ေဆာင္းဦးေပါက္အေသြးစုံအေရာင္မ်ားကို ခံစားျခင္း (၂)

ကမကုရဘုရားကို ေရာက္သြားေတာ့ ေဆာင္းဦးေပါက္ အေရာင္အေၾကာင္းကို ေရးၿပီးသားျဖစ္ေပမယ့္ ထပ္ၿပီးေရးခ်င္စိတ္ေတြ၊ ေ၀မွ်ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚလာပါတယ္။ ဒီေန႔ကေတာ့ အနီေရာင္ေမပယ္(လ္)ပင္ေတြအျပင္၊ Ginkgo-ပင္ေတြကလည္း အ၀ါေရာင္ေတြ ေျပာင္းၿပီးေတာ့ ေဆာင္းဦးေပါက္ကို အလွတစ္မ်ိဳးဆင္ထားျပန္တယ္။ ပထမဆုံးေက်ာင္းထဲကိုသြားေတာ့ အ၀ါေရာင္လမ္းေတြအေပၚမွာ ေလွ်ာက္ခဲ့ရတယ္။ ေျခေထာက္နဲ႔ေျမႀကီး တကယ့္ကို မထိခဲ့ဘူး။ အ၀ါေရာင္လမ္းေလးအေပၚမွာ အလြမ္းစိတ္ေတြနဲ႔အတူ အခ်ိန္အၾကာႀကီးေမ်ာပါခဲ့ရတယ္။ ဘယ္ဆီကို လြမ္းမွန္းေတာ့မသိဘူး။ လြမ္းလို႔ေတာ့ အရသာက အရွိသား။ အလြမ္းဓာတ္ခံရွိ၊ မရွိကေတာ့ အဓိကဟုတ္မယ္ မထင္ဘူး။ ပိုကဲလွတဲ့ ေဆာင္းဦးေပါက္သဘာ၀တရားက ဆြဲေဆာင္သြားတာျဖစ္မယ္လို႔ ထင္မိတယ္။ အ၀ါေရာင္လမ္းကေလးက လြန္လာတဲ့အခါမွာ ေမပယ္(လ္)နီနီေတြကိုလည္း သံေယာဇဥ္မျပတ္ေတာ့ တစ္ခ်က္ၾကည့္မိတယ္။
ကမကုရဘုရားကို ေရာက္သြားတဲ့အခါမွာလည္း အ၀ါေရာင္၊ အနီေရာင္အရြက္စုံ၊ အေရာင္စုံၾကားမွာ ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းလွတဲ့ ႐ုပ္ထုေတာ္ကို ဖူးေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။
ကမကုရဘုရားကိုဖူးေျမာ္ရင္ ဂ်ပန္ကိုလာရတတ္တယ္လို႔ဆိုၾကပါတယ္။ ဂ်ပန္ကို အေရာက္လာခ်င္ၾကရင္ေတာ့ ဒီကေ၀မွ်ထားတဲ့ဓာတ္ပုံကို ဖူးေမွ်ာ္ၾကပါလို႔။