ခ်စ္လိုက္ၾကပံုမ်ား…

ဟိုမွာၾကည့္စမ္းအဖိုးနဲ႔အဖြား မရိုးႏိုင္တဲ႔စကားေတြနဲ႔ ကိုကိုတလဲ၊ ေမာင္ေမာင္တဖံုေခၚေနၾကပံုမ်ား၊ ျမင္ရသူဘဝင္အတြင္း၊ ရတနာပီတိဂြမ္းဆီထိသလိုခံစားရပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ဖိုးဖိုးက၊ မယ္မယ္ဖြားဖြားလက္ကိုခ်ိတ္လို႔၊ အေရတြန္႔ေနၾကတဲ႔လက္တစ္စံု၊ ၿမဲၿမံလိုက္ၾကတာေနာ္၊ ဘယ္သူခြဲခြဲဒို႔မကြဲ၊ အၿမဲခ်စ္ၾကတယ္ထင္ပ။ ရာသီဥတုေလးသာယာလို႔ ေက်ာင္းကိုလမ္းေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ႔၊ အဖိုးအဖြားစံုတြဲတစ္တြဲ လက္ခ်င္းခ်ိတ္လို႔လမ္းေလွ်ာက္ေနတာေတြ႔ရင္း ေတြးေနမိတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္က ေက်ာင္းကိုျဖတ္လမ္းကေနလမ္းေလွ်ာက္သြားေလ႔ရိွပါတယ္။ လမ္းေဘးဝဲယာမွာအပင္ေတြနဲ႔၊ မနီးမေဝးမွာရိွတဲ႔ လူေနတိုက္ခန္းေတြၾကားထဲကေနျဖတ္ေဖာက္ထားတဲ႔ လူသြားလမ္းေလးကေနသြားရတာပါ။ လမ္းေလးက အေတာ္သာယာပါတယ္။ ခုလိုမ်ိဳးအရမ္းမေအး၊ အရမ္းမပူေသးတဲ႔အခ်ိန္မ်ိဳးဆို လမ္းေလွ်ာက္လို႔အလြန္ေကာင္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ကိုေမာင္လံုးလဲ စကားတေျပာေျပာနဲ႔လမ္းေလွ်ာက္လာၾကရင္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ေရွ႕မွာတလႈပ္လႈပ္နဲ႔ေလွ်ာက္ေနတဲ႔ ေစာေစာကကြ်န္ေတာ္ေျပာတဲ႔ အဖိုးအဖြားစံုတြဲႏွစ္ေယာက္ကိုသတိထားမိတယ္။ လမ္းေလးကက်ဥ္းေတာ့ ႏွစ္ေယာက္တြဲေလွ်ာက္ေနရင္ေနာက္လူက ေက်ာ္တက္ဖို႔နဲနဲခက္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔ စိတ္ထဲမွာၾကည္ႏူးသလိုခံစားလာရၿပီး၊ မ်က္ႏွာကအလိုလိုၿပံဳးမိသြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဖိုးအဖြားႏွစ္ေယာက္လံုးကလဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုလမ္းဖယ္ေပးဖို႔ ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ၿပံဳးျပတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လဲ သူတို႔ကိုႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။

- မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ၊ လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတာလားခင္ဗ်။
- ေအးကြဲ႔၊ ဒီေန႔ရာသီဥတုသာယာလို႔ လမ္းထြက္ေလွ်ာက္ၾကတာ။ - အဖြားႀကီးက သြက္သြက္လက္လက္နဲ႔ကြ်န္ေတာ့္အေမးကိုျပန္ေျဖတယ္။ အဖိုးႀကီးက ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုၾကည့္ရင္း ဘာမွမေျပာဘဲ အသာၿပံဳးေနတယ္။
ဘာလို႔မ်ားစပ္စုခ်င္စိတ္ကဝင္လာရတာလဲမသိဘူး၊ ကြ်န္ေတာ္လဲဆက္ေမးမိတယ္။
- အဖိုးနဲ႔အဖြားနဲ႔က အရမ္းခ်စ္ၾကတယ္ထင္တယ္ေနာ္။ ျမင္ရတာၾကည္ႏူးဖို႔ အရမ္းေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။
- ဟုတ္တယ္။ တို႔ႏွစ္ေယာက္ကသိပ္ခ်စ္ၾကတယ္။ - အဖြားႀကီးကပဲ ကြ်န္ေတာ္ကိုစကားျပန္ေျပာတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာလဲ၊ ျမန္မာျပည္က အဖိုးအဖြားေတြကိုသြားသတိရမိတယ္။ ျမန္မာကကြ်န္ေတာ္တို႔အဖိုးအဖြားေတြဆိုရင္ သူတို႔အသက္အရြယ္နဲ႔ ခုလိုေအးေအးလူလူလက္တြဲၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ စဥ္းစားၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားေက်ာင္းကန္ကို အတူသြားရင္ေတာင္ ေဘးခ်င္းယွဥ္ေလွ်ာက္ၾကတာမဟုတ္ဘူး။
- အဖိုးနဲ႔အဖြားက သားသမီးေတြမရိွၾကဘူးလား။ - ကြ်န္ေတာ္လဲအရွိန္ရလာတာနဲ႔ ဆက္ၿပီးလွ်ာရွည္မိတယ္။
- မရိွၾကဘူးကြဲ႔။ - အင္း.. သားသမီးမရိွေပမယ့္၊ သူတို႔ရဲ႕ခ်စ္သက္တမ္းကေတာ့ နည္းမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ စိတ္ထဲေတြးရင္းၾကည္ႏူးမိတယ္။ ~~~အိုေအာင္မင္းေအာင္ေပါင္းသင္းလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကေစခ်င္~~~ ဆိုတာဒါမ်ိဳးေနမွာလို႔လဲေတြးမိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လဲ လွ်ာရွည္လက္စနဲ႔မထူးေတာ့ပါဘူး၊ သိခ်င္တာေလးေနာက္ဆံုးတစ္ခုေတာ့ ေမးလိုက္ဦးမွဆိုၿပီး ဆက္ေမးမိတယ္။
- အဖိုးနဲ႔အဖြားက ငယ္ခ်စ္ေတြေနမွာေပါ့ေနာ္။ အိမ္ေထာင္သက္တမ္းဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲဗ်။ - ကြ်န္ေတာ့္အေမးကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးက အသာၿပံဳးၾကည့္ေနတယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ အဖိုးႀကီးကကြ်န္ေတာ့္အေမးကိုေျဖတယ္။
- ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္က ၿပီးခဲ႔တဲ႔အပတ္ကမွ လက္ထပ္ထားတာငါ႔လူရဲ႕၊ ဟုတ္တယ္ေနာ္… ဟန္နီ။ - အဖိုးႀကီးက ကြ်န္ေတာ္အေမးကို အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ေျဖရင္း၊ သူ႔ဟန္နီႀကီးကိုပါ ေထာက္ခံခိုင္းလိုက္တာ၊ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ေခါင္းတစ္ခုလံုးခ်ာခ်ာလည္သြားၿပီး၊ ဘယ္လိုႀကီးျဖစ္သြားမွန္းကိုမသိေတာ့ပါဘူး။
- ေအာ္… ဟုတ္လား - လို႔ေျပာရင္း တခ်ိဳးတည္းလစ္လာခဲ႔ရေတာ့တယ္။ စာဖတ္သူေတြလဲ အဖိုးအဖြားစံုတြဲေတြေတြ႔တိုင္း၊ ငယ္ခ်စ္လို႔ေတာ့တစ္ထစ္ခ်မယံုလိုက္ၾကေလနဲ႔ဗ်။ ေတာ္ၾကာ ခ်စ္စ၊ခင္စ၊ၾကင္နာစ ဇနီးေမာင္ႏွံအသက္စက္စက္စံုတြဲေလးေတြျဖစ္ေနဦးမယ္ေနာ္။