ၾကားဖူးနား၀ ရီစရာမ်ား(၃)

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေျပာဖူးတာပါ။ သူတုိ႔ ရြာဘက္မွာ ျဖစ္ခဲ့တာေလ။ သူတို႔ မူလတန္းေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းေစာင့္တစ္ေယာက္ခန္႔ထားတယ္ေပါ့။ ေက်ာင္းေစာင့္ဆုိေပမယ့္ ညဘက္ ေက်ာင္းမွာ ေစာင့္ရတာမဟုတ္ဘူး… ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ ဆရာ ဆရာမေတြ မလာခင္ ေက်ာင္းမွာ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရတယ္။ ေသာက္ေရအိုးေတြ ေရျဖည့္ရတယ္။ ဆရာ ဆရာမ ေတြက ခိုင္းတာေတြကိုလဲ လုပ္ေပးရတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးက အဲဒီလူကို တစ္ျခားေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို ကိစၥတစ္ခုနဲ႔ သြားခိုင္းတာေပါ့။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အခါတိုင္းထက္ပိုျမန္ေအာင္လို႔ ဆိုၿပီး စက္ဘီးယူသြားလို႔ ေျပာလိုက္တာေပါ့။ အေမာင္ေက်ာင္းေစာင့္ကလဲ ဘာမွမေျပာဘဲ စက္ဘီေလးယူၿပီး ထြက္သြားတာေပါ့။ တစ္နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ ဆရာၾကီးက စဥ္းစားတယ္… အင္း ဒီေကာင္ ဒီတစ္ေခါက္ သြားတာ ၾကာပလား… စက္ဘီမ်ား ဘီးေပါက္ေနလို႔လား… စသည္ျဖင့္ေပါ့… ခဏေနေတာ့ အေမာင္ေက်ာင္းေစာင့္ ျပန္ေရာက္လာပါေရာ။ အခါတုိင္းထက္လဲ ေမာပန္းေနတဲ့ ပံုစံနဲ႔ေပါ့။ ဆရာၾကီးေရွ႕ေရာက္ေတာ့… ဆရာၾကီးက
- မင္း ဒီတစ္ေခါက္သြားတာ ၾကာလွၾကီးလားကြ။ ေျခလ်င္သြားတုန္းက ပိုျမန္သလိုပဲ။ အခု စက္ဘီးလဲ ယူသြားပါတယ္။
- ဟုတ္ကဲ့။
- ဘာလို႔ ၾကာေနတာလဲကြ။ ဘီးေပါက္ေနလို႔လား။

- မဟုတ္ဘူး ခင္ဗ်။
- အဲဒါဆို ဘာလို႔လဲ။
- ကၽြန္ေတာ္ စက္ဘီးမစီးတတ္ဘူးခင္ဗ်။ ဆရာၾကီးက စက္ဘီးယူသြားဆုိလို႔ ယူသြားတာ။ စက္ဘီးကို တြန္းေနရလို႔ ပိုၾကာသြားတာပါ ခင္ဗ်။ ေမာလိုက္တာ ဆရာၾကီးရယ္။ ေနာက္တစ္ခါ စက္ဘီးယူမသြားေတာ့ဘူး။ ေျခလ်င္ပဲ သြားေတာ့မယ္။