ေဒါက္လုံး၊ မာျမင္း၊ မာျဖဴ ႏွင့္ မစ္ရွင္

တတီတီအသံၾကား၍ လက္ကိုင္ဖုန္းအား ေထာင္ၾကည့္လိုက္ရာ၊ ဖုန္းစကရင္ေပၚတြင္ စာတိုတစ္ေၾကာင္းေပၚလာသည္။
"စု ခန္း မစ္"

ေအာ္ မစ္ရွင္တစ္ခုရွိ၍၊ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၏ အခန္းထဲတြင္ လူစုရန္အေၾကာင္းၾကားေသာ မက္ေဆ့ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမွာကား ေဒါက္လုံးဟုေခၚသတတ္။ ေဒါက္သည္ကား ေဒါက္တိုင္ႀကီးကဲ့သို႔ မယိုင္မလဲေထာက္ကန္ေပးမည့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး သူ႔အား ဂုဏ္ျပဳသည့္ အေနျဖင့္ အထက္အမိန္႔ျဖင့္ေပးအပ္ျခင္းခံရသည္ဟု သူဟာသူေျပာကာ သူ႔ဟာသူေခါင္းေဆာင္လုပ္ေနေပေတာ့၏။ ဘယ္အထက္ကမွန္းမသိေသာ္ျငား ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္လည္း သူ႔ထံမွ ယူထားေသာ အေၾကြးမ်ားကလည္း ျပန္မဆက္ရေသးသည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ အျပင္သြားစရာရွိ၍ ၀တ္စရာမရွိလွ်င္လည္း သူ႔ထံမွ အ၀တ္အစားမ်ားကို ငွား၍၀တ္လို႔ရသည္ကတဖုံ၊ အိမ္တြင္တင္ကာ ေကြ်းေမြးထားသည္ကို မ်က္ႏွာေထာက္ရသည္ကတစ္မ်ိဳးႏွင့္ သူ႔အား မ်က္ႏွာသာေပးထားရေလသည္။ သူကလည္း အလိုက္သိေပသည္။ မနက္မနက္လည္း ေစာေစာထကာ တပည့္ေက်ာ္မ်ား စားေသာက္ရန္အတြက္ အရံသင့္ခ်က္ျပဳတ္ထားတတ္ေလသည္။ ေပးေကြ်းထားမွသာ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ သူ႔ထံမွာ ၾကာၾကာၿမဲေပလိမ့္မည္ကို ေဒါက္လုံးႀကီး သိထားေလသည္။

" ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္"
"မာျဖဴ ၀င္ခဲ့"
ေဒါက္လုံးကား ဤကဲ့သို႔ေတာ္လွေပသည္။
ဘယ္ႏွခ်က္ေခါက္လွ်င္ မည္သူဆိုတာအတပ္သိေလသည္။
အခန္းထဲတြင္ကား အကၤ်ီၾကယ္သီးမ်ား အျပည့္အစုံတပ္ထားေသာ မတ္မတ္ႀကီးလုပ္ကာ ရင္တေကာ့ေကာ့နဲ႔ မာျမင္းအား ျမင္ရေပသည္။
"မာျဖဴ၊ ဒီျမင္းကို စီးသြား၊ ဟာ ဟုတ္ေသးပါဘူး။ မာျမင္းနဲ႔အတူ မစ္ရွင္တစ္ခုကို ၿပီးေအာင္လုပ္ရမယ္။"
ေဒါက္လုံးေျပာသည္မွာကား ကြ်ႏ္ုပ္တို႔အား မာမာခ်ာခ်ာရွိေစရန္၊ မာဘြဲ႔မ်ားႏွင္းအပ္ထားသည္ဟူ၍ု။ မာျဖဴသည္လည္း ေခါင္းေလးတၿငိမ့္ၿငိမ့္လုပ္ကာ "Yes ေဒါက္လုံး" ဟုဆိုကာ မည္သို႔ေသာ မစ္ရွင္ျဖစ္သည္ကို မေမးျမန္းေတာ့ဘဲ၊ အက်င့္ပါေနေသာ ေခါင္းႀကီးအား တစ္ၿငိမ့္ၿငိမ့္လုပ္ေနေလသည္။

ေဒါက္လုံးသည္ကား အလုပ္လုပ္လွ်င္ အလြန္တိက်ေပသည္။ တိက်မွန္ျမန္ - သည္ သူ၏ လက္ကိုင္ေဆာင္ပုဒ္ ျဖစ္ေလသည္။ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔က ယင္းေဆာင္ပုဒ္၏ ေနာက္တြင္ "ျပန္"တစ္လုံးလည္းထပ္ထည့္ေပးထား၍ ယခုအခါတြင္ တိက်မွန္ျမန္ျပန္ ျဖစ္ေနေလၿပီ္။ အလုပ္ၿပီးလွ်င္ သတင္းျပန္ပို႔ မွ ျပန္ အား ထပ္ထည့္သည္ဟု ေဒါက္လုံး ထင္ေနေလသည္။ အမွန္ကား သူငယ္စဥ္အခါ ေက်ာင္းတက္တုန္းက အိမ္ကိုပို႔ေသာ စာအိတ္မွ "သို႔"ေနရာတြင္ သူေနထိုင္ရာလိပ္စာထည့္ကာ၊ "မွ"ေနရာတြင္ အိမ္လိပ္စာထည့္မိသျဖင့္ သူထည့္ေသာ စာတစ္ေစာင္၊ သူ႔ထံျပန္ေရာက္လာသည္ကို ဂုဏ္ျပဳထားေသာအားျဖင့္ "ျပန္"ထပ္ထည့္ျခင္းသာျဖစ္ေလသည္။

" မင္းတုိ႔ မ်က္လုံးေတြ၊ နားေတြကို ဖြင့္ထားၾက"
"Yes ေဒါက္လုံး"
ဘာေျပာခ်င္မွန္းမသိေသာ္လည္း မာျမင္းႏွင့္ မာျဖဴ သည္ "Yes ေဒါက္လုံး" ဟု အသံၿပိဳင္ထြက္သြားၾကသည္။
မာျဖဴသည္ ငါက မ်က္လုံးဖြင့္လွ်က္လည္း အိပ္တတ္တယ္ဟု စိတ္ထဲတြင္ေတြးေနေသးသည္။
ဆက္ေျပာေသးသည္။
"လူ႔ျပည္က သတင္းေတြ အဆက္မျပတ္ေစနဲ႔"
ခက္ပါေရာလား။ လူျပည္ကလို႔ ေျပာရေအာင္ သူေနတာ လူျပည္မွာမဟုတ္လို႔ ဘယ္ျပည္သြားေနသလဲမသိဘူး။ ဘ၀င္ ေလ... ဘ၀င္။ သူ႔ကို အေကာင္ႀကီးေနရာေပးထားလို႔ ဘ၀င္ေလဟပ္ေနတာ။ သူ႔ဟာသူဆို ဘာမွျဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္တာမရွိဘူးရယ္။ မာျမင္းရယ္၊ မာျဖဴရယ္ပဲ။ ဟိုဆိုသြားလိုက္ရ၊ ဒီဆိုသြားလိုက္ရ။ ဟိုဟာဆိုလုပ္လိုက္ရ၊ ဒီဟာဆိုလုပ္လိုက္ရ။

မာျဖဴဆိုတာကလည္း ေဒါက္လုံးနဲ႔ေနလာတာၾကာၿပီ။ ေဒါက္လုံးက ဤကဲ့သို႔ ေကြ႔ပတ္ၿပီး၊ အူေၾကာင္ေၾကာင္ေတြ ေျပာေနလွ်င္ အေရးမႀကီးတဲ့ ကိစၥသာျဖစ္ရမည္ဆိုတာကို အတတ္သိၿပီးသားျဖစ္ေလသည္။ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းေျပာေနလွ်င္ ေၾကာင္ေရခ်ိဳးေနသည္ဟု အလိုလိုသိေပသည္။ သူ၏ ေမြးသမိခင္ႏွင့္ဖုန္းဆက္လွ်င္လည္း ေၾကာင္ျဖဴေလးဘယ္ႏွေကာင္၊အမည္းေလးကဘယ္လို၊ အထီးေလးကဘယ္ႏွေကာင္း၊အမေလးကျဖင့္မည္သို႔ အေရးမပါအရာမေရာက္သည္မ်ားကို အေရးတႀကီးလုပ္တတ္ေသးသည္။ ေဒါက္လုံးသည္ ဤသို႔ေသာ အေရးမႀကီးေသာ ကိစၥမ်ားကို စကားလုံးခန္႔ခန္႔ထည္ထည္မ်ားသုံးကာ ေျပာတတ္ဆိုတတ္ျဖစ္ေနၿပီမွာ ၾကာေလၿပီ။ ဥပမာေဆာင္ရေသာ္ သူခ်စ္ႀကိဳက္ေနေသာ ေကာင္မေလးအား ရင္တုန္၊ ပန္းတုန္ေအာင္ ခ်စ္ရပါေသာ သက္လ်ာခင္ထိပ္ထား ဟု စကားလုံးေဖာင္းကားေအာင္ေခၚတတ္သလို၊ အခ်ိန္ကုန္ခံ၍ သူရထားေသာဘြဲ႔ႀကီးအားလည္း သုတစုံလင္နည္းပညာတခြင္မွာ လူတြင္က်ယ္လုပ္ေစဖို႔၊အဟုတ္တကယ္မတတ္ေသာ္လည္း၊ အမွန္တကယ္၊ ဟန္ထည္ေစဖို႔ရည္ကာမွန္း၊ ဆြတ္ယူလွမ္းထားတဲ့ ဘီအီး(အိုင္တီ)ရယ္ဟုေျပာတတ္ေလသည္။

မာျဖဴသည္ကား ေျပာရလွ်င္ အကုန္သိ၊ အကုန္တတ္ေသာ္လည္း လူမုန္းဘယ္ေတာ့မွ မခံ။ လူတိုင္းသည္ သူဟန္နဲ႔သူ သူ႔ဆန္စားၿပီး သူဟာသူသြားမည္ဟု ခံယူထားေလသည္။ အားလုံးကိုေထာက္ခံသည္။ မာျဖဴထံတြင္ ၿငိမ့္တာကိုအက်င့္ပါေနေသာေခါင္းနဲ႔၊ ကြမ္းမ်ားအျပည့္ထည့္ၿပီး၀ါးေနကာ စကားမေျပာရေအာင္ အလုပ္႐ႈပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားေသာ ပါးစပ္ႀကီး တစ္ေပါက္ရွိေလသည္။ ထိုေခါင္းနဲ႔၊ ပါးစပ္သည္ အလုပ္အေတာ္ျဖစ္၏။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကေျပာလို႔ ကြမ္း၀ါးကာ ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္လုပ္ေနလွ်င္ လူအမ်ားက သူအား ပညာရွိႀကီးဟု ထင္ၾကေလသည္။ ေခတ္ကာလႏွင့္ကိုက္ညီေသာ အက်င့္မ်ားကို ရထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။

မာျမင္းသည္ကား မာျဖဴကဲ့သိုမဟုတ္။ ျမင္သမွ်လူကိုဆရာလုပ္တတ္သည္။ ကာလ၊ေဒသ ကလည္း လုပ္လည္းလုပ္ေလာက္သည္။ တပည့္ခံမည့္သူမ်ားကလည္း ေပါမ်ားေပသည္။ ပိုက္ဆံရလွ်င္ အကုန္လုပ္မည္ဆိုေသာ လူစားမ်ား ေပါမ်ားေသာ ေခတ္ႀကီးတြင္ ဘိုးေတာ္ေလသံဖမ္းကာ ၁ လုံးမွစကာ၊ ၂ လုံး၊ ၃ လုံး ဂဏန္းမ်ားေပးကာ ဆရာအေခၚခံရႏိုင္ေသာေခတ္ႀကီးေပကိုး။ သူဟာသူမထိန္းႏိုင္လို႔ "ဘူ"ကနဲ အသံထြက္သည္ကိုပင္ ဒီေန႔ ၀မ္း၊ ဇီး႐ိုးကြာ ဟုမွတ္ယူသူကယူသည္။ ယၾတာလည္း အေပးေကာင္းလွေပသည္။ "ဒါန္းကေလးေပၚစီးေနတဲ့ မိန္းကေလး၏ အခ်စ္ကိုလိုခ်င္လွ်င္ ဒါန္းညႊန္႔ကို ဘုရားသြား၊ကိုယ့္ေမြးေန႔ေထာင့္မွာသြားလွဴ" ဆိုတာမ်ိဳးေတြကလည္း တတ္သည္။ သူမ်ားသာ ယၾတာ ေပးသည္၊ သူ႔ယၾတာက သူအားပင္ အကူအညီမေပးသည္ကို မိတ္ရင္း၊ေဆြရင္းမ်ားက သိၿပီးသားျဖစ္ေလသည္။

ဆက္ပါဦးအံ့။
ကြ်ႏု္ပ္တို႔ေတြ စုံလင္ေသာအခါ ေဒါက္လုံးသည္ကား မ်က္စိမ်ား၊ နားမ်ားကို အဖြင့္ခိုင္းၿပီးသကာလ လူျပည္ကိုလည္း အဆက္မျပတ္ေစနဲ႔ဟုေျပာၿပီးကာ လိုရင္းကိုဆက္ေျပာေလသည္။
" ငါ့မွာ အကုန္ရွိတယ္။ မရွိေသးတာက အခ်စ္။ ငါဘယ္လိုသူကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာလည္း မင္းတို႔ အသိ။ ဘယ္လို စကားေျပာၿပီး၊ ဘယ္လို ခ်စ္သူရေအာင္လုပ္ရမည္နည္း။ ငါ့မိတ္ေဆြႀကီး မာနိဆီသြားၿပီး နည္းနာခံေစ။"
မာနိဆိုသူကား သူ၏ဆရာႀကီးမ်ားျဖစ္ေသာ ေဒါက္ၿငိမ္း၊ ေဒါက္၀င္းတို႔ထံတြင္ နည္းနာခံကာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အခ်စ္ေရးရာ ကြ်မ္းက်င္သူဟု အထင္ေရာက္ေနေသာ သူတစ္ေယာက္သာျဖစ္ေလသည္။ အထင္ႀကီးမည္ကလည္း ထင္ေလာက္ေပသည္။ မာနိ၏ဆရာႀကီးမ်ားသည္ အိုႀကီးအိုမ အရြယ္ေရာက္ကာမွ ခ်စ္ပန္းမ်ားဖုူးပြင့္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ေလသည္။ ဆရာေကာင္းတပည့္ပန္းေကာင္းပန္ ဆိုသည့္စကားကလည္း ရွိေသာေၾကာင့္ မာနိအားလည္း ပန္းေကာင္းပန္ေနမည့္သူဟု ေဒါက္လုံးအထင္ေရာက္ေနျခင္းသာျဖစ္သည္။
မာျမင္းႏွင့္ မာျဖဴကလည္း တကယ္တမ္းေတာ့ မာနိထံတြင္ နည္းနာခံဟုသြားလွ်င္လည္း မာနိက ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေျပာဆိုကာ ပန္းတိုင္မေရာက္ႏိုင္ေသာ အခ်စ္လမ္းျပေျမပုံအား အဆင့္ေပါင္းမ်ားစြာထည့္ေရးေပးမည္သာ ျဖစ္ေလသည္ ကို သိၿပီးသားျဖစ္ေလသည္။
ဤသို႔ျဖင့္ "Yes ေဒါက္လုံး" ဟုေျပာကာ မေအာင္ျမင္မည္မွန္းသိၿပီးသားျဖစ္ေသာ မစ္ရွင္တစ္ခုအား ဦးေဆြးဆံျမည့္ထမ္းေဆာင္မည့္ ႐ုပ္ကေလးမ်ားျဖင့္ ေဒါက္လုံးအခန္းမွထြက္လာခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။