ေႀကာင္…လွည့္ကြက္ (၁)

ဂ်စ္…ဂ်စ္…ဂ်စ္
တံခါးကို ကုတ္ျခစ္ေနေသာအသံ
“ ေဟ့ ဘယ္သူတုန္းဟ … ဟာ….ငါ႕နဲ႕“
က်ြႏု္ပ္တံခါးဖြင့္အႀကည့္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေတြ႔ရ။ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းႀကားမွ ေျပး၀င္သြားေသာအရာ။
“ငါ့အေကာင္ေလးက သူတို႔အားလံုးႀကားထဲမွာ အသန္ဆံုး… အထြားဆံုးပဲ၊ ငါ့လက္ထဲေရာက္တဲ့ အေကာင္ကေတာ့ ကံအေကာင္းဆံုးပဲ”
“ ခ်စ္ေလးလာစမ္း မင္းကို ကိုႀကီးက အရမ္းခ်စ္တာကြ၊ ခ်စ္ေလးသိလား“
ေျပာလုိက္နမ္းလိုက္နဲ႔။ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္က်ီစယ္ေနႀကျခင္းမဟုတ္၊ က်ြႏု္ပ္၏ သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ ျဖစ္၏။

တစ္ေန႔သ၌
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ခေရပင္လမ္းခြဲေနရာ၌ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ရယ္ရယ္ေမာေမာႏွင့္လမ္းေလွ်ာက္လာၾက၏။ လမ္းကလည္းႀကမ္းလိုက္တာလြန္ပါေရာ၊ ေနကလည္းပူ၊ လမ္းကလည္းႀကမ္း၊ အမိႈက္ဆိုတာကေတာ့ေျပာမေနနဲ႔ေနရာအႏွံ႕။ သူတို႔ကေတာ့ ဒါေတြကို သတိထားမိမယ္မထင္။
က်ြႏု္ပ္ကေတာ့ သူတို႔ေနာက္မွကပ္ျပီး ပါလာ၏။ ကြ်ႏု္ပ္လည္း ကိုယ့္စိတ္ကူႏွင့္ကိုယ္။ အိမ္ျပန္ရန္ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးမ်ားႏွင့္။ (တစ္ခန္းရပ္)

မဂၤလာဒံု-ဆူးေလ ဘတ္စ္ကားေပၚတြင္ က်ြႏ္ုပ္၏ ထုိသူငယ္ခ်င္းႏွင့္ သူ၏ခ်စ္သူဟုထင္ရေသာ ေကာင္မေလး။
“ကားကလဲဗ်ာ က်ပ္လိုက္တာမွ လြန္ေရာ”
သို႔ေသာ္
က်ြႏ္ုပ္သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ သူ႔ေကာင္မေလး ၾကားတြင္ေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္စာ ေနရာလြတ္ေန၏။ တိုက္ဆိုင္လိုက္တာမ်ားဗ်ာ က်ြန္ေတာ္လည္း အဲဒီလြတ္ေနတဲ့ေနရာကို သတိထားမိလိုက္တယ္ဗ်။
“အမေလးကားသမားကလည္း အေမာင္းၾကမ္းလိုက္တာေတာ္ ”
“ဟုတ္ပါ့ေတာ္ အမဲဖ်က္ေနတာၾကလို့ ”
စသည္ျဖင့္ခရီးသည္မ်ားတစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေျပာေနႀကခ်ိန္မွာပဲ မေမ်ွာ္လင့္ထားေသာ စကားတစ္ခြန္းႀကားလိုက္ရ၏။
“ကို…အသားယူမယ္မႀကံနဲ႔ေနာ္ ထပ္မတိုးနဲ႔ေတာ့။ လက္ကိုဟိုဘက္ျပန္ေရႊ႕” ဟူ၍ျဖစ္၏။ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက ကားဘရိတ္အုပ္ခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနသူတစ္ေယာက္။
(တစ္ခန္းရပ္)

“ကို တိရိစၧာန္ခ်စ္တတ္လားဟင္ ျဖဴကေႀကာင္ေလးေတြကို သိပ္ခ်စ္တာ”
ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းက အမွန္ေတာ့ က်ားက်ားယားယားနဲ႕ ေယာက်္ားပီသသူတစ္ေယာက္ပါ။ သတ္ရဲျဖတ္ရဲ ေသေသေက်ေက် ဆိုတဲ့လူမ်ိဳး။ အခုေတာ့ ဒုကၡေရာက္ျပီ
“ဟင္ျဖဴကလဲကြာ ခ်စ္တတ္ေရာလားကြာ ကိုယ္ဆိုရင္ အိပ္ယာထဲေတာင္ ထည့္အိပ္တာ။ ကိုယ့္အိမ္မွာဆို ေႀကာင္မႀကီးကတစ္ေကာင္ ေႀကာင္သားေလးေတြဆို ငါးေကာင္ေတာင္မွ အဲဒါကိုယ္နဲ႔တအတူတူအိပ္ႀကတာ” စသည္ျဖင့္…
အမွန္ေတာ့ က်ြန္ေတာ္႕သူငယ္ခ်င္းက ခ်စ္သူအလိုကိုလိုက္၍ေျပာခ်င္းျဖစ္၏။ မည္သို႔ျဖစ္သြားသည္ မသိခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္လမ္းခြဲခ်င္းသို႔ေရာက္ရေလ၏။ ကၽြႏု္ပ္သူငယ္ခ်င္းမွာကား သူ႔ရဲ့ခ်စ္သူ ျဖဴက ေႀကာင္အလြန္ခ်စ္သူဟူ၍ သူလည္းခ်စ္တတ္ေအာင္ႀကိဳးစားရင္းကပင္ ဤအျဖစ္သို႔ေရာက္လာခဲ့ရ၏။

ဇာတ္ေပါင္းခ်ဳပ္ေသာ္….
ကြ်ႏု္ပ္သူငယ္ခ်င္းက သူရဲ့ခ်စ္သူျဖဴမွာ ေႀကာင္ကိုမုန္းေသာ ေကာင္မေလးျဖစ္မွန္းသိခြင္႔မရလိုက္ေပ……
“ႏူးညံ့တဲ့လက္ဖ၀ါးေလးေတြနဲ႔
ငါ့ေျခေထာင္ေပၚတင္လာတယ္…
ႏွာေငြ႔ေလးမႈတ္ျပီးငါ့ပါးျပင္ကို ကပ္တယ္…
ႀကည္စိမ္းလဲ့မ်က္လံုးေတြက
ငါ့ကိုေျပာတယ္
အျပင္ကိုထြက္ခြင္႔ျပဳပါတဲ့
မင္းက ဘယ္တုန္းက ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ အျပင္ထြက္ခြင့္ေတာင္းသြားတာလဲ ျဖဴရယ္”

“ခ်စ္ေလးကိုယ့္ဆီလာစမ္း။ ကိုႀကီးကို ခ်စ္လား။ ကိုႀကီးကခ်စ္လိုက္တာ။ ေစ်းကျပန္လာရင္အစာေကာင္းေကာင္း၀ယ္လာခဲ့မယ္ေနာ္ ”
သူငယ္ခ်င္းေရ လြန္တာရိွရင္ေတာ့………………………

၀ႏၲာမိ (စိတ္ေစရာ)