နင္အဓိကဗ်ာ..နင္အဓိက

နင္အဓိကဗ်ာ..နင္အဓိက

က်ေနာ္ငယ္ငယ္တုန္းက ၾကားဖူးတဲ့ဟာသေလးပါ။ ဒီေန႔ထူးထူးျခားျခား သတိရေနလို႔ ဒီဘေလာ့(ဂ္)ကို အလည္လာသူေတြကို ေ၀မွ်ခ်င္လို႔ပါ။ အားရပါးရ ရီလိုက္ၾကပါဦး။

မိသားစုတစ္စုရွိသတဲ့၊ အေဖရယ္ အေမရယ္ သားေတြရယ္ သမီးငယ္ေလးတစ္ေယာက္ရယ္ေပါ့။ အငယ္ဆုံးသမီးေလးဆိုေတာ့ အားလုံးကလည္း ခ်စ္၊ အလိုလုိက္ထားေတာ့ အခြ်ဲေလးျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။ ေနရာတိုင္းမွာ ဦးစားေပးလည္း ခံရတယ္ေလ။ တစ္ေန႔မွာ မိသားစုေတြ စုံစုံလင္လင္ ထမင္းစားဖို႔ျပင္ဆင္ၾကသတဲ့။ ထမင္းစား စားပြဲ၀ိုင္း အပုေလးမွာ ဖင္ထိုင္ခုံအပုေလးေတြနဲ႔ ထိုင္စားၾကတာေပါ့။ ထမင္း၀ိုင္းကို အားလုံး ျပင္ဆင္ၿပီးတဲ့အခါ ထမင္းစားမယ္ဆိုၿပီး အားလုံးက ကိုယ့္ေနရာ ကိုယ္ယူၿပီး ထိုင္လိုက္ၾကတာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အေဖလုပ္သူက ျဖတ္ကနဲျမင္လိုက္တယ္။ သမီးေလးထိုင္တာ အဆင္မသင့္လို႔ လုံျခည္ေအာက္စလြတ္ေနသတဲ့။ အေဖလုပ္သူကလည္း ဒီတိုင္းႀကီးေတာ့ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ တခုခုလုပ္ဦးမွ ဆိုၿပီး ဘာလုပ္ရမလဲ အလ်င္အျမန္စဥ္းစားလိုက္သတဲ့။
အေဖလုပ္သူက တစ္ခုစဥ္းစားၿပီး စကားစလိုက္တယ္
- ကဲ တို႔အားလုံး ထမင္းမစားခင္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၾကရေအာင္..
အေမေရာ သားေတြေရာက အေဖဘာျဖစ္လို႔လဲ လို႔ မေမးပါဘူး၊ ဟုတ္ကဲ့ ဆိုၿပီး ၀ုန္းဆို မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၾကတာေပါ့။
အဲ သမီးေလးကေတာ့ အခြ်ဲေလး၊ အလိုလိုက္ကလည္းခံရေနၾကဆိုေတာ့ မတ္တပ္မရပ္ဘဲ အေဖ့ကို ေမးသတဲ့..
- ေဖေဖ တမီးေရာ ပါသလားဟင္..တဲ့
ဒီေတာ့ အေဖလုပ္သူက ေဒါနဲ႔ ေမာနဲ႔ေျပာလိုက္သတဲ့
- နင္ အဓိကဗ်ာ နင္ အဓိက…တဲ့။