ေယာင္ရိပ္ျမင္ဟင္း

ခ်ဥ္ေပါင္ခ်က္ဆို ဘယ္လိုခ်က္ခ်က္ ဘယ္ခ်ိန္စားရစားရ အႀကိဳက္စားတတ္တာ အခုေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ရွားပါးတာနဲ႔ ၾကံဳေနရတယ္။ လူႀကံဳရွိလို႔ အေမထည့္ေပးတဲ့ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ေလးမ်ားဆို မတို႔ရက္၊ မစားရက္ အရိပ္လိုၾကည့္ေနရတာ။ ခ်ဥ္ေပါင္အေျခာက္ကလည္း အစိုခ်က္ေလာက္ေတာ့ မေကာင္းဘူး။ မရွိသံုးေတာ့ သူလည္း စားလို႔ေကာင္းရွာပါတယ္။


အိမ္မွာေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္သင္ရင္ ခပ္ရင့္ရင့္ကိုပဲ ယူတယ္။ ႏုတဲ့အရြက္ေတြက် အေမက ခၽြဲလို႔သိပ္မႀကိဳက္ဘူးဆိုၿပီး ပယ္တယ္။ ကၽြန္မက အေမမသိေအာင္ အႏုေလးေတြပါ ခိုးခိုးထည့္တာ ႏွေျမာလို႔ေလ။ အရိုးနီနီနဲ႔ ခ်ဥ္ေပါင္လက္ျခားက စားလို႔ပိုအရသာရွိဆိုပဲ။ ကၽြန္းထဲက ရြာေလးေတြမွာ ခ်ဥ္ေပါင္ခင္းမ်ား ေပါလြန္းလို႔ဆိုေတာ့ ကၽြန္းနဲ႔နီးတဲ့ ကၽြန္မတို႔အတြက္ အဆင္ေျပတာေပါ့။ ၿမိဳ႕ေစ်းမွာ ခ်ဥ္ေပါင္တစည္း (၅) က်ပ္ဆိုရင္ (၅၀) က်ပ္ဖိုးဆို (၁၂) စည္း (၁၃) စည္း ရတာကိုး။ ရြာဖက္က ေဆြမ်ဳိးေတြမ်ားလာရင္ “ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ပါခဲ့လား” အရင္ေမးမိတာပါ။ အေဒၚတေယာက္ကဆို လူႀကံဳတိုင္း ခ်ဥ္ေပါင္လက္ျခားနဲ႔ မွ်စ္ႏုႏုေလးေတြတြဲထည့္ေပးတတ္တယ္။ အေဆာင္မွာေနေတာ့လည္း ေစ်းဝယ္သြားရင္ သူငယ္ခ်င္းက “ဘာဝယ္မလဲ၊ ဘာခ်က္ၾကမလဲ” ေမးရင္ အရင္ေကာက္ကိုင္မိတာက “ခ်ဥ္ေပါင္စည္း”။ ခ်ဥ္ေပါင္ေစ့ေလးေတြ ပ်ိဳးထားၿပီး အရိပ္ၾကည့္ရတာလဲ အေမာ။ အခုေတာ့ အရြက္ေပါက္စေလးေတြထြက္ေနၿပီ။ ရင့္ေအာင္မေစာင့္ႏိုင္လို႔ ဒီေန႔ေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းခ်က္လိုက္မိတယ္။ အရြက္က ေပါက္စေလးေတြ နဲနဲရတာဆိုေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္အစပ္ခ်က္လို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ အရြက္နဲနဲသံုးၿပီး အရသာရွိတဲ့ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းအရည္ေသာက္ ခ်က္တယ္ေပါ့။

ကၽြန္မတို႔အိမ္မွာေတာ့ အေဖက ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္နဲနဲေလးနဲ႔ အရည္ေသာက္ကို “ေယာင္ရိပ္ျမင္ဟင္း” လို႔ ေခၚတတ္တယ္။ အေဖက သူစိတ္လိုလက္ရေန႔ဆို အေမ႔ကို ”ေယာင္ရိပ္ျမင္ဟင္းေလးခ်က္စမ္းပါ” လို႔ ေျပာတာၾကားဖူးတာပါ။ ကၽြန္မက “အေဖ ဘာလို႔ ေယာင္ရိပ္ျမင္ဟင္းေခၚသလဲ” ေမးၾကည့္ေတာ့ “ဆီနဲနဲေလးထည့္ရတယ္ ခ်ဥ္ေပါင္ေလးငါးရြက္ေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ ဟင္းရည္ေသာက္တဲ့အခါ ကိုယ့္ေခါင္းေပၚက ေယာင္အရိပ္ကို ျပန္ျမင္ရတယ္“ လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေတာ့ ေယာင္ထံုးႀကီးေတြနဲ႔ကိုး။ “အခုေခတ္ေတာ့ ေယာင္မရွိရင္ ဘယ္လိုေခၚမလဲ အေဖ” လို႔ ေမးမိတာ အေဖက “ဘိုေကရိပ္ျမင္ဟင္း” လို႔ ေခၚကြာဆိုၿပီး ႀကံဖန္ေျဖတတ္ပါတယ္။ အဲဒါမွတ္ထားၿပီး အေမက ေယာင္ရိပ္ျမင္ဟင္းခ်က္တဲ့ေနဆို ေမာင္ႏွမတေတြ အလုအယက္ ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္ ဟင္းရည္ပန္းကန္ေပၚသြားၾကည့္ၾကပါတယ္။ ဟင္းရည္က ႀကဲေနေတာ့ ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္ ျပန္ျမင္ရတာေပါ့။ “ဟာ အေဖေျပာတာ မွန္လိုက္တာ” ဆိုၿပီး ေျပာေနၾကရင္း အငယ္ေမာင္ေလးက “သားက်ေတာ့ ဘိုေကမျမင္ရပါဘူး” တဲ့။ ဘယ္ျမင္ရပါ့မလဲ သူက ကတံုးနဲ႔ကိုး။ “ဟား ဟား မင္းက ကတံုးႀကီးနဲ႔မလို႔” ဆိုၿပီး သူ႔ကိုဟားရင္ အေဖကို “သားလဲ ဘိုေကရွိခ်င္တယ္” လို႔ ပူဆာတတ္တယ္။

ေယာင္ရိပ္ျမင္ဟင္းခ်က္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လြယ္ပါတယ္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ခပ္ေသးေသးတလံုး၊ ၾကက္သြန္နီ၊ ငါးပိနဲနဲ၊ ဆီနဲနဲရယ္ ဆားရယ္နဲ႔ ခ်ဥ္ေပါင္ေလးငါးညြန္႔ရွိရင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ၾကက္သြန္နီ၊ ငါးပိ၊ ဆႏြင္းမႈန္႔ကို ဆီနဲနဲထည့္ၿပီး လိွမ့္လိုက္တယ္။ ခဏေနရင္ ေရထည့္လိုက္တာပါ။ အခ်ိဳမႈန္႔မသံုးေတာ့ ဆားလိုသေလာက္ထည့္ၿပီး ေရဆူလာရင္ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ေလး ကဗ်ာကယာေရေဆးခပ္လိုက္ၿပီး ဟင္းအိုးခ်လိုက္လို႔ ရပါၿပီ။ ေယာင္ရိပ္ျမင္ဟင္းနဲ႔တြဲၿပီး ငါးရံ႕ေျခာက္ေၾကာ္ေလးရယ္ သပြတ္သီးအစပ္ခ်က္ေလးရယ္ အေမက ဟင္းအတြဲခ်က္တတ္တာကို သတိရလို႔ ဒီေန႔ခ်က္စားၾကည့္တယ္။ သပြတ္သီးက ဒယ္အိုးထဲခပ္ၿပီး ေမႊလိုက္ရင္ ခဏခ်င္းအိက်သြားတာမလို႔ အတံုးေသးေသးေလးေတြ မတံုးေတာ့ဘဲ ခပ္ႀကီးႀကီးတံုးပါတယ္။ သပြတ္သီး၊ ခဝဲသီးဟင္းက ငရုပ္သီးစိမ္းေလးပါမွ ပိုစားေကာင္းတယ္ထင္မိတယ္။ ပုဇြန္ေျခာက္ေလးပါထည့္ခ်က္လိုက္ရင္ အေတာ္စားေကာင္းပါတယ္။ ငရုပ္သီးစပ္လာရင္ ေယာင္ရိပ္ျမင္ဟင္းေလးကို ခပ္ေသာက္လိုက္ေတာ့ ခ်ဥ္ၿပံဳးၿပံဳးအရသာေလးနဲ႔ ထမင္းၿမိန္လွပါတယ္။

သပြတ္သီးဟင္း အဆင္သင့္ခ်က္ႏိုင္ေအာင္ ဒီလိုေလး ျပင္ထားလိုက္တယ္။


သပြတ္သီးအစပ္ခ်က္


ေယာင္ရိပ္ျမင္ဟင္းရယ္၊ သပြတ္သီးဟင္းအစပ္ခ်က္ရယ္၊ ငါးရံ႕ေျခာက္ေၾကာ္ရယ္...


မဇနိ