ႏွစ္ကိုယ္တူ

မေန႔က ေက်ာင္းသြားေတာ့ ေႏြရာသီ အနားယူေနၾကလို႔ ေက်ာင္းသားေတြ သိပ္မလာပါဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ တျခားအိမ္ေထာင္က်ၿပီးသား သူငယ္ခ်င္းရယ္ ဂ်ပန္မေလးတေယာက္ရယ္နဲ႔ စကားေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ရင္း မုန္႔စားရင္း ေျပာၾကတဲ့ အေၾကာင္းက တူႏွစ္ကိုယ္နဲ႔ ပတ္သက္ၾကတဲ့ အေၾကာင္းေတြပါ။ သူ႔ႏိုင္ငံ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ အေလ့ေတြ တူသလား၊ မတူလား ေမးၾကတာပါ။ လူတေယာက္ရဲ႕ အယူအဆေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံတခုလံုးကို သံုးသပ္လို႔ေတာ့ မရပါဘူး။ သူတို႔နဲ႔ အေပ်ာ္သေဘာ ေျပာၾကဆိုၾကတာက ဗဟုသုတေတာ့ ရတာေပါ့။ သူတို႔ သေဘာထားက ဘယ္လိုဆိုတာ သိရတာေပါ့။


ဂ်ပန္မေလးနဲ႔ မၾကာခဏ ေျပာျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းက သူ႔မွာ boyfriend အသစ္ရေနၿပီ၊ “ဒီေန႔ ခ်ိန္းထားတာ ရွိတယ္“။ သူကို ေမးတယ္ “မင္းမွာ အခု ေကာင္ေလးရွိသလား“ ဆိုေတာ့ “အခု ျပတ္သြားပီ တေယာက္နဲ႔“၊ “အခု အသစ္ရွာေနတယ္“ အဲလို။ သူတို႔က ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာၾကတယ္။ “မင္းမွာ boyfriend ဘယ္ႏွေယာက္ရွိသလဲ“ ဆိုရင္လည္း သူက မ်က္လံုး ေမွးေမွးေလးမွိတ္ လက္ေလးေတြ ခ်ိဳးၿပီး ေရပါေတာ့တယ္။ ေနာက္မွ “၈ ေယာက္ေလာက္ပါ“ တဲ့။ ဂ်ပန္မိသားစုအိမ္ အလည္သြားေတာ့လည္း အေမးခံရတယ္ “ဘာလို႔ ခုထိ ေက်ာင္းဆက္တက္တာလဲ“၊ “ဝါသနာပါလို႔လား“၊ “အိမ္က ထားလို႔လား“ တဲ့။ သူတို႔ေမးမွပဲ ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္စဥ္းစားယူရတယ္။ “အိမ္ကလည္း ထားလို႔၊ ဝါသနာလည္း ပါလို႔“ လုိ႔ ေျပာလိုက္မိတယ္။ “ျမန္မာျပည္မွာ ရာထူး ျမင့္တဲ့ေနရာေတြကို အမ်ိဳးသမီးေတြ ရသလား“ ဆိုလာေတာ့ “ရတယ္ေပါ့“ ေနာ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာေတာ့ ေကာင္မေလးေတြက ဘြဲ႔တခုေလာက္ရရင္ ေတာ္ၿပီတဲ့။ ဘြဲ႔လြန္ေတြ မတက္ခ်င္ၾကဘူး။ အေမေတြကလည္း ပိုက္ဆံခ်မ္းသာတဲ့သူ ရွာယူဖို႔ တိုက္တြန္းၿပီးသားတဲ့။ ငယ္ငယ္ကတည္းက သင္ေပးတယ္တဲ့ေလ။ အလည္သြားတဲ့အိမ္က အိမ္ရွင္အမ်ိဳးသားက တကၠသိုလ္က ပါေမာကၡပါ။ အမ်ိဳးသမီးက အကဆရာမ၊ ပန္းခ်ီလည္း ဆြဲတယ္။ အလွျပင္ထားတာလည္း အရုပ္မေလးအတိုင္းပါပဲ။ သမီးေလး တစ္ေယာက္ရွိေပမယ့္ ကေလးအေမလို႔ မထင္ရပါဘူး။ ကိုယ္ပိုင္တိုက္၊ ကား၊ ၿခံနဲ႔ဆိုေတာ့ သူတို႔က သူေဌးမဟုတ္ေပမယ့္ အလယ္အလတ္တန္းစားလို႔ ေျပာပါတယ္။ “သူကလည္း ပိုက္ဆံရွာႏိုင္တဲ့ အမ်ိဳးသားကို ရထားတာ ကံေကာင္းတယ္“ တဲ့။ အလည္သြားတိုင္းေတာ့ အိမ္မွာ အမ်ိဳးသားကို မေတြ႔ရပါဘူး။ ေမးၾကည့္ေတာ့ “အိမ္ကို ည အေစာဆံုးက (၁၀) နာရီ ျပန္လာတယ္“ လို႔ ေျပာတယ္။ ေနာက္က်ရင္ (၁၂) နာရီေပါ့။ စေန၊ တနဂၤေႏြလည္း သူက ေဘာလံုးပြဲ ၀ါသနာပါတယ္ဆိုေတာ့ အိမ္မွာမရိွဘူးတဲ့။ သူတို႔က ခ်မ္းသာေတာ့ အမိ်ဳးသားက အျပင္သြား၊ သူကလည္း ပန္းခ်ီဆြဲတယ္ လူမႈေရးကိစၥေတြ အသင္းအဖြဲ႕ေတြမွာ ပါတယ္ေပါ့။ သူတို႔ရဲ႕ တူႏွစ္ကိုယ္ေလွ်ာက္ေနၾကတဲ့ လမ္းကလည္း သူတို႔အတြက္ေတာ့ သာယာေနတာပါပဲ။

တျခားႏိုင္ငံက သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ဂ်ပန္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳထားတယ္။ သူ႔ကိုလည္း သူ႕အမ်ိဳးသားက ခ်စ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထမင္းလက္ဆံုမစားရတာ မ်ားတယ္။ အိမ္ျပန္ ေနာက္က်တာမ်ားေတာ့ ဒါႀကီးကို သူ လက္မခံႏိုင္ဘူး။ သူ႕ႏိုင္ငံကို ျပန္ေနၾကဖို႔ စည္းရံုးေရး ဆင္းေနတယ္တဲ့။ သူတို႔ႏိုင္ငံမွာလည္း မိသားစုလက္ဆံုစားၾကတာ ထံုးစံရွိတယ္။ အမ်ိဳးသားက ပါတီေတြ သြားေနတာမ်ိဳး မႀကိဳက္ပါဘူး။ သူကေတာ့ ဒီအမ်ိဳးသားတေယာက္ပဲ ခ်စ္ခဲ့တာပါလို႔ ဆိုတယ္။ ေၾသာ္ သူတို႔ႏိုင္ငံေတြလည္း လူတိုင္း အခ်စ္မ်ားၾကတာေတာ့ ဟုတ္ဘူးလို႔ သိရတာေပါ့ေနာ္။ “ျမန္မာေတြက တေယာက္ပဲႀကိဳက္ၿပီး တေယာက္ပဲ လက္ထပ္သလား“ လို႔ ေမးလာတဲ့အခါ “အဲလိုမ်ားတယ္“လို႔ ေျဖမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ “ဒို႔ဆီမွာလည္း စိတ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတာပါေလ“၊ “ရည္းစားေတြ အမ်ားႀကီးထားတာလည္း ရွိတာပါပဲ"လို႔ ေတြးမိလိုက္တယ္။ ကြာျခားခ်က္တခုက သူတို႔က ပြင့္လင္းတယ္။ ကိုယ့္ဆီက တိတ္တိတ္ေလး လုပ္ေနၾကတာေတြရွိတယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ႏိုင္ငံနဲ႔မဆိုင္ဘဲ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ စိတ္အေထြေထြဆိုရင္ ပိုမွန္မယ္ထင္တယ္လို႔ အေတြးသတ္လိုက္မိတယ္။

လူတေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ပတ္သက္ၾကၿပီဆိုရင္ ေလးစားမႈ၊ အထင္ႀကီးမႈလည္း ပါရမယ္။ ကိုယ္လက္ထပ္မည့္သူကိုမွ အထင္ႀကီးစိတ္မရွိရင္လည္း လက္တြဲဖို႔ လြယ္ကူပါ့မလား။ အေတြးေတြ ကြာျခားေနမယ္ဆိုရင္ေရာ လက္ခံႏိုင္ပါ့မလား။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ လက္ထပ္ခ်င္ၾကမွာပါ။ သစၥာလည္း ရွိခ်င္ၾကမွာပါ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ဳိးေၾကာင့္ ကြဲကြာသြားၾကရင္လည္း ရင္ဆိုင္ၾကရတယ္။ ေမ့ေပ်ာက္ၾကရတယ္။ ေမ့ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရတာေတြ ရွိမယ္။ “အေနေဝးရင္ ေသြးေအးတယ္“ ဆိုတာေတာ့ လူနဲ႔ ဆိုင္ပါတယ္။ ခံယူခ်က္တိက်မယ္ဆိုရင္ ေဝးတာ၊ နီးတာ ဆိုင္မယ္မထင္ပါဘူး။ ဂ်ပန္မေလးရဲ႕ အၿမဲစိတ္ဝင္တစားေမးတတ္တဲ့ ေမးခြန္းတခုရွိပါတယ္ “အြန္းလိုင္းမွာ စကားေျပာရံု၊ ဖုန္းေျပာေနရံုေလးနဲ႔ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေဝးတဲ့သူကို ဘာလို႔ခ်စ္ေနႏိုင္သလဲ“ “ထူးဆန္းတဲ့ အခ်စ္အေၾကာင္း ေျပာျပစမ္းပါ“ တဲ့ေလ။ ကိုယ့္မွာ သူေက်နပ္ေလာက္ေစမည့္ အေျဖမရွိပါဘူး။ “သံေယာဇဥ္“ ေတြ “သစၥာ“ေတြ သြားေျပာလည္း သူက လက္ခံမယ္ မထင္ပါဘူး။ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ပတ္သက္ၾကတာ နားလည္မႈေတြ၊ သံေယာဇဥ္ေတြ ရွိေနလို႔ ခုိင္ၿမဲတယ္ဆိုတာပဲ သိတာပါ။

သူငယ္ခ်င္းေတြ တခ်ဳိ႕အတြဲေတြလည္း အိမ္ေထာင္က်သြားၾကၿပီ။ တခ်ဳိ႕လည္း ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ တခ်ဳိ႕လည္း ေနာက္မွ ခ်စ္ၾကတဲ့သူနဲ႔ေပါ့။ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ အဆင္ေျပၾကတယ္ဆို ဝမ္းသာမိတာပါ။ အဆင္ေျပတယ္ဆိုတာပဲ ၾကားရေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာတာေပါ့။ တခ်ဳိ႕လည္း ေနာက္တေယာက္နဲ႔ တြဲၾကေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္း ေျပာၾကတာတခုရွိတယ္ “ေနာင္ျပန္ေတြ႕ၾကရင္ ဘယ္သူ မပါဘူးလား“ ဆိုတာ မေမးမိေစနဲ႔။ “အတူလာတဲ့လူကို အရင္ၾကည့္၊ အေျခအေနေလးလည္း ၾကည့္“ လို႔ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ တခါတေလ အစြဲေလးေတြရွိသကိုး “သူငယ္ခ်င္း ဘယ္သူေလ“ ဆိုရင္ “ဟယ္ ဘယ္ေကာင္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ေနၿပီလား“ ဆိုၿပီး လႊတ္ကနဲ ေမးခ်င္တာ။ တေန႔ကပဲ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တယ္ “မဇနိေရ က်ေနာ္တို႔ ေယာက်္ားေလးေတြက မိန္းကေလးေတြခ်စ္လာတဲ့ ဒဏ္ကို မခံႏိုင္ဘူးဗ်“ တဲ့။ ျမတ္စြာဘုရား။ “အဲသလိုမထင္ဘူး“၊ “မိန္းကေလးတခ်ဳိ႕က လိုခ်င္တာကို နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ရေအာင္ယူတတ္တယ္“၊ “တခ်ဳိ႕ေယာက္်ားေလးေတြက ရိုးေတာ့ မာယာေတြကို နားမလည္ဘဲ ပါသြားၾကတာ“ လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ “ေယာက်္ားေလးတခ်ဳိ႕က အေတာ္ရိုးသားၾကတယ္ ေကာင္မေလးေတြ ကပ္မွန္းသိေပမယ့္ အားနာၿပီး ပါသြားၾကျပန္ေရာ“ လို႔ ေျပာမိတာေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးေတြသိရင္ ထုခ်င္ေနၾကမွာပါ။ အရမ္းမေျပာပါဘူး ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အဲသလိုေတြ ျမင္ေနရ၊ ၾကားေနရေတာ့လည္း ေျပာမိတာပါ။

မိန္းကေလးကလည္း မူယာမာယာမ်ားပါတယ္။ ေၾကာက္စရာလည္းေကာင္းပါတယ္။ ပါးစပ္ကေလးေတြနဲ႔ သူတဖက္သားကို ျပဳစားခ်င္ၾကတယ္။ ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္ကို ကတိေတြေပးၿပီး ေနာက္မ်ားမွ ေဆာရီးခ်င္ၾကတာလည္း မေကာင္းဘူးေပါ့။ တေန႔က ေမာင္ေလးလိုခင္တဲ့ တစ္ေယာက္ ငိုလား၊ မူးလားနဲ႔ ေျပာလာပါတယ္။ သူႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနတာ (၄) ႏွစ္ရွိၿပီ ေကာင္မေလးက စာတစ္ေစာင္မွမေရးလို႔။ သူဖုန္းေခၚရင္ ဖုန္းကိုင္ေပမယ့္ ေျပာတာကိုပဲ နားေထာင္ၿပီး စကားကို ေကာင္းေကာင္း ျပန္မေျပာလို႔တဲ့။ အဲဒါ အစ္မအေနနဲ႔ ဘယ္လုိထင္လဲ။ ကူညီပါအံုးတဲ့။ ဒုကၡပဲ။ ကိုယ္ကလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြႀကံဳဖူးေနတာ၊ သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးေတြ ေျပာဖူးခဲ့တာေတြကို သိေနေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းမသိပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ သူခံစားေနတာကို အားေပးရမယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္ စိတ္ကမရဘူး။ “ဒါ နင့္ကို မခ်စ္လို႔“၊ “အသစ္ရေနတာ ျဖစ္မယ္“ လို႔ ေရနစ္သူကို ဝါးကူထိုးလိုက္တာ ငိုပါေလေရာ။ ငိုသာငိုတာ သူကလက္မခံဘူး “အစ္မေျပာတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး“ “သူက က်ေနာ့ကို သိပ္ခ်စ္တာလို႔ ေျပာဖူးတယ္“ တဲ့။ “နင္ေသလိုက္“ လို႔၊ “ဒီလိုမ်ဳိး ေျပာတိုင္းယံုေနရင္ေတာ့ ဆက္ခံစားေန“လို႔ ေျပာလိုက္မိတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ “နင့္ကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ“လို႔ ေျပာဖို႔ ဝန္မေလးတဲ့ မိန္းကေလးေတြလည္း ရွိခဲ့ဖူးလို႔၊ ၾကံဳခဲ့ဖူးလို႔ ဒါေတြဟာ မထူးဆန္းေတာ့ပါဘူး။ သူကလည္း လက္မေလွ်ာ့ေသးပါဘူး “အစ္မေရ သူက ေက်ာင္းဆရာမ မို႔လို႔ ကေလးေတြေရွ႕ စာေရးရမွာ ရွက္ေနလို႔ မ်ားလား“ တဲ့။ စိတ္ကလဲတိုလာေတာ့ “ေက်ာင္းဆရာမမွာလဲ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ရွိတာပဲ၊ ခုေခတ္မွာ ရည္းစားဆီ စာမေရးရဲဘူးဆိုတာ ရွိဘူး“ လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ သူ႔ေကာင္မေလးက အသစ္ေကာင္ေလးနဲ႔ တြဲေနတာ ၾကားထားလို႔လည္း ဒီစကားေတြ ေျပာမိတာပါ။ ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္သြားေနတဲ့ေကာင္းေလးက ပင္ပန္းေနမယ္။ ကိုယ့္စာေလးဖတ္ရရင္ ခဏေလးမ်ား စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေစမလားလို႔ ေတြးၿပီး နားလည္ေပးမယ္ စာေရးမယ္ဆိုရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့ေနာ္။ ဒါလည္း တကယ္ခ်စ္တယ္၊ ဦးတည္ခ်က္ခိုင္မာတယ္ဆိုရင္ ေျပာစရာလိုမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ “အစ္မေရာ အစ္ကို႔ဆီ စာေရးခဲ့သလား“ လို႔ ထပ္ေမးေတာ့ “တပတ္ကို ႏွစ္ေစာင္၊ တေစာင္ကို ဆယ္မ်က္ႏွာေရးတယ္“ လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ငိုေနရာကေန တခြိခြိ ထရယ္ေတာ့တယ္။ “ဟဲ့ ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ“ ဆိုေတာ့ “သူသိသြားၿပီ၊ သူ႔ေကာင္မေလးက နားလည္မႈမရွိတာ အဓိက“ ပါတဲ့ေလ။ အခုေတာ့ သူလည္း ဖုန္းဆက္မလာေတာ့ဘူး။ သူ႔ဟာသူက်ိတ္မွိတ္ခံစားေနသလား၊ အဆင္ျပန္ေျပသြားသလား မေမးမိေတာ့ဘူး။

သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေရးက အင္ဂ်င္နီယာပါ။ ငယ္ငယ္က တကယ့္စာၾကမ္းပိုးပါ။ အခုထိလည္း မစြံေသးဘူး။ သူက ငယ္ငယ္က အခ်စ္ဆိုတာ အလကားပါဆိုၿပီး ဘယ္သူ႔မွ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ ခ်စ္သူေကာင္မေလးရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို “မင္းတို႔ ဘုန္းနိမ့္ခ်ိန္ေရာက္လို႔ ေကာင္မေလးရတာ“ လို႔ ေျပာတတ္တဲ့သူပါ။ အခုမွ သူနဲ႔အတူ အင္ဂ်င္နီယာမကို ႀကိဳက္မိတယ္ေပါ့။ ေကာင္မေလးက အေခ်ာစားေလးပါ။ သူက ရုပ္ကမဆိုးေပမယ့္ လူကရိုးေတာ့ ေကာင္မေလးက မႀကိဳက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက မႀကိဳက္ဘူးလည္း မေျပာဘူး။ ဘယ္လိုႏွိပ္စက္သလဲဆိုေတာ့ သူတို႔ တိုက္ခန္းဝရံတာေတြက ဆက္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ “ဝရံတာက ငရုတ္ပင္ေလးသီးရင္ အေျဖေပးမယ္“ လို႔ ဆိုထားတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္လည္း ေရးေလာင္းရတယ္။ အရိပ္ၾကည့္ရတယ္။ ပြင့္လာတဲ့အပြင့္ေတာင္ ဘယ္ႏွစ္ပြင့္လည္း သူသိတယ္။ တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြက ညအိပ္အလည္ေခၚရင္ သူ႔မွာ ငရုတ္ပင္ေလးအစြဲနဲ႔ မလိုက္ႏိုင္ဘူး။ ေရေလာင္းပ်က္ရင္ အသီးမသီးမွာ စိုးတာကိုး။ သူက ရွက္တတ္ေတာ့ သူမ်ားကို မေျပာပါဘူး။ မအားလို႔ မလာႏိုင္သလိုလိုလုပ္တာ။ ေနာက္မွ သူမလာလြန္းေတာ့ ဘာလဲအေျဖေပၚေတာ့တာ။ အခုေတာ့လည္း ငရုတ္ပင္ေလးက အပြင့္ပြင့္ေပမယ့္ ေကာင္မေလးက သူထက္ ရုပ္ေျဖာင့္တဲ့၊ ခ်မ္းသာတဲ့သူကို လက္တြဲသြားလို႔ က်န္ရစ္ျဖစ္ေနေလရဲ႕။ သူကေတာ့ ခံစားေကာင္းတုန္း၊ စြဲေနတုန္းပါ။

တကယ့္တကယ္ ႏွစ္ေယာက္လက္တြဲၾကမယ္ဆိုရင္ သစၥာရွိဖို႔၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခိုင္မာဖို႔၊ နားလည္မႈရွိဖို႔ လိုမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေတြရွိရဲ႔သားနဲ႔မွာ လက္တြဲခြင့္မရဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကံၾကမၼာကို ရိုးမယ္ဖြဲ႔ၾကရမွာေပါ့။ အခုက မိန္းကေလးတခ်ဳိ႕ရဲ႕ ႏွိပ္စက္ျခင္းခံေနရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သနားလို႔ ေရးမိတာပါ။ နားလည္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ ႏွစ္ကိုယ္တူဘဝကို ထူေထာင္ႏိုင္ဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

မဇနိ