စြမ္းလိုက္တဲ့ ယၾတာ

>> Tuesday, June 17, 2008

Euro 2008 ေဘာလံုးပြဲေတြ လာေနေတာ့ ငယ္ငယ္က အဖိုးေျပာဖူးတာတစ္ခုကို ေျပးသတိရတယ္။ အဖိုးတို႕ အုန္းေတာဆုိတဲ့ ရြာေလးမွာ တာဝန္က်ေနတုန္းကပါ။ တစ္ခါေတာ့ အဲဒီရြာက သူႀကီးနဲ႕ တျခားရြာက (နတ္ခရိုင္လား မသိဘူး) သူႀကီးေတြ႕ၾကေတာ့ ႏွစ္ရြာ ေဘာလံုးကန္ဖို႕ခ်ိန္းၾကေရာတဲ့။ အဲဒါနဲ႕ ရြာမွာ ေမာင္းထုၿပီး အစည္းအေဝးေခၚ၊ ေဘာလံုးကန္မယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေျပာတာေပါ့။

ရြာက ကာလသားေတြလဲ တက္တက္ၾကြၾကြ၊ ကန္မယ္ေပါ့။ က်န္တဲ့ ကေလး၊ လူႀကီး၊ မိန္းမ၊ ေယာက္်ားေတြကလဲ ဘာမွန္း မသိရင္သာရွိမယ္။ သူမ်ားရြာနဲ႕ ၿပိဳင္မယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ရြာဖက္ကေန အျပတ္အသတ္ အားေပးမယ္ေပါ့။ အားခဲထားၾကတာေလ။ ဒီလိုနဲ႕ ကန္မဲ့ေန႕ကို ေရာက္လာပါေရာလား။ ကန္မဲ့သူေတြကလဲ ဟန္ေရး တျပျပေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ တစ္ေယာက္က ေမးပါတယ္။ တစ္ဖက္ အသင္းနဲ႕ ၿပိဳင္မွာဆိုေတာ့ ယၾတာေလး ဘာေလး လုပ္မထားဘူးလားတဲ့။ အဲဒီက်မွ အကုန္လံုးက ဟုတ္သားပဲ၊ ကန္တဲ့လူ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ဒီလိုမ်ိဳးေလးက ရွိဦးမွေပါ့။ ဘယ္သူကေတာ့ျဖင့္ ဘယ္လိုေကာင္းတာနဲ႕ ဆူညံ ဆူညံျဖစ္လာၾကပါေရာလား။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေျမာက္ေက်ာင္းက ဆရာေတာ္က ယၾတာအရမ္းစြမ္းတယ္။ ဆရာေတာ္ဆီ သြားမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က်သြားပါေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႕ သူႀကီးလဲ ေဘာလံုးပြဲထဲ မပါတဲ့ ကာလသား တခ်ိဳ႕ကို ဘုန္းႀကီးဆီသြားၿပီး ယၾတာေတာင္းေခ်လို႔ ခိုင္းပါတယ္။ သြက္သြက္သြား၊ သြက္သြက္ျပန္လို႔လဲ မွာလိုက္ပါတယ္။ ေဘာလံုးပြဲစဖို႕က ဘယ္ေလာက္မွ မွ မလိုေတာ့ပဲ။ အဲဒါနဲ႕ ကာလသား ႏွစ္ေယာက္လဲ ေျမာက္ေက်ာင္းကို အေျပးအလႊားသြားၾကတာေပါ့။

ဘုန္းဘုန္းဘုရား ဘုန္းဘုန္းဘုရား တပည့္ေတာ္တို႕ ယၾတာလိုခ်င္လို႔ ျမန္ျမန္တြက္ေပးပါဘုရား။

ဟဲ့ ဒကာတို႕ရဲ႕ ေမာႀကီးပန္းႀကီးနဲ႕ ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ။ ျဖည္းျဖည္းေပါ့။ ေရာ့ ေရာ့ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္၊ ထန္းညက္စား။ ဘာအတြက္ ယၾတာလိုခ်င္တာတုန္းလဲ ေျပာဦးမွေပါ့။

ယၾတာက ေဘာလံုးပြဲ အတြက္ပါဘုရား။ ျဖည္းလို႔ကေတာ့ မရဘူးဘုရား။ ေဘာလံုးပြဲက စေတာ့မယ္ဘုရား။

ေအး ေဘာလံုးပြဲရွိတယ္လို႔ ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေလးေတြ ေျပာေနသံေတာ့ ၾကားသား။ ဒါေပမဲ့ ခက္တာက ဘုန္းႀကီးက ေဘာလံုးပြဲဆိုတာ ဘာမွန္း မသိဘူး။ ဘယ္လိုဆို ႏိုင္တာလဲသိမွ ယၾတာက လုပ္လို႔ရမွာါ့။ အဲဒီေတာ့ အဲဒါအရင္ေလွ်ာက္ၾကဦးမွေပါ့။
အို ဘုန္းဘုန္းကလဲ ေဘာလံုး ဂိုးထဲဝင္ႏိုင္တာပါပဲ ဘုရား။ ျမန္ျမန္ေလးသာ လုပ္ေပးပါဘုရား။

တယ္လဲ အလ်င္လိုသကိုး။ ကဲပါကြာ တြက္ပါၿပီ။
(ေက်ာက္သင္ပုန္းႏွင့္ ေက်ာက္တံယူ။ တေဂ်ာက္ေဂ်ာက္နဲ႕ စတြက္ပါေတာ့တယ္။)

ကဲေရာ့ေရာ့ ဒီမွာ ေရးထားတဲ့အတိုင္းသာလုပ္။ လုပ္ရတာက လြယ္ပါတယ္။

တင္ပါ့ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တို႔ကို ခြင့္ျပဳပါဦး။ ဟိုမွာ စေတာင္ စေနၿပီလား မသိဘူး ဘုရား။

မင္းတို႔ႏွယ္ကြယ္ ၾကာၾကာရန္ေကာ၊ ဒီမွာ ပြဲက စေတာင္ စေနၿပီ။

သူႀကီးႏွယ္ ဘုန္းဘုန္းက ေဘာလံုးပြဲဆိုတာ ဘာမွန္းမသိလို႔ ရွင္းျပေနရေသးတာဗ်။ အခုေတာ့ ရခဲ့ၿပီ။

ကဲ ဟိုေကာင္မေလးေတြ လာၾကစမ္း။ ဒီမွာ ဘုန္းဘုန္းေပးတဲ့ ယၾတာ လုပ္ရေအာင္။

သူႀကီး ယၾတာလုပ္ၿပီးၿပီေတာ့။

ေအး ေအး အဲဒါဆိုလဲ နင္တို႔လဲ လာအားေပးေတာ့။ အခုမွ ပြဲက ၾကည့္ေကာင္းမွာ။

ယၾတာလုပ္ၿပီးကတည္းက ဝင္လိုက္တဲ့ ဂိုးဆိုတာ ေရေတာင္ မေရႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။ ကြင္းလယ္က ကန္လဲ ဝင္၊ ေကာ္နာကန္လဲ ဂိုးေပါက္ထဲကို တန္းေနတာပဲ ပရိတ္သတ္ႀကီးေရ။
အဲလို ဆိုေတာ့ ပရိတ္သတ္ႀကီးက ထင္လိမ့္မယ္။ အုန္းေတာ ရြာသူႀကီးေတာ့ မႈိရတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးနဲ႕ ေနမွာပဲလို႔။ ဘယ္ႏွယ့္ သူႀကီးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခရမ္းသီးပိန္ ေနလွန္းထားသလို ရႈံ႕မဲ့ေနပါကလား။ ဘယ္လုိျဖစ္ပါ့။

ၾကည့္ရတာ ဂိုးေတြ သြင္းလြန္းအားႀကီးလို႕၊ နတ္ခရိုင္ သူႀကီးကို အားနာေနၿပီထင္တယ္။

ဘယ္ႏွယ့္ ကိုရင္ကလဲ ေသခ်ာေလးလဲ ၾကည့္ပါဦး။ ဂိုးဝင္တာကေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဂိုးဖက္ကို သြင္းခံေနရတာဗ်။

ဟုတ္ပါ့ဗ်ား။ ဘုန္းဘုန္းက ေဘာလံုးဂိုးထဲဝင္ႏိုင္တာပဲဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း ယၾတာလုပ္ေပးလိုက္တာက သူ႕ဂိုးဖက္ဝင္ဖို႕ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္ဂိုးဖက္ ဝင္ဖို႕ျဖစ္ေနပါေရာလား။
အဲလိုနဲ႕ပဲ ယၾတာေကာင္းလြန္းအားႀကီးလို႔၊ အုန္းေတာရြာေလးခမ်ာ ဂိုးအျပတ္အသတ္နဲ႕ ရံႈးခဲ့ရပါေရာလားဗ်ာ။

14 comments:

ဇနိ June 17, 2008 at 6:36 PM  

စစ္ကိုင္းသူေရ
က်ေနာ္တို႔ ဒုတိယႏွစ္တုန္းက ေဘာလုံးပြဲကို ျပန္သတိရသဗ်ာ...
အဲဒီတုန္းကလည္း ေနာက္တတ္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြက သစ္ကိုင္းေတြ (တမာကိုင္းေတြ၊ ေဘးနားက အပင္ေတြေပါ့)ကိုကိုင္ၿပီး တစ္ဘက္ဂိုးတိုင္ကို သြားၿပီး တဖုတ္ဖုတ္ပုတ္..ယၾတာေခ်သလိုလုပ္တာေလ
တဘက္က အားေပးတဲ့ ေကာင္မေလးေတြက ေဒါသထြက္ၾက
အဲဒါကို သြားသတိရေသးသဗ်ာ
ဒုတိယႏွစ္တုန္းက က်ေနာ္တို႔ ေဘာလုံးပြဲ႐ႈံးတာလဲ စစ္ကိုင္းသူတို႔ ယႀတာ အေခ်မွားတာပဲ ျဖစ္မယ္..
က်ေနာ္တို႔ ေကာင္းေကာင္းကန္တာပဲကို ႐ႈံးတာပဲဆိုေတာ့
း)

Anonymous June 17, 2008 at 6:44 PM  

စစ္ကိုင္းသူေရ
ပို့စ္ကလည္း ဖတ္ေကာင္းပ။ ေဘာလံုးပြဲမၾကည့္ရတိုင္း စိတ္ကူးေတြထိုင္ယဥ္ၿပီး ပို႔စ္ေတာင္တင္သြားၿပီ။ ေဘာလံုးပြဲဆိုရင္ အသံေတြနာခဲ့တာ သတိရတယ္။
ဒို႔ေမဂ်ာကလူတစ္ေယာက္ကို အဲဒီတုန္းက မသိဘူး။
ေဘာလံုးပြဲမွာ သူက မေကြးတိုင္းဦးထုပ္ေဆာင္းထားတယ္။ မဇနိတို႔က အသံေတြဆူညံေနေအာင္ အားေပးေတာ့ အဲဒီသူက ေဘာလံုးပြဲမၾကည့္ဘဲ ေနာက္ျပန္လွည့္ၿပီး လာေျပာင္တယ္ေလ။ ဟဲဟဲ ကိုယ့္ေမဂ်ာက ဘရားသားျဖစ္မယ္မွန္း မသိေသးေတာ့ “ခင္ဗ်ားေဆာင္းထားတဲ့ မေကြးတိုင္း ဦးထုပ္ ခုခၽြတ္“ဆိုၿပီး မႏိုင္ႏိုင္ရာေအာ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ေနာက္က်ေတာ့ “အဲဒီေကာင္မေလးေပါ့ ငါ့ကို သူတို႔တိုင္းဦးထုပ္ခၽြတ္ခိုင္းတယ္ ဘာမွလဲ မဆိုင္ဘဲနဲ႔”တဲ့။ ဟီး ဟီး ေက်ာင္းေတာ္က ေဘာလံုးပြဲရန္စ မေသးဘူးေနာ္။ တပတ္ေလာက္ အသံနာတာေတာ့ မေမ့ဘူးဗ်ိဳ။

Anonymous June 17, 2008 at 6:45 PM  

အဲဒီေဘာလံုးပြဲတုန္းကေတာ့ စစ္ကိုင္းသူတို႕ဘာယၾတာမွမလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုဇနိတို႔ ကန္ပံုမ်ိဳးနဲ႕ကေတာ့ တတ္ႏိုင္လို႔ ယၾတာေကာင္း မင္းေလာင္းေတာင္ဘာျဖစ္ဆိုလား၊ အဲလို ယၾတာမ်ိဳးနဲ႕ေခ်ေတာင္ ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အားေပးရတာ ေမာတာပဲရွိတယ္။ ျပန္ေျပာရင္ စိတ္နာတယ္။

ေမေအာင္ June 17, 2008 at 6:52 PM  

နတ္ပဲေမးေမး
ေဗဒင္ယၾတာပဲလိုလို
ဘာပဲလိုလိုစစ္ကိုင္းသူရွိတယ္။
(အမွန္ကသူမူၾကိဴဖြင္႔မယ္ဆိုတာယၾတာလားမသိ)
ရႈဴး.....တိုးတိုး။

Anonymous June 17, 2008 at 6:53 PM  

စစ္ကိုင္းသူေရ
တခ်က္ကန္ တခါလဲတာ ကိုဇနိေလ။
စိုင္းKNၾကီးကေတာ့ မ်က္စိမျမင္ဘူးထင္ပါရဲ႔။
သူေတာ့ ကန္ေတာ့မယ္ဆို အားေပးလိုက္ လြဲသြားလိုက္နဲ႔။
တခ်ိဳ႕ကလည္း “စြတ္ကန္“လို႕ “စန္ကြတ္“ နာမည္ေတာင္ေပးရေသးတယ္။

Anonymous June 17, 2008 at 6:55 PM  

ေသခ်ာသမွ ေလညာက မေမေအာင္ေရ႕။ စစ္ကိုင္းသူက အဲဒီယၾတာကို လက္ကိုင္။ ဟီး ဟီး။ ရႈး တိုးတိုး။

Anonymous June 17, 2008 at 6:57 PM  

မဇနိရဲ႕ comment ကို ကိုယ့္ comment ပို႔လိုက္မွ ေတြ႕တယ္။ ဟုတ္ပါ့။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရန္စြာၾကတာ မွတ္မိေသးတယ္။ စစ္ကိုင္းသူ မပါဘူးေနာ္။ စစ္ကိုင္းသူက လိမၼာတယ္။ အားေပးတာကေတာ့ ထိပ္ဆံုးကပဲ။ စစ္ကိုင္းသူ တစ္ခု မွတ္မိေနတာ ရွိေသးတယ္။ သူမ်ားေတြ သိပ္မသိလိုက္ၾကပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက ေမဂ်ာေတြ ခြဲၿပီးေပါ့။ ေဘာလံုးပြဲေတြက စ။ စစ္ကိုင္းသူတို႔ ႏွစ္က လူေတြက အေဆာင္လိုက္ပဲ ကန္တယ္။ B-Tech ေတြက ေမဂ်ာလိုက္ ကန္တယ္ေလ။ အဲဒီမွာ Civil B-Tech က ကန္ေတာ့ အေဆာင္ကို အားေပးဖို႔တဲ့ လာေခၚတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က သိတဲ့အတိုင္း ဘယ္သူမွ မလိုက္ခ်င္ၾကဘူး။ ပြဲတိုင္းေက်ာ္ စစ္ကိုင္းသူနဲ႕ မြန္ျပည္နယ္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပဲ အားနာပါးနာနဲ႕ လိုက္သြားရပါေရာလား။ ဟုိေရာက္ၿပီး ပြဲစလို႔မွ သိပ္မၾကာဘူး။ အတူပါလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ေဘာလံုးကန္ေနတာ ၾကည့္ၿပီး ငိုပါေရာလား။ စစ္ကိုင္းသူလဲ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းမသိ၊ လာေခၚတဲ့ တစ္ေယာက္ကလဲ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းေပါ့။ ငိုတာမွ ရႈိုက္ႀကီးတငင္ကို ငိုတာ။ ေနာက္ဆံုး သူ႕ေခၚၿပီး အေဆာင္ကို ျပန္လာခဲ့ရတယ္။ ၿပီးမွ ေမးၾကည့္ရတယ္။ ဘာလို႔တုန္းဆိုေတာ့ ကိုယ့္ႏွစ္က အသင္းကို အားမေပးရဘဲ အဲဒီအသင္းကို အားမေပးခ်င္ဘဲ အားေပးေနရလို႔ ၾကည့္ေနရင္း ဝမ္းနည္းလာလို႔ ဆိုလို႔ စစ္ကိုင္းသူမွာ ငိုရခက္ ရီရခက္ ျဖစ္ခဲ့ရေသးတယ္။

ဇနိ June 17, 2008 at 6:59 PM  

႐ႈးတိုးတိုးဆိုေတာ့ ၾကားရေကာင္းမလား မၾကားရေကာင္းမလား....

မေမေအာင္က စစ္ကိုင္းသူဆီမွာ လက္ေထာက္ျဖစ္ခ်င္တာဆိုေတာ့
စစ္ကိုင္းသူက ယၾတာဆို မေမေအာင္ကလည္း ယၾတာလက္ေထာက္ေခ်ခ်င္တာပဲ ျဖစ္ရမယ္...
ဟုတ္လား

Anonymous June 17, 2008 at 7:05 PM  

မေမေအာင္နဲ႕ မဇနိေရ မူႀကိဳက တကယ့္ကို ဖြင့္ခ်င္တာ။ ယၾတာျဖစ္သြားလဲ ေကာင္းသား။ မဟုတ္ရင္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အပ်ိဳႀကီးျဖစ္ေနတာပဲ လာခလုတ္တိုက္ေနၾကတာ။ သူတို႔လဲ တင္ေကၽြးထားရတာ မဟုတ္ဘဲနဲ႕။ မဇနိေရ ေဘာလံုးပြဲအမွတ္တရေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ ေနာက္မွ သပ္သပ္ေရးဦးမယ္။ ေက်ာက္ဆည္သားတစ္ေယာက္ ေက်ာက္ပတ္တီးႀကီးနဲ႕ ေဘာလံုးဝင္ကန္တာလဲ ျမင္ေယာင္ေနပါေသးတယ္။

Anonymous June 17, 2008 at 7:11 PM  

မစစ္ကိုင္းသူေရ...ညီမတို႕ရြာနဲ႕တၿခားရြာနဲ႕ကန္တဲ႕ ေဘာလံုးပြဲတိုင္း ဘုန္းဘုန္းေတြကအေတာ္ကို အေရးပါတာ။ ယၾတာေပးဖို႕ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ေဘာလံုးပြဲတိုင္းရန္ၿဖစ္ၾကေတာ့ရြာသူႀကီးလည္း မႏိုင္ေတာ့ ဘုန္းဘုန္းေတြက ၀ိုင္းကူထိန္းေပးရတာေလ။ ဟုတ္တယ္..မေမေအာင္တို႕မဇနိတို႕ေၿပာသလို မစစ္ကိုင္းသူကေဗဒင္၊ယၾတာေတြစိတ္၀င္းစားပံုရေတာ့ ယၾတာအေကာင္းေလးေတြရွိမယ္အထင္နဲ႕ေတာင္းခ်င္ေပမယ့္လည္း မစစ္ကိုင္းသူကိုၾကည္႕ၿပီး မ၀ံ႕မရဲ...

Anonymous June 17, 2008 at 7:19 PM  

ညီမေရ စိတ္ကူးမလြဲနဲ႕ေနာ။ စစ္ကိုင္းသူက ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္သာမစြံတာ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကဆို စစ္ကိုင္းသူကို အားကိုးတယ္ေနာ။ မယံုရင္ မဇနိတို႔ ေမးၾကည့္။ ကိုလူေအးလဲ သက္ေသရွိတယ္။

Anonymous June 17, 2008 at 9:32 PM  

ဟဟ စစ္ကိုင္းသူ
MTU က ေဘာလံုးပြဲကို သတိရတယ္
tmn ဘုန္းတဂိုးရွင္ဘြဲ႔ ရသြားတာေရာ

Anonymous June 18, 2008 at 1:51 AM  

ေခ်ခ်င္အံုးဟဲ့...... ယႀတာ

Anonymous June 18, 2008 at 11:01 AM  

ကိုဇနိေရ မေန႔က စကားႏိုင္လုခ်င္ေဇာနဲ႕ ကိုဇနိကုိ ဒီလို ျပန္ေျပာခဲ့မိတယ္ ”ကိုဇနိတို႔ ကန္ပံုမ်ိဳးနဲ႕ကေတာ့ တတ္ႏိုင္လို႔ ယၾတာေကာင္း မင္းေလာင္းေတာင္ဘာျဖစ္ဆိုလား၊ အဲလို ယၾတာမ်ိဳးနဲ႕ေခ်ေတာင္ ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အားေပးရတာ ေမာတာပဲရွိတယ္။ ျပန္ေျပာရင္ စိတ္နာတယ္။” အခု အေဆာင္မွာ ေဘာလံုးပြဲက ျပန္လာရင္ အေဆာင္သူေတြ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ စကားေလးေတြကို ျပန္ေဖာ္ျပလိုက္ရင္ ေျပာမိတာ ေက်လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

လံုးဝ မေက်နပ္ဘူးကြာ။ ေကာင္းရဲ႕သားနဲ႕ ရႈံးရတာ။

ေအးေလ။ ကံကို မေကာင္းတာပါဟာ။

တစ္ေယာက္ဆို ငိုေတာင္ ငိုေနတယ္။ သနားပါတယ္။

ေအးေလ။ ငါတို႔ေတာင္ ဒီေလာက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရင္ သူတို႔က ပိုဆိုးမွာေပါ့။

လူလဲ အနာခံရေသးတယ္။ ပင္ပန္းၾကတာလဲ တအားပဲ။

ထီးခ်ိဳင့္သားဆို ယိုင္တိယိုင္ထိုးေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ။

ဒီၾကားထဲ သူတို႔က ငါတို႔ကို ျပန္အားနာေနၾကေသးတယ္။ ႏိုင္ေအာင္မကန္ႏိုင္လို႔တဲ့။

ဟ သူတို႕ ေကာင္းေကာင္းမကန္တာမွ မဟုတ္တာ။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ။ ႏိုင္ေတာ့ႏိုင္ခ်င္တာေပါ့။

အခုေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႕ပဲ ရပ္ပါ့မယ္။ ေနာက္မွ ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္း သပ္သပ္ေရးပါဦးမယ္။
ဒီေလာက္ဆိုရင္ ေျပာမိတာ ေက်ေလာက္ပါတယ္ေနာ။

  © Blogger templates Shiny by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP