သူတို ့စကား

သစ္ပင္ႀကီး(ခိ)
ဒင္းကေလးကိုေလ……က်ဳပ္ကရင္ဘတ္ႀကီးထဲမွာသိမ္းထားခ်င္တဲ့ေကာင္ပါဗ်။ ေလာကႀကီးကမာယာမ်ားတယ္ေလာကႀကီးနဲ႔ မပတ္သက္ေအာင္ ဒင္းကေလးကို ကာကြယ္ေပးခ်င္တဲ့သူ။ ဒါကိုအလိုက္ကမ္းဆိုးမသိ ဒင္းကေလးက ေႀကြရမွာကိုေၾကာက္ေပမဲ့ တစ္ဘ၀မွတစ္ခါေတာ့ ေ၀ပါရေစေနာ္တဲ့ ဘယ္ကညဥ္ဆိုးေတြရလာတယ္မသိဘူး။ ခဏခဏေတာင္းဆိုေနေတာ့လဲ က်ဳပ္ကခ်စ္တဲ့ေကာင္ေလ၊ ခြင့္မၿပဳပဲေနႏုိင္ပါ့မလား။ ေဟာ ခြင့္လဲၿပဳလိုက္ေရာ ဒင္းကေလးက မာနေတြနဲ႔ လွလွပပႀကီးကို ေပ်ာ္ေနေတာ့တာ ဗ်ိဳ႕။ က်ဳပ္လဲသူ႔အေပ်ာ္ေတြကူးစက္ခံရၿပီး ကိုယ္ကိုကိုယ္ေမ့ေနမိတယ္။ ခုနက MP3နဲ႔လူတစ္ေယာက္ဟာ “ေလယူႏွင္လာ ေၾကြကာ၀ဲကာဆင္း ေရႊမံႈေရာရာေၿမသို႔သက္ေလ်ာ လြမ္းဘြယ္သာေမာစြာ”ဆိုတဲ့သီခ်င္းနဲ႔ က်ဳပ္ေျခရင္းမွာလာထိုင္တယ္။ ရီေ၀ေ၀သူ႔မ်က္လံုးေတြက ၀ါေဖ်ာ့ႏြမ္းေနတဲ့ ဒင္းကေလးကိုႀကည့္လို႔။ အဲဒီေတာ့မွ ဒင္းကေလး က်ဳပ္ကိုစြန္႔ခြာသြားၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။ MP3နဲ႔လူေရ တစ္ကယ္ရင္နာဖို႔ေကာင္းတာက က်ဳပ္ပါဗ်။ မေခၚဘဲလာ မႏွင္ဘဲေျပးတဲ့ ဒင္းကေလးအေႀကာင္း ခင္ဗ်ားေကာင္းေကာင္းမသိေသးလို႔ေနာ္။

ေၾကြ ့အေၾကာင္း(သစ္ရြက္ေလး)
ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ဆိုတာ ကြ်န္မသိပါတယ္။ ရွိသမွ်အင္အားေတြကို ဖမ္းဆုပ္ယူၿပီး ကြ်န္မခိကိုႀကည့္လိုက္တယ္။ ” ဒီမယ္ခိ (ကြ်န္မကသူ႔ကိုဂ်ပန္လိုခ်စ္စႏိုးေခၚတယ္) ရွင္ဟာသိသိရက္နဲ႔ ကြ်န္မကိုခြန္အားေတြၿဖတ္ေတာက္ပစ္ခဲ့တာ၊ ရွင့္အနားကထြက္ခြာသြားေစခ်င္လို႔မဟုတ္လား။ ရွင္ဟာအသစ္အသစ္ေတြနဲ႔ မၾကာခင္ေပ်ာ္ေနေတာ့မွာလို႔ ကြ်န္မခန္႔မွန္းလို႔ရတယ္” လို႔ေျပာပစ္လိုက္တယ္။ ခိကမၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္။ ကြ်န္မအနားမွာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ကဗ်ာေရးေနတယ္။
“သစ္ရြက္မစို
ရုိးတံအိုႏွင့္
မခ်ိဳအႏွစ္
ကြ်န္႔အျဖစ္မွာ” တဲ့။
ကြ်န္မအဲဒီထိပဲဖတ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။ သူ႔ရဲ့အထီးက်န္ဘ၀ကို ခိနဲ႔ႏိႈင္းၿပီးမ်က္ေရက်ေနတယ္။မငိုပါနဲ့ကြယ္။ ေကာင္မေလးေရ ရြက္ေၾကြေလးရဲ႕ခြဲခြာျခင္းကသာ ထာ၀ရခြဲခြာျခင္းပါ။ ခိဟာ စိမ္းစိုႏုသစ္တဲ့အခ်စ္ေတြနဲ႔ မႀကာခင္မွာ ျပန္လည္ႏုိးထ အသက္၀င္လာဦးမွာပါ။ မင္းလည္းပဲေလ…..ေၿပာရင္းနဲ႔ ေၾကြဟာခိအနားမွာပဲ….သူ႔ကိုယ္သူတစ္စစီ သၿဂိဳဟ္ပစ္္လိုက္တယ္။ ။

ေမေအာင္