ၿမိန္ရာဟင္းေကာင္း

“ငါ့ခ်ဥ္ေပါင္ခ်က္နဲ႔ သူမ်ား၀က္သားခ်က္မ်ား မလဲႏိုင္ေပါင္“ လို႔ အေဆာင္မွာေနတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာမိတတ္ပါတယ္။ သူတို႔ကလည္း “နင့္ခ်ဥ္ေပါင္ခ်က္မ်ား“ ဆိုၿပီ ျပန္ေျပာၾကေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ရင္ အလုအယက္အားေပးၾကပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ဟင္းက ေကာင္းလို႔ေတာ့ ဟုတ္မယ္မထင္ပါဘူး။ အေဆာင္မွာဆိုေတာ့ ဟင္းမရွိၾကလို႔ ျဖစ္မွာပါ။ တခ်ိဳ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း “အိမ္မွာ မခ်က္ရေတာ့ မခ်က္တတ္ဘူးေလ“ လို႔ လုပ္တတ္တယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း “ဒို႔က ထမင္းစားၿပီး ပန္းကန္ေတာင္ အိမ္မွာဆို မေဆးရဘူး“ ၊ “ဒို႕က ၾကက္သြန္နီမႊန္တတ္တယ္“၊ “ဒို႕က ငရုတ္သီးကိုင္ရင္ လက္ပူတတ္လို႔ေနာ္“၊ “ၾကက္သြန္လွီးရင္ လက္ဓါးျပတ္တတ္လို႔“ နဲ႔ မ်ိဳးစံုေျပာၾကပါတယ္။ ဒီလိုသာေျပာၾကမယ္ဆို မဇနိလည္း အိမ္မွာ ဘာဟင္းမွ မခ်က္ရပါဘူး။ ဟင္းခ်က္နည္းလည္း ဘယ္ကမွ မသင္ခဲ့ပါဘူး။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွမရွိရင္ ကိုယ္တိုင္မွမခ်က္ရင္ ဘာစားၾကမတုန္းေနာ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာခ်က္ရတာေပါ့။ ခုေတာ့လည္း ဘယ္ဟာမဆို ကိုယ္တိုင္ခ်က္ရမွ အားရတယ္ျဖစ္ေနတာ။ ပင္ပန္းတာေပါ့ေနာ္။


အေဆာင္မွာလည္း သူမ်ားခ်က္တာဆို ႀကိဳက္တာက ခပ္ရွားရွား၊ သူမ်ားလုပ္တာဆို အားမရေတာ့ ကိုယ္ပင္ပန္းတာေပါ့။ အသုပ္ဆိုလည္း ကိုယ့္လက္နဲ႔မနယ္ရရင္ ေကာင္းတယ္မထင္ေတာ့ လက္ပူတယ္။ ကိုဇနိက ျမန္မာအလည္ျပန္လာေတာ့ အားလူးေၾကာ္ေကၽြးခ်င္တယ္ဆိုလာတယ္။ “ကဲ ေၾကာ္ေပါ့ေနာ္“။ မစားႏိုင္ပါဘူး။ သူ႔ကို အၿပီးထိ မေၾကာ္ေစဘဲ ရပ္ခိုင္းရပါတယ္။ သူေၾကာ္ပံုကလည္း ဆီဆူရင္ အားလူးတံုးေတြ ပစ္ထည့္တယ္။ ေနာက္မွ ဆားေတြ ဆႏြင္းေတြ ျဖဴးသတဲ့။ ဘယ္လိုလုပ္အရသားရွိမလဲေနာ္။ မဇနိက အစြဲအလန္းႀကီးတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဟင္းေကာင္းေတြ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတာ့ မခ်က္တတ္ပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း အသားဟင္းေတြ သိပ္မစားပါဘူး။ ဟင္းရြက္ေလးေတြကို ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ပံုစံခ်က္တယ္။ ဒါေလာက္ပဲ ရတာပါ။ ဒီလိုပဲ ကိုယ္ႀကိဳက္တယ္ဆို အဆင္ေျပသေပါ့။ ၿမိန္ရာဟင္းေကာင္းလို႔ သေဘာထားေတာ့ စိတ္ေက်နပ္ပါတယ္။ ဟင္းခ်က္မပ်င္းေတာ့ ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ အစားမဆင္းရဲေတာ့ဘဲ ကိုယ္စားခ်င္တာေလးေတြ စားႏိုင္တာေပါ့ေနာ္။ ဟင္းခ်က္တယ္ဆိုတာလည္း အခ်ိန္အေတာ္အသင့္ ကုန္ပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခ်က္ျပဳတ္မစားပါဘူး။ မဇနိက ဟင္းခ်က္စားတယ္ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းမွာ အထူးအဆန္းလုပ္ေမးၾကတယ္။ “ေန႔တိုင္းခ်က္စားသလား“၊ “မနက္စာေရာ ညစာေရာလား“ ေမးၾကတယ္ေပါ့။ သူတို႔က ထူးဆန္းေနေပမယ့္ ဒါက သာမန္ကိစၥေလးပါ။ သူတို႔အံ့ၾသၾကေပမယ့္ မဇနိခ်က္တာကို စားခ်င္လွေၾကာင္း ခဏခဏပူဆာၾကတယ္။ အားတဲ့အခါေတာ့ ခ်က္ေကၽြးႏိုင္ေပမယ့္ မအားရင္ေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနပါတယ္။

မေန႕က အုအဲႏိုေစ်းတန္းအျပန္မွာ ပုဇြန္၊ နံနံပင္နဲ႔ ကန္စြန္းရြက္ေတြ ရလာတယ္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကလည္း အိမ္နားမွာ (၄) လံုးကို ယန္း (၃၀၀) ေလာက္ေပးေနရတာကို အဲဒီမွာ (၁၂) လံုးမွ ယန္း (၂၉၈) ဆိုတာနဲ႔ ဝမ္းသာအားရ အေလးခံသယ္လာခဲ့တယ္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီဆိုလည္း ဗူးနဲ႔ဟာေတြ မစားႏိုင္ေတာ့ ပိုက္ဆံပိုကုန္ပါတယ္။ တျခားဟာေတြေလွ်ာ့စားၿပီး ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတာ့ မေလွ်ာ့ႏိုင္ပါဘူး။ ဟီး ဟီး။ တကယ္က တျခားဟာလည္း မေလွ်ာ့ဘူးရယ္။ ေမာင္ေလးနဲ႔ ေလွ်ာက္လည္ၿပီး အုအဲႏိုကို ေစ်းဝယ္ခ်င္လို႔ မျဖစ္မေနဝင္လိုက္တာပါ။ ဒီေန႔ေတာ့ စိတ္ကူးလည္းရတာနဲ႔ ပစၥည္းလည္းစံုသေလာက္ဆိုေတာ့ ဟင္းခ်က္ျဖစ္တယ္။ ထမင္းစားလို႔ၿမိန္တဲ့ ေန႔တေန႔ျဖစ္သြားေတာ့ ေက်နပ္သလိုသလိုေပါ့။ အစားအေသာက္ေကာင္း စားရရင္ ခ်စ္တဲ့သူေတြကို သတိရတယ္တဲ့။ ခရမ္းသီးကလည္း ခ်က္လိုက္ေတာ့ ခရမ္းသီးသိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ကိုဇနိကို ေကၽြးခ်င္မိတယ္။ ဒါနဲ႔ ဓါတ္ပံုေလးေတြပါ ရိုက္ျဖစ္တယ္။ ဘေလာ့ဂ္ကိုလာလည္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း သတိရသေပါ့ေနာ္။ လက္ဖက္သုပ္နဲ႔ ၾကက္ဥေၾကာ္ေလာက္ဆို ကိုဇနိက ထမင္းမစားပါဘူး။ တကယ္က သရက္သီးမွည့္လည္း ပါေသးတယ္။ လက္ဖက္သုပ္ကလည္း ပုဇြန္ေျခာက္နဲ႔ ရွယ္သုပ္ထားတာပါ။ ထမင္းပန္းကန္ကို ဇြန္းနဲ႔ေခါက္ေနတာ။ ျမင္ရတဲ့သူက စိတ္မခ်မ္းသာပါဘူး။ သူက အသားဟင္းေတြလည္း သိပ္ႀကိဳက္ပါတယ္။ ကၽြန္မနဲ႔ေတာ့ ဆန္႔က်င္ဖက္ပါပဲ။ ကၽြန္မက ဟင္းစားနဲတာလည္း သူအေတာ္လန္႔တယ္ “သူနဲ႔အတူေနရင္ နဲနဲေလးမေကၽြးနဲ႔ေနာ္“ လို႔လည္း မွာရွာတယ္။ ခရမ္းသီးသိပ္ႀကိဳက္တဲ့သူက ကၽြန္မခ်က္ေကၽြးတဲ့ ခရမ္းသီးဟင္းေတာ့ အေတာ္စားပါတယ္။ သူနဲ႔အတူေနရင္ “ဝက္ေမြးမယ္။ ခရမ္းသီးခင္း စိုက္မယ္“ လို႔ ေျပာထားရတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ဒီေန႔ၿမိန္ရာဟင္းေလးေတြကို တင္လိုက္ပါတယ္။
ဒီေန႔ ဟင္းခ်က္ရာမွာ သံုးမည့္ပစၥည္းေလးေတြပါ။

ပုဇြန္အခြံမႏႊာခင္ကပံုပါ။


ခရမ္းသီးေတာ့ နည္းနည္းအလံုးႀကီးတာရလာလို႔ တင္လိုက္တယ္။


ဒါကေတာ့ ခရမ္းသီးခ်က္ဖို႔ လိုအပ္တာေလးေတြ ျပင္ဆင္ထားတာ။


ခရမ္းသီးကို ပုဇြန္ေျခာက္ေလးနဲ႔ ႏွပ္ထားတယ္။


ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြမ်ားေနတာနဲ႔ ခရမ္းခ်ဥ္သီးငပိခ်က္ ခ်က္လိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔ေတြမွ စားမွာဆိုေတာ့ နံနံပင္မအုပ္ပါဘူး။


ကန္စြန္းကို အရိုးနဲ႔ အရြက္ခြဲသင္ၿပီး အရိုးကို နည္းနည္းေစာေၾကာ္လိုက္တယ္။




ပုဇြန္တဝက္ကို ဆီသတ္ၿပီး ငံျပာရည္၊ ငရုတ္သီးေလးနဲ႔ လိမ့္ထားလိုက္တယ္။


ပုဇြန္တဝက္ကို ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔ခ်က္ၿပီး နံနံပင္ေလးအုပ္လိုက္တယ္။


ခရမ္းသီးဟင္း၊ ပုဇြန္ဟင္း၊ ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္ဆိုေတာ့ အခ်ဥ္ေလး လိုေနလားလို႔ ပဲပင္ခ်ဥ္ကို ၾကက္သြန္နီေလးနဲ႔ သုပ္လိုက္တယ္။ မဇနိအတြက္ စားလို႔ၿမိန္လွသေပါ့။


အလည္လာသူမိတ္ေဆြေတြလည္း ဓာတ္ပုံေလးေတြကို အားေပးသြားေပါ့ေနာ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
မဇနိ