ဖတ္ဖူးတဲ့ ဟာသေလးေတြ
>> Tuesday, July 1, 2008
အရင္တုန္းက ဖတ္ဖူးတဲ့ ဟာသေလးေတြပါ။ ဘယ္မွာ ဖတ္ဖူးတာလဲ မသိေတာ့ဘူး။ မွတ္မိေနလို႔ ေျပာျပပါဦးမယ္။ အလုပ္ထဲမွာ ပင္ပန္းေနတုန္း နည္းနည္း ၿပဳံးလိုက္ရရင္ေတာင္ မဆိုးဘူးမဟုတ္လား။
ဦးေအာင္ ေျပးထားမွ...
သုႆန္၀န္းတစ္ခုထဲမွာ လူႏွစ္ေယာက္က အုတ္ဂူတစ္လုံးေပၚမွာ ထိုင္ၿပီး ေတာထဲက ခူးလာခဲ့ၾကတဲ့ သစ္သီးေတြကို ခြဲေ၀ယူေနၾကသတဲ့။ သုႆန္ၿခံစည္း႐ိုးက အပင္ေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ အထဲက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို လမ္းသြားလမ္းလာေတြက မျမင္ရဘဲ သူတို႔ အသံေတြပဲ ၾကားရပါတယ္။
“ေရာ့ မင္းတစ္ခု ငါတစ္ခု”
“ေရာ့ မင္းတစ္ခု ငါတစ္ခု”
“ေရာ့ မင္းတစ္ခု ငါတစ္ခု”
......
......
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလးငယ္ငယ္ေလးတစ္ေယာက္က သုႆန္ၿခံစည္း႐ိုးေဘးက လမ္းေပၚကေန ျဖတ္အေလွ်ာက္ “ေရာ့ မင္းတစ္ခု ငါတစ္ခု” ဆိုတဲ့အသံေတြၾကားေတာ့ သၾကားမင္းနဲ႔ယမမင္း လူ႕ျပည္က လူေတြကို တစ္ေယာက္တစ္၀က္ခြဲယူေနၿပီဆိုၿပီး အေတြးေပါက္သြားတယ္။ မျဖစ္ဖူး အဖိုးကို သြားေျပာမွပဲ ဆိုၿပီး အိမ္ကို အေျပးျပန္တာေပါ့။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ “အဖိုးေရ ..... အဲသလိုပဲဗ်” ဆုိၿပီးေျပာတာကို အဖိုးက “ငါ့ေျမးရာ မျဖစ္ႏိုင္တာ၊ ကဲ လာ အဲဒီဆီကို အဖိုးလိုက္ခဲ့မယ္၊ သြားစို႔” ဆုိၿပီး ေျမးလက္ကိုဆြဲၿပီး အဲဒီ သုႆန္ဆီကို ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဟုိမွာက သစ္သီးေတြခြဲေနတုန္း သစ္သီး အႀကီးတလုံးရယ္၊ အငယ္တလုံးရယ္က သုႆန္ထဲကေန လမ္းမဘက္ကို လိမ့္ၿပီး ထြက္သြားတယ္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေျမးအဖိုးႏွစ္ေယာက္လည္း အဲဒီနားေရာက္ေရာ...အထဲက ေျပာသံၾကားလိုက္ရတယ္...
“အျပင္ဘက္လမ္းမေပၚက အႀကီးရယ္၊အငယ္ရယ္ကို ခြဲယူလိုက္ရင္ မင္းနဲ႔ငါ ညီၿပီ”
အဲဒီအသံလည္းၾကားေရာ အဖိုးက ေအာ္ၿပီး ထိပ္ဆုံးက ေျပးပါေလေရာ။
“ ေျမးေရ မင္းေျပာတာ ဟုတ္တယ္ဟ ေျပးထား”
အဟိ! ေျပးေတာ့
ေကာင္ေလးငယ္ငယ္ေလးတစ္ေယာက္က ၿခံတံခါး၀တစ္ခုမွာ မမွီတမွီ ခုန္ခုန္ၿပီးေတာ့ လူေခၚေခါင္းေလာင္း ခလုတ္ကို ႏွိပ္ေနသတဲ့။ မႏွိပ္မိေသးဘူးပါဘူး။ ခုန္ဆြ ခုန္ဆြနဲ႔ေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးက ၾကြလာတာ၊ ေကာင္ေလး ခုန္ဆြခုန္ဆြလုပ္ေနတဲ့နားေရာက္ေတာ့ အင္း ကူညီလုိက္ဦးမွပဲဆိုၿပီး စိတ္ကူးရလို႔ လူေခၚေခါင္းေလာင္းေလးကို ႏွိပ္ေပးလိုက္တယ္။
ဘုန္းႀကီးက ေကာင္ေလးကို “ဒကာေလး ဘာဆက္ကူညီရဦးမလဲ”ဆိုၿပီး ေကာင္ေလးကို ေမးလိုက္တယ္။
ေကာင္ေလးက “အဟိ! ေျပးေတာ့”ဆိုၿပီး ထြက္ေျပးသြားပါေလေရာတဲ့။
15 comments:
ဟုတ္ကဲ့..ေျပးပီေနာ္..ကိုဇနိ
ေပ်ာ္ရြင္ပါေစဗ်ာ..အျမဲအားေပးလ်က္ပါ
ဟုတ္ကဲ့..ေျပးပီေနာ္..ကိုဇနိ
ေပ်ာ္ရြင္ပါေစဗ်ာ..အျမဲအားေပးလ်က္ပါ
ကိုဓနိေရ...အဲ.. မႊားလို႔ ၊မႊားလို႔။....ကိုဇနိ...ေရ... ေၿပးဟ။ ေနာက္ကလိုက္လာေနၿပီ။
:P
ကုိ/မဇနိ
ႏွစ္သက္စြာ ဖတ္႐ႈသြားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လဲ ေျပးၿပီဗ်ာ ....
တခါတုန္းက ကုလားမၾကီးတေယာက္ ေနစရာမရွိလို႔ ျမန္မာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ခိုကပ္ေနရသတဲ့။
ကုလားမက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနားမွာပဲ အေၾကာ္ေၾကာ္ေရာင္းၿပီး ေနလာတာ။
ေနာင္ ႏွစ္ေတြၾကာလာေတာ့ တေန႔မွာ ဘုန္းၾကီးက ေျပာသတဲ့ “ဟဲ့ကုလားမ နင္အသားေတြျဖဴလာသလိုပဲေနာ္“ လို႔။
ကုလားမက ဘယ္အသားျဖဴပါ့မလဲ မဲတူးေနတာကိုး။
ဒါနဲ႔ ကုလားမလည္း ေနာက္ေန႔မွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ထြက္ေျပးသြားပါေလေရာ။
အေဖေျပာေျပာျပတဲ့ ဟာသေတြထဲက တခုပါ ကိုဇနိေရ။
အေဖကေျပာတတ္တယ္ “ ကုလားမ အသားျဖဴရင္ ေျပးဖို႔သာျပင္“တဲ့။
ကိုဇနိလည္း က်ဳပ္ကို အသားျဖဴတယ္ေျပာရင္ေတာ့ က်ဳပ္လည္း ေျပးဖို႔ျပင္ထားလိုက္အံုးမယ္ေႏွာ။
ဒုတိယ ပုံျပင္ကုိ ပုိသေဘာက်တယ္.. အဟိ.. ေျပးျပီ။
မဇနိေရ.. ဘယ္ကုိေျပးမွာတုန္း..ေတာ္ၾကာ ကုိဇနိငုိေနရဦးမယ္.. :D
စာေတြလုပ္ျပီးပင္ပန္းေနတုန္း
ျပဳံးရုံမက ရီသြားရေၾကာင္းပါ။
:P... :D... :)... ကိုဇနိ+မဇနိ ဟာသေကာင္းပဗ်ာ...
ေျပးပီ :D
ေျပးပီ :D
ကိုဇနိေရ ကြ်န္ေတာ္လဲေျပးၿပီဗ်ာ။
:D
အဟိ! ဘုန္းဘုန္းေတာ့ သနားပါတယ္။ :)
ဒီpostဖတ္ၿပီးရီလိုက္ရေတာ့ပင္ပန္းေနတာေပါ့သြားတယ္။Thanks.ေၿပးၿပီေနာ္။
Post a Comment