စာဖတ္ျခင္း

က်ေနာ္ ႐ု႐ွားစာေတြ ဘာသာမျပန္ျဖစ္တာၾကာၿပီျဖစ္လုိ႔ အခု အန္တြန္ ခ်က္ေဟာ(ဗ္) ေရးထားတဲ့ “စာဖတ္ျခင္း”ဆိုတဲ့ အတိုတစ္ပုဒ္ကို ဘာသာျပန္လိုက္ပါတယ္။ မူရင္း႐ု႐ွားလိုကေတာ့ ဒီမွာ ပါ။ ႐ု႐ွားလို စိတ္၀င္စားတဲ့သူေတြ ဖတ္ရေအာင္လို႔ပါ။ အရင္ကတည္းကလည္း ခ်က္ေဟာ့(ဗ္)ရဲ႕ ၀တၳဳအတိုေတြကို ဘာသာျပန္ဖူးပါတယ္။ အရင္က ခ်က္ေဟာ့(ဗ္)ရဲ႕ စာေတြကို ဘာသာျပန္ၿပီးတင္ထားတဲ့ လင့္ေတြကို ျပန္စုစည္းေပးပါဦးမယ္။

၁။ ကိုလူ၀ ႏွင့္ ကိုပိန္လွီ
၂။ ေခြးကေလးတစ္ေကာင္နဲ႔ အမ်ိဳးသမီး (ကိုႀကီးလုံး ဘာသာျပန္ထားတာပါ။)
၃။ အေလာင္းအစား
၄။ ခ်က္ေဟာ့(ဗ္) ေျပာခဲ့ေသာ စကားအခ်ိဳ႕
၅။ Anton Pavlovich Chekhov
၆။ Dushechaka - A. P. Chekhov
၇။ Examination - A. P. Chekhov
၈။ Poprygunya - A. P. Chekhov
၉။ Proposal - A. P. Chekhov
၁၀။ My "SHE" - A. P. Chekhov

အခုတစ္ပုဒ္ကေတာ့ ခ်က္ေဟာ့(ဗ္)ေရး၊ ဆရာေမာင္ထင္ဘာသာျပန္ထားေသာ၊ ဧရာ၀တီအင္တာနက္မဂၢဇင္း၊ရသလြင္ျပင္မွ လူ႔ပုတ္သင္ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္ဘာသာျပန္ထားတာေတြက ေထာင့္ေထာင့္ႀကီးေတြျဖစ္ေန၊ အဓိပၸါယ္မေရာက္တာေတြရွိေနရင္ က်ေနာ့္ဘာသာျပန္ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ပါ။ စာေတြ အားလုံးကေတာ့ ႐ု႐ွားဘာသာကေနပဲ ဘာသာျပန္တာပါ။ မူရင္း႐ု႐ွားလို ဖတ္ရတာ ပင္ပန္းေပမယ့္ အရသာ ပိုရွိတယ္လို႔လည္း ထင္မိပါတယ္။ ႐ု႐ွားစာေတြဖတ္ျဖစ္ေအာင္ သင္လည္းေပး၊ ဘာသာျပန္ျဖစ္ေအာင္ တြန္းအားလည္းေပးတဲ့ ႐ု႐ွားဘာသာသင္ဆရာမႀကီး Елена Викторовна Соловьева ကိုလည္း ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္မိပါတယ္။




စာဖတ္ျခင္း

တခါက က်ဳပ္တို႔ရဲ႕ အလုပ္ရွင္ႀကီး အီဗန္ ပ်ယ္သ႐ိုးဗစ္(ခ်) စယ္မီပါလာေတာ့(ဗ္) သူရဲ႕အခန္းထဲမွာ က်ဳပ္တို႔ ဇာတ္႐ုံမန္ေနဂ်ာ ဂါလာမီေဒါ့(ဗ္) နဲ႔အတူထိုင္ၿပီး ျပဇာတ္ေတြအေၾကာင္း၊ မင္းသမီးေတြရဲ႕အလွအေၾကာင္း ေျပာေနၾကေလရဲ႕။
- က်ဳပ္ကေတာ့ ခင္ဗ်ားနဲ႔ သေဘာမတူဘူးဗ်။ - အီဗန္ ပ်ယ္သ႐ိုးဗစ္(ခ်)က စာရြက္စာတမ္းေတြကို လက္မွတ္ထိုးရင္း ေျပာတယ္။ - ဆိုဖီယာ ယူရယ္ဗနာ က ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းနဲ႔၊ ပင္ကုိယ္ အရည္အေသြးလည္းရွိ၊ ေဟာ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး ၾကက္သေရအလြန္ရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါဗ်ာ။

အီဗန္ ပ်ယ္သ႐ုိးဗစ္(ခ်) ဆက္ၿပီးေျပာခ်င္ေသာ္လည္း ပီတိေတြအလြန္ျဖာေနတဲ့အတြက္ စကားလုံးတစ္လုံးမွ ထြက္မလာႏိုင္ပါဘဲ၊ သကာရည္မ်ားျဖန္းထားသကဲ့သို႔ပင္ မ်က္ႏွာႀကီးေပၚတြင္ ခ်ိဳကလီအၿပဳံးႀကီးေ၀ေနေလရာ၊ မန္ေနဂ်ာသည္လည္း သူ႔မ်က္ႏွာကို ျမင္၍ ပါးစပ္အထဲတြင္ ခ်ိဳတိုတိုအရသာကို ခံစားရသေယာင္ရွိေနေလသည္။

- က်ဳပ္ကေတာ့ သူမကို သေဘာက်သဗ်ာ၊ အဲ အဲ အဲ သူမက တစ္ေယာက္တည္းစကားေျပာေတြ ဖတ္ေနတယ္ဆိုရင္ စိတ္လႈပ္ရွားသံေတြေရာ၊ သူမရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္ေနပုံေတြကေလ အလင္းေတြမ်ား ျဖာထြက္ေနသလိုပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္ဆုိ သူမအတြက္ ဘာေတြပဲ လုပ္ေပးရ ေပးရ က်ဴပ္ကေတာ့ အဆင္သင့္ကိုျဖစ္ေနတာဗ်ိဳ႕။

- လူႀကီးမင္းခင္ဗ်ာ၊ ဒီသေဘာတူစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးေပးေစခ်င္ပါတယ္။
စယ္မီပါလာေတာ့(ဗ္) ၿပဳံေနတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးကို ေမာ့လိုက္ေတာ့ သူ႔ေရွ႕မွာ ]႐ုံ၀န္ထမ္း မ်ယ္(ရ္)ဂ်ာရက္(ဗ္) ကို ေတြ႕ရပါေရာလား။ မ်ယ္(ရ္)ဂ်ာရက္(ဗ္)က သူ႔ေရွ႕မွာ မ်က္လုံးႀကီး ျပဴးၿပီး လက္မွတ္ထိုးဖို႔ စာရြက္ကို ကမ္းေပးေနေလရဲ႕။ စယ္မီပါလာေတာ့(ဗ္) က မခ်ိၿပဳံးေလးနဲ႔၊ စကားေျပက ကဗ်ာရဲ႕ စိတ္၀င္စားစရာ အေကာင္းဆုံးေနရမွာ လာေႏွာက္ယွက္သလိုမ်ိဳးနဲ႔။

- အဲဒီအေၾကာင္းကို ၿပီးရင္ေတာ့ ေျပာျပမယ္၊ - သူက ေျပာတယ္။ - ဒီမွာျမင္လား ငါေျပာေနတယ္။ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မခံခဲ့ရတဲ့ မိုက္မဲတဲ့လူေတြပါလား။ ဒီမွာ လူႀကီးမင္း မ်ယ္(ရ္)ဂ်ာရက္(ဗ္)၊ ခင္ဗ်ားေျပာခဲ့တယ္ က်ဳပ္တို႔မွာ ဂိုဂိုပုံစံေတြ မရွိဘူးဆို၊ ေရာ့ ဒီမွာ။ ဘာပုံစံေတြလဲ။ ဒီမွာ အေပအေရေတြ တံေတာင္ေတြလည္း စုတ္ျပတ္လို႔။ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ဘီးမဖီးဘူး။ ၾကည့္ပါဦး ဘယ္လိုေတြ ေရးထားတယ္ဆိုတာ။ ဒီလက္ေရးနဲ႔ေတာ့ကြာ။ သဒၵါမွားေတြ၊ အဓိပၸါယ္မရွိေတြ ေရးလိုက္တာ ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမားက်လို႔ ဒီမွာၾကည့္စမ္း။

- ေဟ့ လူ - ဂါလာမီေဒါ့(ဗ္)က စာရြက္ကိုၾကည့္ရင္ တိုးတိုးညီးတယ္။ - သိပ္ဟုတ္တာေပါ့၊ လူႀကီးမင္း မ်ယ္(ရ္)ဂ်ာရက္(ဗ္) စာဖတ္သိပ္နည္းပုံရတယ္။
- ဒီပုံအတိုင္းကေတာ့ မရဘူး မိတ္ေဆြ - အလုပ္ရွင္ႀကီးက ဆက္ေျပာတယ္။ - ခင္ဗ်ားအစား က်ေနာ္ ရွက္လိုက္တာဗ်ာ။ ခင္ဗ်ာ စာေလး ဘာေလးေတြ မဖတ္ဘူးလား။

- စာဖတ္တယ္ဆိုတာ အဓိပၸါယ္အမ်ားႀကီး ရွိတယ္ဗ်။- ဂါလာမီေဒါ့(ဗ္) က ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မေျပာဘဲ သက္ျပင္းႀကီး ခ်ရင္းနဲ႔ ေျပာတယ္။ - အမ်ားႀကီးပဲ။ ခင္ဗ်ား စာဖတ္တယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားအျမင္ေတြ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းသြားတာကို အျမန္သိလာလိမ့္မယ္။ စာအုပ္ေတြကေတာ့ အဆင္ေျပတဲ့ေနရာမွာ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ ကြ်န္ေတာ့္ဆီကေန ငွားေပါ့။ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ငွားမယ္။ လိုခ်င္ရင္ မနက္ျဖန္ယူလာေပးမယ္။
- ေအး ေက်းဇူးတင္လိုက္ ေမာင္ရင္ - စယ္မီပါလာေတာ့(ဗ္) က ေျပာတယ္။
မ်ယ္(ရ္)ဂ်ာရက္(ဗ္) လည္း ေအာင့္သီးေအာင့္သက္နဲ႔ ခါးကိုင္း အ႐ုိအေသေပး၊ ႏႈတ္ခမ္းကို သြားနဲ႔ကိုက္ၿပီး ထြက္သြားေလရဲ႕။

ေနာက္တရက္က်ေတာ့ က်ဴပ္တို႔ဆီကို ဂါလာမီေဒါ့(ဗ္) စာအုပ္ေတြသယ္ၿပီး ေရာက္ခ်လာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက သမိုင္းေၾကာင္းက စေတာ့တာပဲ။ ေနာင္လာေနာက္သားေတြကေတာ့ စယ္မီပါလာေတာ့(ဗ္)ကို သူခပ္ေပါ့ေပါ့ေတြးၿပီး လုပ္လိုက္တာအတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ ခြင့္မလႊတ္ၾကေတာ့ဘူး။ ဒီလိုလည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က မွားတာဆိုရင္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေလာက္ေပမယ့္ အေတြ႕အႀကဳံရင့္ တကယ့္၀ါရင့္ အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္တာျဖစ္မယ္။ မန္ေနဂ်ာရွိတုန္းပဲ မ်ယ္(ရ္)ဂ်ာရက္(ဗ္) ကို အခန္းထဲ အေခၚလႊတ္လိုက္တယ္။

- ေဟ့ ေမာင္ရင္ ဖတ္ေဟ့ - စယ္မီပါလာေတာ့(ဗ္)က စာအုပ္ကမ္းေပးရင္း ေျပာပါတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္စမ္း။
မ်ယ္(ရ္)ဂ်ာရက္(ဗ္) လက္တုန္တုန္နဲ႔ စာအုပ္ကို ယူၿပီး အခန္းထဲကေန ထြက္သြားတယ္။ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ႀကီးျဖစ္ေနတာေပါ့။ သူ႔မ်က္လုံးေစြေစာင္းႀကီးေတြက ဟိုးေျပးဒီေျပးနဲ႔ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွာ အကူအညီရႏိုင္စရာ တခုခုကို ရွာေနသလိုပဲ။ က်ဳပ္တို႔ကလည္း သူ႔ဆီက စာအုပ္ကိုယူၿပီး ဂ႐ုတစိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စာအုပ္နာမည္က “ ၿမိဳ႕စားႀကီး မြန္တီကာလို”တဲ့။

- သူ႔ဆႏၵကို ဆန္႔က်င္ရေအာင္လည္း မျဖစ္ေသးဘူးကြ။ - ေငြစာရင္းစာေရးႀကီး ပ႐ုိေဟာ္(ရ္) စယ္မိ်ဳနစ္(ခ်္) ဘူဒီ(လ္)ဒါ က သက္ျပင္းႀကီးခ်ၿပီး ေျပာရွာတယ္။ တနည္းနည္းနဲ႔ ႀကိဳးစားပါ၊ အားစိုက္ၿပီး တစ္ေန႔ နည္းနည္းခ်င္းဖတ္ေပါ့၊ ဘုရားသခင္ကယ္မတဲ့အခါ သူေမ့သြားလိမ့္မယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့မွ စာအုပ္ေတြကို လႊင့္ပစ္ေပါ့။ ေၾကာက္မေနနဲ႔။ အေရးႀကီးတာက အေလးအနက္မထားဖို႔ပဲ။ ဖတ္ ၿပီးေတာ့ အဲဒီအာ႐ုံသိပ္စိုက္ရတာႀကီးကို စိတ္ထဲမွာ သိပ္ေလးေလးနက္နက္မထားနဲ႔။

မ်ယ္(ရ္)ဂ်ာရက္(ဗ္) စာအုပ္ေလးကို အသာေခါက္ၿပီး စာေရးဖို႔ထိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတႀကိမ္လည္း စာမေရးႏိုင္လိုက္ပါဘူး။ လက္ေတြက တုန္လာၿပီး မ်က္စိေတြကလည္း ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ပါ၊ တလုံးက မ်က္ႏွာၾကက္ေရာက္၊ တျခားတလုံးက မင္အိုးဆီေရာက္လို႔။ ေနာက္ေန႔အလုပ္ကို လာေတာ့ ငိုထားတဲ့ မ်က္လုံးႀကီးေတြနဲ႔ေလ။

- ေလးႀကိမ္ရွိၿပီ စလုပ္တာ - သူကေျပာတယ္။ - ဘာမွလည္း နားမလည္ၾကဘူး၊ ဘယ္လို႔ ႏိုင္ငံျခားသားေတြလဲ။
ေနာက္ငါးရက္ခန္႔ၾကာေသာအခါမွာ စားပြဲေတြနားက ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရင္း စယ္မီပါလာေတာ့(ဗ္)က မ်ယ္(ရ္)ဂ်ာရက္(ဗ္)ေရွ႕မွာ ရပ္ၿပီး ေမးပါေလေရာ..
- ကဲ ခင္ဗ်ား ဘာစာအုပ္ဖတ္ၿပီးၿပီလဲ။
- ဖတ္ပါတယ္ခင္ဗ် လူႀကီးမင္း။
- ဘာအေၾကာင္းမ်ားဖတ္ခဲ့တာလဲ ေမာင္ရင္။ လုပ္ပါဦး ေျပာျပစမ္းပါ။

မ်ယ္(ရ္)ဂ်ာရက္(ဗ္) ေခါင္းေလးေမာ့လာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးလႈပ္ယုံေလသံေလးနဲ႔ ေျပာရွာတယ္။
- ေမ့သြားၿပီ လူႀကီးမင္းခင္ဗ်ာ။ - သူေနာက္တစ္မိနစ္ေလာက္ၾကာမွေျပာတယ္။
- သေဘာက ေသေသခ်ာခ်ာ စာမဖတ္ဘူးေပါ့။ အေတာ္ေျပာရတာပဲ။ ဒီလို မရဘူးေလ။ ေအး ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ဖတ္။ အေသအခ်ာကို သတိေပးတယ္။ ဖတ္စမ္းပါ။ အားလုံးဖတ္ရမယ္။ က်ဳပ္ဆီမွာ စာအုပ္ေတြရွိတယ္။ လာယူ ၿပီး ဖတ္ၾက။ ပါရာမြန္ေတာ့(ဗ္) လာခဲ့ပါ စာအုပ္လာယူ။ ပါ့(ဒ္)ေဟာ(ဒ္)ဆတ္(ဗ္) ေရွ႕တိုးၿပီး စာအုပ္ယူပါ လူႀကီးမင္း။ စမီး(ရ္)ေနာ့(ဗ္) လာပါ။ လူႀကီးမင္းမ်ားအားလုံး စာအုပ္လာယူပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္။

အားလုံးေသာလူေတြလည္း သြားၿပီး စာအုပ္ကိုယ္စီယူၾကရပါတယ္။ ဘူဒီ(လ္)ဒါ တစ္ေယာက္ပဲ စာအုပ္သြားမယူဘဲ ဆန္႔က်င္ရဲတယ္။ သူက လက္နဲ႔ကာၿပီး ေခါင္းတရမ္းရမ္းနဲ႔ ေျပာပါေရာလား။
- လူႀကီးမင္းခင္ဗ်ာ က်ေနာ့္ကိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါ။ ပင္စင္သာ အျမန္ေပးပါေတာ့။ ဒီလို ေ၀ဖန္ေရးစာေပေတြကေနၿပီး ဘာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္နားလည္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ေျမးအႀကီးေလး အဲဒီလိုေတြဖတ္ၿပီး အေမအရင္းကို အ႐ူးမလို႔ေခၚၿပီး မ်က္လုံးကို ႏြားႏို႔နဲ႔ ပက္ပါတယ္။
- ခင္ဗ်ားဘာမွ နားမလည္ပါပဲ။ - စယ္မီပါလာေတာ့(ဗ္)က အဖိုးႀကီးရဲ႕ မိုက္မဲမႈကို ခြင့္လႊတ္ရင္းနဲ႔ ေျပာတယ္။

စယ္မီပါလာေတာ့(ဗ္) မွားသြားပါတယ္။ အဖိုးႀကီးက အားလုံးကို နားလည္ပါတယ္။ ေနာက္အပတ္လည္း ေရာက္ေရာ အခုစာဖတ္ျခင္းရဲ႕ အသီးအပြင့္ေတြကို ေတြ႕ရျမင္ရပါေလေရာ။ “ထာ၀ရ ဂ်ဴး” စာအုပ္ ဒုတိယတြဲကိုဖတ္တဲ့ ပါ့(ဒ္)ေဟာ(ဒ္)ဆတ္(ဗ္)က ေငြစာရင္းစာေရးႀကီး ဘူဒီ(လ္)ဒါ ကို ဂ်ဴးဘာသာ၀င္လို႔ ေျပာပါေလေရာ။ စမီး(ရ္)ေနာ့(ဗ္)က အလုပ္ကို အမူးသမားပုံစံနဲ႔ ေပၚလာတတ္တယ္။ စာဖတ္ျခင္းက မ်ယ္(ရ္)ဂ်ာရက္(ဗ္)ကို လႊမ္းမိုးသေလာက္ အျခား ဘယ္သူ႔ကိုမွ မလႊမ္းမိုးဘူး။ သူ ပိန္လွီလာၿပီး အရက္ေသာက္စျပဳလာတယ္။

“ပ႐ုိေဟာ္(ရ္) စယ္မိ်ဳနစ္(ခ်္)” - သူ ဘူဒီ(လ္)ဒါကို ေတာင္းပန္တယ္။ - ဘုရားသခင္ကို အၿမဲဆုေတာင္းရန္ ျပဳလုပ္ေပးပါ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ သူတို႔ေတြအားလုံး က်ေနာ့္ကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။ က်ေနာ္ စာမဖတ္ႏုိင္ပါဘူး။ ေန႔ေရာ ညပါ ဖတ္ပါတယ္။ မအိပ္၊ မစားပါ။ အသံထြက္ဖတ္တာကို ဇနီးက စိတ္ပ်က္လာပါတယ္။ ဒူးေထာက္ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ဘုရားသခင္ သနားၾကင္နာေတာ္မူပါ။

ဘူဒီ(လ္)ဒါလည္း စယ္မီပါလာေတာ့(ဗ္)ကို မၾကာခဏ သြားတင္ျပေပမယ့္ လက္ခါျပၿပီး ဂါလာမီေဒါ့(ဗ္)နဲ႔အတူ အခန္းထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လ်စ္လွ်ဴ႐ႈၿပီး အားလုံးကို ျပစ္တင္ႀကိမ္းေမာင္းတာပါပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ အဲဒီသမိုင္းေၾကာင္းက ေၾကာက္လန္႔စရာအျဖစ္နဲ႔ အဆုံးသတ္သြားပါေလေရာ။

တစ္ေန႔ မ်ယ္(ရ္)ဂ်ာရက္(ဗ္)က အလုပ္ကိုေရာက္ေတာ့ ထိုင္ခုံမွာထုိင္ရမယ့္အစား၊ လူအမ်ားအလည္သြားၿပီး ဒူးေထာက္ငိုယိုၿပီး ေျပာပါေလေရာ…
- က်ေနာ့္ကို စာရြက္အတုမ်ားျပဳလုပ္မိသည့္အတြက္ ခြင့္လႊတ္ၾကပါ ေအာ္သိုေဒါက္ ဘာသာ၀င္မ်ားခင္ဗ်ာ။

ၿပီးေတာ့ ႐ုံးခန္းအတြင္းကို၀င္ၿပီး စယ္မီပါလာေတာ့(ဗ္)ရဲ႕ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ၿပီး ေျပာတယ္
- က်ေနာ့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါခင္ဗ်ာ လူႀကီးမင္း၊ မေန႔က က်ေနာ္ သားငယ္ကို ေရတြင္းထဲ ပစ္ခ်မိပါတယ္။
ၾကမ္းျပင္ကို နဖူးနဲ႔တိုက္ၿပီး ငိုပါေလေရာ..
ဘာအဓိပၸါယ္ပါလိမ့္။ - စယ္မီပါလာေတာ့(ဗ္) လည္း အံ့အားသင့္ေနတယ္။
- ဒီလို သေဘာရွိပါတယ္ လူႀကီးမင္းခင္ဗ်ာ၊ ဘူဒီ(လ္)ဒါက ေရွ႕ကုိေျခတလွမ္းတိုးကာ မ်က္လုံးေတြမွာ မ်က္ရည္ေတြ ၀ိုင္းၿပီးေျပာရွာပါတယ္။ သူ႔အသိနဲ႔ သူဆုံးျဖတ္သြားတာပါ။ သူက်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္တာမရွိေတာ့တာပါ။ အသင့္ရဲ႕ စာေပအဖြဲ႕အႏႊဲ႕ေတြက သူ႔ကိုဖ်က္ဆီးလိုက္တာပါ။ ဘုရားသခင္က အားလုံးကို သိျမင္ေတာ္မူပါတယ္ လူႀကီးမင္းခင္ဗ်ား။ အကယ္၍သင္ဟာ က်ေနာ့္၏ စကားမ်ားကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ပါက အလုပ္မွ နားခြင့္ေပးပါ။ ဒီအရြယ္ႀကီးမွာ အခုလိုျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို ျမင္ရတာထက္ ငတ္ၿပီးေသတာက ေကာင္းပါလိမ့္မယ္ဗ်ာ။

စယ္မီပါလာေတာ့(ဗ္)လည္း ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္သြားၿပီး အခန္းထဲမွာ ဟိုေထာင့္ကေန ဒီေထာင့္ လမ္းေလွ်ာက္ေနပါေတာ့တယ္။
- ဂါလာမီေဒါ့(ဗ္) ေျပာတာေတြကို မလုပ္နဲ႔ေတာ့။ - သူ အသံေျခာက္ႀကီးနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။ - စိတ္ေအးေအးထားပါ လူႀကီးမင္းခင္ဗ်ာ။ အခုက်ေနာ္ က်ေနာ့္အမွားကို ျမင္ပါၿပီ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အဖိုးႀကီးခင္ဗ်ာ။

အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး က်ဳပ္တို႔ဆီမွာ ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့ပါဘူး။ မ်ယ္(ရ္)ဂ်ာရက္(ဗ္)လည္း ပိုမိုက်န္းမာလာေပမယ့္ လုံး၀ႀကီးေတာ့ မေကာင္းေသးပါဘူး။ အခုအခ်ိန္အထိ စာအုပ္ပုံစံကိုေတြ႕ရင္ တုန္ရင္လာၿပီး မ်က္စိက အျခားဖက္ကို လႊဲသြားပါတယ္။