ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ကဗ်ာဆရာ

ညာတာပါေတး ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ေ၀းသြားသည္။
ညႀကီးမင္းႀကီးမွာ သူ႕ကိုသတိရ၏။
သူကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေမ႔ေနၿပီထင္ပါသည္။
ထိုသို႔စဥ္းစားမိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ညြတ္ပက္ညြတ္ပက္ျဖစ္လာသည္။
ညီညာဖ်ဖ် ေအာ္ေခၚေပးၾကပါဦး။
“တစ္”
“ႏွစ္”
“သံုး”
“ေဟး တစ္ခါတုန္းက စံပယ္ကံုး”။
ကဗ်ာဟာကြ်န္ေတာ္မဟုတ္သလို
ဒီစာသားေတြကလဲ သူ႔ကို ကိုယ္စားမျပဳဘူး။
ဒီစာျဖတ္စေလးေတြ ဖတ္ၿပီးေတာ့လဲ
ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ရည္းစားေဟာင္းေနရာမွာ
ကြ်န္ေတာ္႔ရည္းစားေဟာင္းေပၚမလာဘူး။
လိမ္ေနတာလား၊ ညာေနတာလား
မသဲကြဲဘူး။
ေသခ်ာတာေတာ့
အမွန္တရားဆိုတာ လူေတြနဲ႔အတူမေနဘူး။
သစၥာတရားဆိုတာ လူေတြနဲ႔အတူမေနဘူး။
ကဗ်ာဆရာလား????
ေျပာမျပဘူး။
သိခ်င္ရင္ တာရာမင္းေ၀ရဲ႕ “အာလာဒင္မသိလိုက္တဲ႔မီးခြက္”က စာမ်က္ႏွာ (၃၇)ကိုဖတ္။

ေမာင္ျဖဴ