ေနာက္ဆုံး ၁၀ ရက္ ႏွင့္ ပထမဆုံးမ်ား

Dream တက္တာေရာ မသက္ေဝ တက္တာေရာ အခုမွပဲ ေပါင္းေရးလိုက္ေတာ့တယ္။ Dream ေရ ေရးတာ ေနာက္က်သြားလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။


Dream တက္ထားတဲ့ ေသခါးနီး ၁၀ ရက္အလုိ

တကယ္ေတာ့ လူဆိုတာ ဘယ္အခ်ိန္မဆိုေသသြားႏိုင္ပါတယ္။ ေကြးေသာလက္မဆန္႔မွီ၊ ဆန္႔ေသာလက္ မေကြးမွီမဟုတ္လား။ အကယ္၍ လူ႔ေလာကထဲမွာ ေနဖို႔ရာ ၁၀ ရက္သာ က်န္ေတာ့တယ္ဆိုတာကို အေသအခ်ာသိေနရင္ ဘာလုပ္ရပါလိမ့္။ သူမ်ားေတြ ေရးထားတာေတြလည္း လိုက္ဖတ္ၾကည့္ပါရဲ႕။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး အေတြးအမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့။ ၾကားဖူးတာတခုရွိပါတယ္။ ေရာဂါတခုခုေၾကာင့္ ေသေတာ့မယ္ဆိုတာ အတိအက်သိေနရင္ ေသရမွာ မေၾကာက္ပါဘူးတဲ့။ ေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ တတ္ႏိုင္သမွ် အစြမ္းကုန္ေတာ့ ႀကိဳးစားရမွာပါ။ ကုသလို႔မွ မရေတာ့ဘူးဆိုရင္လည္း ေသရဲေအာင္ ေလ့က်င့္ရေတာ့မွာေပါ့။ ေလ့က်င့္ဖို႔ရာကလည္း ၁၀ ရက္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔အဖို႔ လုံေလာက္ပါ့မလား။ ဒီေတာ့ ေသဖို႔ရာ ၁၀ ရက္လိုေသးတယ္မဟုတ္ဘဲ ယခုပစၥဳပၸန္ရဲ႕ေနာက္ ကပ္လ်က္အခ်ိန္တိုင္းမွာ ငါေသသြားႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ႏွလုံးသြင္းၿပီး ေနသမွ် အခ်ိန္တိုင္း ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြနည္းနည္းနဲ႔ ေနတတ္ေအာင္ ေသတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားသင့္ပါတယ္။
(အခုအထိေတာ့ က်ေနာ္လည္း မေလ့က်င့္ရေသးပါဘူး။)
စကားစပ္လို႔ေျပာရရင္ - Randy Pausch ဆိုတဲ့ ပေရာ္ဖက္ဆာကို သေဘာက်မိပါရဲ႕။ ေသမွာကို သိေသာ္လည္း လုပ္ႏိုင္သမွ်ေတြကို လုပ္သြားတဲ့သူပါ။

ဒီေနရာမွာ သူမေသခင္ေျပာသြားတဲ့ The Last Lecture ကိုသြားၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။

ေအာ္ မဇနိကေျပာတယ္ Dream ေရ သူလည္း အေပၚက ေျပာသြားသလိုပဲတဲ့။

ပထမဆုံးမ်ား

အမသက္ေဝ တက္ထားတဲ့ ပထမဆုံးမ်ားကိုလည္း အခုတပါးတည္းေရးလိုက္ပါတယ္။ သူမ်ားေတြရဲ႕ ပထမဆုံးေတြကို လိုက္ဖတ္ေတာ့ အျခားလူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ငယ္ငယ္က ပထမဆုံးေတြကို မွတ္မိလိုက္က်တာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ပထမဆုံးေတြကို အားလုံး မမွတ္မိဘူးဗ်။
ကဲ ပထမဆုံးေတြ စေရးၾကည့္လိုက္ဦးမယ္။

ပထမဆံုးတက္ရသည့္ ေက်ာင္း
ကိုဇနိ - အ.ထ.က (ဂန္႔ေဂါ) မွာ တရားဝင္ သူငယ္တန္းကို တက္ခဲ့ပါရဲ႕။ အေဖအေမက ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမဆိုေတာ့ ေက်ာင္းဆိုတာကို ေပါက္စကတည္းက ေရာက္ျဖစ္တာပါ။
မဇနိ - ပခုကၠဴၿမိ္ဳ႕ရဲ႕ မူလတန္းေက်ာင္း အမွတ္ (၇)မွာပါ။

ပထမဆံုး အတန္းပိုင္ဆရာ
ကိုဇနိ - တကယ့္ကို မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆုံတန္းပိုင္ဆရာမကေတာ့ မဇနိပါပဲ။ (သူသာလွ်င္ က်ေနာ့္ဆရာမ)
မဇနိ - ေဒၚသန္းသန္းဝင္း တဲ့။ (သူ႔ကို ေမးေမးေရးရေတာ့ ေနာက္ဆုံးက "တဲ့"ကေလးေတာ့ ထည့္ပါရေစ။)

ပထမဆံုးေသာ သူငယ္ခ်င္း
ကိုဇနိ - က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ခက္ျပန္ပါၿပီ။ မဇနိပဲ အေျဖခိုင္းေတာ့မယ္။
မဇနိ - သူမကလည္း ခက္ျပန္ပါၿပီတဲ့။

ပထမဆံုး ဖတ္ရေသာ စာအုပ္ (ဖတ္မိသမွ်စာအုပ္မ်ားထဲမွ မွတ္မိေသာ)
ကိုဇနိ - ဆရာ သာဓု ေရးတဲ့ အတာ ကို ခိုးခိုးဖတ္ခဲ့ရတာ။ အိမ္က ေက်ာင္းစာမဖတ္လို႔ ဆူတာခံရတယ္။
မဇနိ - သူမကေတာ့ ေမာင္သစ္ဆင္း ရဲ႕ "က်ိန္စာ" ဝတၳဳတိုပါတဲ့ အတိုေတြ စုထားတဲ့ စာအုပ္ကို သတိရသတဲ့။ (က်ေနာ္ သူမကို ေငါက္မိၿပီး ေခ်ာ့လက္ေဆာင္ေပးလို႔ မွတ္မိေနတာ။ တကယ္ေတာ့ ဒီထက္ေစာဖတ္ဖူးတဲ့ စာအုပ္ေတြက ရွိတယ္ရယ္။)

ပထမဆံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ဖတ္မိသည့္ ေက်ာင္းစာ (မွတ္မိသမွ်)
ကိုဇနိ - ေနျခည္မွာ ေရႊရည္ေလာင္း ငါတို႔စာသင္ေက်ာင္း။
မဇနိ - ဘယ္သြားေနလဲ ေမာင္ေရခဲ။ (ျပန္လာရင္ ပါလာမယ့္ မုန္႔ေတြ စားခ်င္လို႔တဲ့။)

ပထမဆံုး ရဖူးေသာဆု
ကိုဇနိ - သူငယ္တန္းတုန္းက မရဘူး။ တတိယတန္းေလာက္မွ စရဖူးတာ။ (အဲသလိုေတာ္တာ။ ဒါေတာင္ ဘယ္အဆင့္မွန္းမမွတ္မိေတာ့ဘူး။)
မဇနိ - ပထမဆု- သူငယ္တန္း။ (ေတာ္လိုက္တာေနာ္။ အမွန္အတိုင္းေရးရတာ ႂကြားသလိုႀကီး ျဖစ္သြားရင္ ေဆားတီးတဲ့။ ဆုယူသြားေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အလွျပင္တာ ေခါင္းက အုန္းဆီေတြ နားထင္ေပၚစီးက်ေနတဲ့ ေကာ္လက္ေကာက္ေလးနဲ႔ ဓါတ္ပံုေလး ကိုဇနိကို မျပဘူး ထြက္ေျပးမွာေၾကာက္လို႔။)

ပထမဆံုး စီးရေသာ ဘတ္စ္ကား
၂ ေယာက္လုံး မႏၱေလးနည္းပညာတကၠသိုလ္သြားတက္ေတာ့ ၅-ကားကို ပထမဆုံး စစီးဖူးတာေပါ့။ (((((ရန္ကင္းေတာင္၊ေရၾကည္၊ အမ္အိုင္တီ)))) စပယ္ယာ ေအာ္သံ

ပထမဆံုး ဆိုခဲ့ေသာ သီခ်င္း
ကိုဇနိ - အိုး..ေမာင္း…
(အို. ေမာင္တို႔အညာမွာ တမာေတြပြင့္ရင္ျဖင့္ - ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကို စကားေျပာတတ္စက လိုက္ဆိုတာ " အိုး..ေမာင္း…" နဲ႔ တင္ ရပ္ရပ္သြားတယ္တဲ့ အေမ၊အေဖ ျပန္ေျပာျပထားတာ မွတ္မိေနတာ။)
မဇနိ - "ပုဇြန္ဆိတ္ေလးဘယ္လိုငယ္..ပင္လယ္ကူးတတ္တယ္"(ဘာမသိညာမသိဆိုတာပါ အေမက အဆူခံရတယ္)

ပထမဆံုး ႐ံုမွာ ၾကည့္ခဲ့ဖူးေသာ ႐ုပ္ရွင္ (မွတ္မိသမွ်)
ကိုဇနိ - ညႊန္႔ဝင္းစက္ပိ
(ကေလးတုန္းက အေမနဲ႔အတူသြားၾကည့္တာ ဂန္႔ေဂါမွာေလ၊ ညႊန္႔ဝင္းႀကီး စက္ရုံမွာ စက္ပိလို႔ ေျခေထာင္မေကာင္းေတာ့တဲ့ ဇာတ္ကား။ ဇာတ္လမ္းနာမည္က မမွတ္မိေတာ့လို႔ အေမျပကၡဒိန္မွာ ေရးမွတ္သလို ေရးလိုက္တာ။)
မဇနိ - ခ်စ္ျခင္း ရင္ခုန္ ယံုၾကည္စြာျဖင္။့

ပထမဆံုး ကဗ်ာ
ကိုဇနိ - တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ သူမ်ားေတြ ကဗ်ာေရးတယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္လည္း လိုက္ေရးတာ။ ဘယ္ဟာက ပထမဆုံးလည္းေတာ့ မသိဘူး။ ဒီနားမွာျပန္တင္ထားတယ္။ ဖတ္ၾကည္။
မဇနိ - အေဖ၊အေမ့ကို သတိရလို႔ ဒိုင္ယာရီထဲမွာ ေရးတဲ့ကဗ်ာ။

ပထမဆံုးေရာက္ခဲ့ေသာ အျခားၿမိဳ႕
ကိုဇနိ - ဂန္႔ေဂါ။
မဇနိ - ပုပၸါး။

ပထမဆံုးေရာက္ခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံရပ္ျခား
ကိုဇနိ - ရုရွား။
မဇနိ - ဂ်ပန္။

ပထမဆံုး ေသာက္ဖူးေသာ ေဆးလိပ္
ကိုဇနိ - ဖက္ၾကမ္း။ နာမည္က "မေလး" မွတ္တယ္။ မေသခ်ာေတာ့ဘူး။
မဇနိ - မေသာက္ဖူးရွာပါဘူးတဲ့။

ပထမဆံုး ေသာက္ဖူးေသာ အရက္
ကိုဇနိ - ရမ္။
မဇနိ - မေသာက္ဖူးရွာပါဘူးတဲ့။

ပထမဆံုး ခ်က္ဖူးေသာ ဟင္း
ကိုဇနိ - ကိုယ္တိုင္က ရုရွားေရာက္ေတာ့ စဟင္းခ်က္ျဖစ္တာ။ ဘာဟင္းလည္းေတာင္ မမွတ္မိဘူး။ အရင္ကေတာ့ ၾကက္ဥေတာင္ေၾကာ္ဖူးတာ မဟုတ္ဘူး။ အခုေတာ့လည္း စားျဖစ္ေသာကျ္ဖစ္က ခ်က္တတ္ေနပါၿပီ။
မဇနိ - ခ်ဥ္ေပါင္းခ်က္ (ပုန္းရည္၊ ခ်ဥ္ေပါင္၊ လက္ပံေခါင္း၊ ပဲပင္ခ်ဥ္၊ ဝက္သား) အေမက ခ်ဥ္ေပါင္းခ်က္မေကၽြးလို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ခ်က္စားတာ။

ပထမဆံုး ပစ္ဖူးေသာ ေသနတ္
ကိုဇနိ - ငယ္တုန္းက ဘုရားပြဲတုန္းက ဒက္ဒက္ဒက္ျမည္တဲ့ ဝါးေသနတ္။
မဇနိ - ေလေသနတ္။ (ငယ္တုန္းက ေလေပါတယ္ဆိုလို႔ က်ေနာ္ေျပာလိုက္တာ။ သူဘာေသနတ္မွ မပစ္ဖူးဘူးရယ္။)

ပထမဆံုး ဘေလာ့ပို႕စ္
ကိုဇနိ - မဇနိ ဂ်ပန္စထြက္္တဲ့ ေန႔မတိုင္ခင္တရက္က post အသစ္စတင္ျဖစ္တာ။ စတင္ျခင္းဆိုၿပီးေတာ့ ဘာမွလည္း ထူးမေရးခဲ့ပါဘူး။ ၂ ေၾကာင္းတည္းပဲ။ မနက္ျဖန္ဆို သူထြက္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ဘေလာ့ဂ္ကို စတင္ျဖစ္တာ။
မဇနိ - ဒီနားမွာ စေရးတာ။

ပထမဆံုး ေက်ာင္းေျပးၿပီး သြားခဲ့သည့္ ေနရာ
ကိုဇနိ - ငယ္တုန္းက ေက်ာင္းမေျပးဖူးဘူး (အေဖ၊အေမက ဆရာဆရာမေတြေလ)။ တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ ပ်င္းလို႔ စာသင္ခန္းမသြားဘဲ ကန္တင္းမွာ ထိုင္ၿပီး ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ ေလေပါတာ။ တျခားေနရာကို ထူးထူးျခားျခားမေရာက္ဘူး။
မဇနိ - ၈-တန္းမွာ ေက်ာင္းေျပးၿပီး ဧရာဝတီေသာင္ျပင္ေပၚမွာ ခရုသြားေကာက္ၾကတာ။

ပထမဆံုး လည္ပတ္ၾကည့္ရႈခဲ့ဖူးေသာ ဘေလာ့ဂ္
ကိုဇနိ - ၾကာၿပီ - ကိုေမာင္လွနဲ႔ ညီလင္းဆက္ျဖစ္မယ္။
မဇနိ - အိုးေဝပဲေပါ့။ အစတုန္းက က်ေနာ္ေပးတာပဲ သူဖတ္တာေလ။ အခုေတာ့ သူ႔ဟာသူလည္း အလည္ေတြ ထြက္ေနပါၿပီ။

ပထမဆံုး စတင္ရင္းႏွီးခဲ့ရေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါ
ကိုဇနိ - ခင္တာေတြက အမ်ားႀကီးပဲ (စိတ္ထဲမွာ)။ ႏႈတ္ဆက္တာနည္းေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အရမ္းႀကီး ရင္းႏွီးမသြားခဲ့ဖူးဘူး။
မဇနိ - သူလည္းက်ေနာ္လို႔ပါပဲ။
(အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကိုႀကီးဝီ၊ မမဂြိ၊ ညီမေလး ခြိ တို႔နဲ႔ စီေဘာက္မွာ အရုပ္ကစားရင္း ေတာ္ေတာ္ခင္သြားတယ္။ စီေဘာက္အျပင္ ခ်က္ေတြမွာေတာ့ အျခားဘေလာ့ဂါေတြနဲ႔ စကားမေျပာဖူးပါဘူး။ ေမာင္မ်ိဳးကေတာ့ပထမဆုံး ဂ်ီေတာ့ေျပာဖူးတဲ့ ဘေလာ့ဂါေပါ့။)

ကဲ ေခါင္းနည္းနည္းေျခာက္သြားတယ္။
ၿပီးသြားေပါ့။