ပုဆိန္္ျပဳတ္

လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ အစာငတ္ျပတ္ၿပီးျပန္လာတယ္။ အျပန္လမ္းမွာ အိမ္တစ္အိမ္ေတြ႔တယ္။ ၀င္ၿပီး အစားအေသာက္ေတာင္းရမ္းစားမယ္ေပါ့။ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ အဘြားႀကီး တစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔တယ္။ အဘြားႀကီးနဲ႔ စကားေျပာၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဘြားႀကီးက ကပ္စီးေႏွးႀကီး။
" မင္းတစ္ခုခုလုပ္စားခ်င္ရင္ေတာ့ ဟိုမွာ မီးဖိုနဲ႔ အိုးေတာ့ ရွိတယ္၊ ခ်က္ျပဳတ္စား။"
ဘာမွထုတ္ေပးမယ့္ပုံကလည္း မေပၚဘူး။
ဒီေတာ့လည္း ေကာင္ေလးက - " အဘြား ပုဆိန္ရွိသလား။"
"ဘာလုပ္မလို႔လဲ။"
"ပုဆိန္္ျပဳတ္လုပ္စားမလို႔ခင္ဗ်။"
အဘြားႀကီးကလည္း အ့ံၾသသြားတာေပါ့။
"ပုဆိန္ ဒီမွာေရာ့"
လူငယ္ေလးက ပုဆိန္ကို ေသေသခ်ာခ်ာကို ေရနဲ႔ေဆးတယ္။ ေျပာင္ေရာင္ေနၿပီဆိုမွ မီးဖိုေပၚက အိုးေလးထဲ ေရေႏြးပြက္ပြက္ဆူထဲကိုထည့္တယ္။ အဘြားႀကီးလည္း ေကာင္ေလး ဘာလုပ္မွာပါလိမ့္ေပါ့။ တအံ့တၾသဆက္ၾကည့္တယ္။ အဲ…ေကာင္ေလးက ခဏၾကာေတာ့ အိုးထဲက ပုဆိန္ျပဳတ္ရည္ကို ဇြန္းတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ခပ္ေသာက္ၾကည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဘြားႀကီးကို - " အဘြား ဆား မရွိဘူးလား။ နည္းနည္း ေပါ့ေနလို႔။"
အဘြားႀကီးလည္း ဒီမွာဒီမွာေရာ့ေပါ့။ အင္းမဆိုးဘူးတဲ့။ ခဏဆိုရမယ္တဲ့။ ခဏေနေတာ့ အရည္ကိုခပ္ေသာက္ၿပီး ဆန္ေလးနည္းနည္းေလာက္ရမလားတဲ့။ ဆန္ေလးပါရင္ ပိုေကာင္းမယ္ေပါ့။ အဘြားႀကီးကလည္း ဒီပုဆိန္ကို ဘယ္လိုစားမွာလဲဆိုတာကုိ ပိုစိတ္၀င္စားေနတာဆိုေတာ့ကာ ေရာ့ေရာ့ ဆန္ဒီမွာ- ဆိုၿပီး ဆန္ေပးလိုက္တာေပါ့။ အဲသလိုနဲ႔ ဆီနည္းနည္းလည္း ေတာင္းထည့္လိုက္ေသးတယ္ အိုးထဲကို။ အတန္ၾကာေတာ့ ေကာင္ေလးက ပုဆိန္ျပဳတ္ရၿပီတဲ့။ ပန္းကန္ထဲကို ဆန္ျပဳတ္ေတြ ခပ္ထည့္ၿပီး ေသာက္တယ္။ ပုဆိန္ကေတာ့ အိုးမွာပဲေပါ့။ အရသာရွိလုိက္တာတဲ့။ အဘြားေသာက္ဦးမလားဆိုၿပီး ေလာကြတ္လုပ္လိုက္ေသးတယ္။ အဘြားႀကီးကေတာ့ လူငယ္ေလး ပုဆိန္ကို ဘယ္လိုစားမလဲဆိုတာပဲစိတ္၀င္စားေနတာ။ စားေသာက္ေနတုန္းကို ေမးလိုက္တယ္။ ဒီပုဆိန္က ဘယ္လိုစားမွာလဲဆိုေတာ့ ေကာင္ေလးက ဒီေကာင္ကနည္းနည္းမာေသးတယ္တဲ့။ ေနာက္ေန႔မွ စားေတာ့ဆိုၿပီး ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ၿပီး လိုရာခရီးကို ဆက္ထြက္သြားေလရဲ႕။