ခါဝႆန္

>> Tuesday, June 3, 2008

ခါဝႆန္
ေကာင္းကင္မွာ
ရင္ကြဲနာက်ေနတဲ႔အသူရာက
သူတစ္ေယာက္ထဲမျပီး
အစြဲၾကီးသူေတြကိုေဝမွ်
မိုးေမွာင္ခဏခဏခ်ေနရဲ႔။ ။
သစ္ရြက္ေတြက
စိုလက္လန္းဆန္း
မိုးေရဖ်န္းေတာ႔ေလ။ ။
ပြင္႔ခ်ပ္ေတြေၾကြ
ပြင္႔ပ်ိဳေတြကေတာ႔
မိုးေရကိုက်ိန္ဆိုသလို
ပိုးစားခံရတဲ႔ပန္းပြင္႔ကလည္း
ေနေရာင္ျခည္ကိုပဲ ၾကိဳလင႔္ေနတယ္။ ။
ထြန္ခ်လို႔ရျပီမို႔
ႏြားတစ္ရွဥ္းနဲ႔
ယာခင္းေပ်ာ္သူေတြဟာ
သိန္းတံသီခ်င္းကိုဆိုညည္းရင္း
အသီးရိပ္သိမ္းခ်ိန္ရဲ႔
(ခပ္မွိန္မွိန္အနာဂတ္ကို)
မ်က္ေျချဖတ္ထားလိုက္တယ္။ ။
တရားစခန္းဆီက
ပီသတဲ႔နာရီသံကလည္း
ျဖစ္ပ်က္
ျဖစ္...ပ်က္.လို႔
မိုးေရစက္သံေတြၾကား
မွန္မွန္ျဖတ္သြားေနပါတယ္။ ။။

8 comments:

Anonymous June 3, 2008 at 9:22 AM  

~~ဂ်ိဳး...ဂ်ိမ္းသံမာန္တင္းပါလို႔ အသူရာ သိၾကားမင္းနဲ႔ စစ္ခင္းကာၿပိဳင္ၾကသည္~~~
ဒီကဗ်ာေလးအရမ္းႀကိဳက္တယ္ မေမေအာင္...
ဒီမွာလဲဒီႏွစ္ေတာ့ မိုးေကင္းေနတယ္။ ခုေတာင္ရြာေနတုန္းပဲ။

tmn June 3, 2008 at 9:44 AM  

ခါ၀ႆန္ မွာ ဟိုအေကာင္ေတြလဲ ေပ်ာ္ၿမဴးၾကတယ္... ဖားျပဳတ္ကိုေျပာတာ... အလြန္ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးပါပဲဗ်ာ...

ဇနိ June 3, 2008 at 9:52 AM  

မေမေအာင္..
ဘာသီခ်င္းတုန္း...
အနာဂတ္ကို မ်က္ေျချဖတ္ဆိုပဲ..
(ေဆးေကာင္းရင္ သုံးရေအာင္ သီခ်င္းေလးပါ ေရးတင္လိုက္ၿပီးေရာ။)
ဒီမွာလည္း အနာဂတ္ကို မ်က္ေျချဖတ္ခ်င္သူ ခပ္မ်ားမ်ားရယ္။

Anonymous June 3, 2008 at 10:31 AM  

အခုေတာ့လည္း မိုးေမွာင္ထဲမွာ ေနသားက်ေနပါျပီ။
ခပ္မွိန္မွိန္အနာဂတ္ကိုပဲ ရည္မွန္းျပီး ေလွ်ာက္လွမ္းမိတယ္။ အစြဲအလန္းၾကီးသူဆိုေတာ
့ မ်က္ေျခမျဖတ္ႏိုင္ဘူးအမေရ။
မိုးေမွာင္ေမွာင္ဒီကာလမွာ ဘယ္ဆီကိုလဲေတာ့မသိဘူး လြမ္းတယ္အမရယ္။ အားမတန္မာန္ေလ်ွာ့ျပီး အေ၀းကေနပဲ ေမ်ွာ္မွန္း၊ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အနာဂတ္ကို အားကိုးတၾကီးလွမ္းေနအံုးမယ္။

Anonymous June 3, 2008 at 11:32 AM  

comments ေတြကကဗ်ာထက္ကဗ်ာပိုဆန္သြားလို႔
ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။

nyiyekhaung June 3, 2008 at 5:17 PM  

ကဗ်ာေလးကေကာင္းလုိက္တာဗ်ာ
လႊမ္းတယ္ လႊမ္းတယ္ ဘာကုိလႊမ္းလုိ႔လႊမ္းမွန္းကုိ မသိေတာ႔ပါဘူးဗ်ာ

Anonymous June 4, 2008 at 6:17 AM  

ခုဆို ရြာမွာက သိန္းတန္တို႕ ၊ ထြန္းရင္တို႕ မိုႏိုသမားေတြ ေခတ္မစားေတာ့ဘူးထင္ပ မေမေအာင္ေရ ။ ့ စိုင္းစိုင္းတို႕ ဘာဘူတို႔ အသံေတြ လယ္ထဲမွာ ၾကားၾကားေနရ ျပီ။ ငယ္ငယ္တံုးက ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္၊ႏြားေက်ာင္းခ်ိန္ေတြကို လြမ္းသဗ်ာ ။

Anonymous June 4, 2008 at 9:24 AM  

ကၽြန္မတို႔ရြာမွာေတာ႔အဲဒီ ရို႔...ရို႔ဆိုတာေလးေတြက
မေလးရွားကိုထြက္ဖို႔ဆိုျပီးရွိတဲ႔ယာေတြအႏုခံ (၃ႏွစ္ေရာင္း)ထားခဲ႔ေတာ႔႔က်န္ခဲ႔တဲ႔အေဖ၊အစ္ကိုေတြပဲသူတို႔ဆိုတတ္တဲ႔သီခ်င္းကိုဆိုရင္းကိုယ္႔ယာကိုတစ္ဝက္စားနဲ႔ထြန္ငွားလိုက္ေနရတာ ကိုတာတူးေရ။

  © Blogger templates Shiny by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP