ပန္းျမတ္မဥၥဴ

ဒီအိုးေ၀ကို လာဖတ္ၾကေသာအေပါင္းအသင္းမ်ားအားလံုး မဂၤလာပါ။ ဒီအိုးေ၀မွာ ကဗ်ာေတြခ်ည္းဖတ္ေနရတာျငီးေငြ႕ေနမွာစိုးတဲ့အတြက္ ခံစားမႈရသ၀တၳဳတိုေလးတစ္ပုဒ္ကိုတတ္ႏိုင္သေလာက္ ၾကိဳးၾကိဳးစားစားေရးဖြဲ႕တင္ျပလိုက္ပါတယ္ရွင္...
၀တၳဳတစ္ပုဒ္လံုးကိုတခါထဲတင္လိုက္ရင္
စာလာဖတ္သူအတြက္အခ်ိန္အဆင္မေျပမွာစိုးသည့္အတြက္
နဲနဲစီတင္ျပပါရေစ...
အခ်ိန္ယူျပီးလာဖတ္ၾကတဲ့အတြက္အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...

ခိုင္ခင္အင္ၾကင္း

'' ပန္းျမတ္မဥၥဴ ''

ယမံုနာေပါင္းေလာင္းစစ္ေတာင္းျမစ္ရစ္ေခြစီးဆင္းေနေသာ နဒီျမစ္၀ွမ္းတြင္ အလြမ္းရတုဘုရင္ မင္းနတ္သွ်င္ စိုးမိုးပိုင္သခဲ့ဖူးသည့္ ေကတုမတီျမိဳ႕သည္သဇင္ေ၀၏ဇာတိျမိဳ႕။
အေျခအေနအရဇာတိျမိဳ႕တြင္အလ်ဥ္းသင့္သလိုအလုပ္၀င္ခဲ့ရာ အက်ဥ္းဦးစီးဌာန၌တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနရင္းမွ အေ၀းသင္ေျဖျပီးေနာက္၊ ႏွစ္မၾကာမီေတာင္ေလးလံုးသို႕ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ရ၍၊ အေ၀းမွလြမ္းတိုင္းဇာတိေျမသို႕ ခြင့္ယူကာ ခဏခဏမျပန္ႏိုင္သည့္တိုင္ေအာင္၊သဇင္ေ၀ကတႏွစ္တခါျပန္ျဖစ္ေအာင္ျပန္သည္။
ျဖစ္ႏုိင္ရင္ တႏွစ္တြင္ႏွစ္ခါေလာက္ျပန္မွ၊အလြမ္းသက္သာမွာျဖစ္ေပမယ့္ သည္းခံေနရေလသည္။
သဇင္ေ၀၌လြမ္းစရာတို႕မ်ားလွပါ၏၊အစ္ကိုႏွင့္ေမာင္ငယ္လည္း အေ၀းတြင္တာ၀န္ကိုယ္စီျဖစ္ျပီး၊နာတာရွည္ျဖစ္လာသူဖခင္အား ေစာင့္ၾကည့္ျပဳစုေနရလ်က္..သူတကာထက္အၾကင္နာပိုသူမိခင္ၾကီးေစာင့္စားေနရာျမိဳ႕၊ထီးေမြနန္းေမြအျဖစ္ ၾကြင္းက်န္ရစ္သည့္က်ံဳးေလးတန္ထဲမွ တစ္တန္သာပဲျမစိမ္းေရာင္ေရၾကည္တို႕အခါမလပ္ျပည့္လွ်မ္းလ်က္ ညွင္းေလေျပသုတ္ျဖဴးေနတတ္ေသာကံ်ဳးကေလး၊ အဲဒီက်ံဳးကေလးအနီးမွာၾကီးျပင္းေနထိုင္ခဲ့ေလရာျဖစ္သည့္အတြက
္ေက်ာင္းေနစဥ္ဘ၀တေလွ်ာက္နဲ႕
၀ာာ၀န္ကိုထမ္းေဆာင္ခ်ိန္တိုင္၊
ကံ်ဳးကေလးရဲ႕သံုးဘက္သံုးတန္ရွင္းလင္းေနေသာလမ္းျဖဴးျဖဴးေလးမ်ားမွ
ျဖတ္သန္းသြားတိုင္းအလိုလိုေပ်ာ္ေမြ႕မႈမ်ားခံစားရရင္း သဘာ၀ရဲ႕သာယာမႈမ်ားအေပၚအမွတ္ထင္ထင
္ရင္ထဲ၀င္တတ္စျပဳတဲ့အရြယ္ကစတင္လို႕ စိတ္ကူးထဲကကံ်ဳးကေလးကိုျမရည္နႏၵာဆိုျပီး အမည္ေပးခဲ့ေလေတာ့က်ံဳးကေလးကလဲေက်နပ္ပီတိျဖစ္ေနဘိအလား ေလွ်ာက္လွမ္းသြားစဥ္ေတြမွာ ျမစိမ္းေရာင္ပိုမိုလဲ့ေနသလိုျမင္ရေသာက်ံဳးကေလး ျမရည္နႏၵာ၊
ျပီးေတာ့ ေကတုမတီရတုေျမ၌ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေတြအမွတ္စဥ္မ်ားစြာ၊သူ႕အလွ၊
သူ႕ပသာဒရွိၾကတဲ့အထဲက အမွတ္စဥ္(၁)၊အ.ထ.ကေက်ာင္းေတာ္ၾကီးအားဗိသုကာရွင္မ်ားစိတ္ကူးယဥ္လ်က္ ေပါင္းေလာင္းျမစ္နဒီ စစ္ေတာင္းျမစ္အေကြ႕ကမ္းနဖူးထိပ္မွာမွ တမင္ေရြးခ်ယ္တည္ေဆာက္ခဲ့ေလသည့္အလား ဥတုသံုးလီတြင္သံုးပန္လွရႈခင္းေတြနဲ႕သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ျမင္ခဲ့ရေလသူတိုင္း ျပန္လည္ျမင္ေယာင္လြမ္းဆြတ္ေစမယ့္ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး၊
ဒါတင္မက ႏွစ္မ်ားစြာရဲ႕ေန႕ရက္တို႕တြင္မနက္ကညေနအထိ၊
တေန႕လံုးလိုဘ၀ခရီးကိုေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္မယ့္ ပညာမ်ားအား တဆင့္စီျမွင့္တင္ေပးေ၀ခဲ့ေလသူ
ဆရာဆရာမမ်ားႏွင့္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရွိ ပင္မအေဆာင္ၾကီးသံုးေဆာင္အပါအ၀င္ အေဆာက္အအံုငယ္ေလးမ်ားထဲ၌တလွည့္စီေရာက္ခါတမိုးတယံထဲေအာက္တြင္ အေျခခံႏွင့္အဆင့္ျမင့္ဘာသာရပ္အစံုစံုတို႕ အတူသင္ယူေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္ေၾကာင့္ သဇင္ေ၀လိုတြယ္တာတတ္သူမ်ားအဖို႕ မည္သည့္ျပိဳင္ဘက္မွမဟုတ္ဘဲ၊ေမာင္ႏွမညီမမ်ားသဖြယ္တူသည့္သူငယ္ခ်င္းမ်ား။
သို႕တေစလည္း ကိုယ္စီဘ၀အေၾကာင္းမ်ားအရ သူငယ္ခ်င္းအေတာ္မ်ားမ်ားကိုမေတြ႕ေတာ့၊ ဇာတိျမိဳ႕ကေျပာင္းေရႊ႕မ်ားသူမ်ားအျပင္ မိဘမ်ားအလုပ္တာ၀န္က်၍ႏွစ္အနည္းငယ္ေနထိုင္ျပီး၊ အျခားတာ၀န္က်ရာျမိဳ႕မ်ားသို႕လိုက္ပါသြားရသူသူငယ္ခ်င္းမ်ားရွိရာ၊ တတန္းတည္းေနကာတခင္တမင္ရွိခဲ့ေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလဲ ရံဖန္ရံခါသတိရေနမိသည္။
ဆက္ရန္...