းဆိုင္ေလးမွာပဲ အသုဘကို ျပင္ဆင္ၿပီး ကိစၥၿပီးသြားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြမ်ား ဗုဒၵဘာသာလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ခံယူထားၿပီး။ ဘုရာေဟာထားတဲ့ မဂၤလာတရားေတာ္ေတြကို ေမ့ေနၾကတယ္။ ေလာကီမဂၤလာေတြကို လိုက္စားၿပီး အယူသည္းၾကတယ္။ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေသလို႔ ပူေဆြး၊ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတဲ့ မိသားစုကို ကူညီဖို႔ အားေပးရမယ့္အစား အေႏွာက္ အယွက္ေပးသလိုေတြျဖစ္ေနၾကတယ္။
နာေရးကူညီတဲ့ အလုပ္ကို တခ်ိဳ႕က မဂၤလာမရွိတဲ့အလုပ္၊ သုဘရာဇာအလုပ္လို႔ ေျပာခ်င္ၾကတယ္။ အခုေတာ့ ေက်ာ္သူလို နိုင္ငံေက်ာ္ ရုပ္ရွင္မင္းသားတစ္ေယာက္က ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လူအားေငြအားနဲ႔ လုပ္ကိုင္ေပးေနေတာ့ အဲဒီအလုပ္အေပၚမွာ လူေတြ ရႈျမင္ပံုေျပာင္းလဲလာပါတယ္။ နာေရးကူညီလုပ္ေဆာင္ေပးတဲ့ အလုပ္လည္း ဂုဏ္ရွိတာပါတယ္။ မဂၤလာရွိတယ္/ မရွိဘူးဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း ေဆြးေႏြးတာေတြ ေဆာင္းပါးေရးသားတာေတြ ျဖစ္လာတယ္ဆိုေတာ့ တစ္နိုင္ငံလံုးျပည္သူေတြကို အခန္းက႑တစ္ခုအတြက္ အျမင္မွန္ေစဖို႔ လမ္းၫႊန္အဖြဲ႔တစ္ခုသဖြယ္လည္း ျဖစ္လာတယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။
နာေရးကူညီမႈအသင္း စာမ်က္ႏွာ http://www.ffssyangon.com/ ကိုလည္း အလည္သြားၾကပါဦး။
ေက်ာ္သူေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးကိုလည္း http://www.ffssyangon.com/images/u-kyaw-thu.pdf အားေပးၾကပါဦးလို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
8 comments:
ေခတ္ကိုစာေရးျခင္းအတတ္ပညာနဲ႔
ထင္ဟပ္ခ်ျပတဲ႔ဖိုးေသာက္ကို
ေလးစားမိပါတယ္။
မေမေအာင္ေျပာမွ ဘ၀င္ေတာင္ ျမင့္ခ်င္လာေပါ႔။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အေရးအသားတမ်ိဳးေတြက ဖတ္ရတာ စိတ္၀င္စားတယ္ဗ်။ ကိုေသာၾကာေရးလာတဲ့ပို႔စ္ေတြက ေလးေလးနက္နက္နဲ႔ ဗဟုသုတလည္း ရတယ္။ ညႊန္းထားတဲ့ ကိုေက်ာ္သူစာကိုလည္း ဖတ္ၿပီးၿပီ။
အယူသည္း၊ အစြန္းေရာက္၊ အျမင္မွား... တစ္ခုမွမေကာင္းဘူး။
သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ပိုအျဖစ္မ်ားေနေလရဲ႕...။
ၿမန္မာေတြ ဗုဒၶဘာသာ လို႔သာေၿပာတယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ားက ဟိႏၵဴ အယူ၀ါကို မသိလိုက္ပဲ စြဲလန္းေနႀကတယ္ဗ်။ အဲဒီအယူေတြ ကြ်တ္ဖို႔ လယ္တီ ဆရာေတာ္ႀကီး၊ဦးသုခ၊ ေတာင္စလင္း တိုက္သစ္ဆရာေတာ္
(မႏၱေလးက ၿဗဟၼစိုရ္ နာယက) ၊ ကိုေက်ာ္သူတို႔ အစဥ္အဆက္ အစဥ္တစိုက္ တိုက္ဖ်က္ ခဲ့ႀကတာေပါ့။ ဒါေတာင္ အစြဲမကြ်တ္ ခ်င္ႀကဘူးဗ်။
golden=heartmuseum ...ဟီး....
ေကာင္းသဗ်၊ ဖတ္ရတာ။ အဲဒီလင့္ခ္ကို လိုခ်င္ေနလို႔ ေက်းဇူးဗ်ိဳ႕။ အားေပးေနတယ္ ကိုေသာၾကာ။
မဇနိေရ အားေပးတာေက်းဇူးပါ။ ကိုေက်ာ္သူလည္း စာေရးေကာင္းတာပဲေနာ္။
ကိုဟန္သစ္ၿငိမ္ေရ ဟုတ္ပါ႔ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳးေတြလည္း ေဖာင္စိးရင္းေရငတ္ေနလား မသိပါဘူး။ ဗုဒၶအဘိဓမၼာတရား စာေပက အထြန္းကားဆံုးတိုင္းၿပည္။ ဗုဒၶရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြက်ေတာ့ အေျခခံျပည္သူက အရမ္းေ၀းေနတယ္။
golden ကိုလည္း အင္ေဖၚေမးရွင္းေတြတြက္ေက်းဇူးပါ။
ေမာင္အညတရ ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ပါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘေလာ့ဂ္က ႀကိဳဆိုပါတယ္။
တားျမစ္ထားေသာ ဆက္အားေပးဦး။ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္တယ္။
Post a Comment