တို႔ျဖင့္ ဘာမွေတာင္ မဘာရေသးဘူး…

တို႔ျဖင့္ ဘာမွေတာင္ မဘာရေသးဘူး…

က်ေနာ္ ၅ တန္း၊ ၆ တန္းေလာက္ကေပါ့… ကိုယ့္ထက္အတန္းႀကီးတဲ့သူဆို ၁ တန္းေလာက္ႀကီးရင္ကို အသက္အေတာ္ႀကီးတဲ့သူလို႔ထင္တာပါ။ အဲဒီတုန္းက ၈-တန္းေက်ာင္းသားက မိန္းမခိုးေျပးတယ္လို႔လည္း ၾကားဖူးပါတယ္။ ၿပီး ၈-တန္းေက်ာင္းသူေတြ ေယာက္်ားေနာက္လိုက္ေျပးတယ္လို႔လည္း ၾကားဖူးပါတယ္။ ေအာ္ ၈-တန္းေက်ာင္းသားဆိုတာ အေတာ္ႀကီးေနပါၿပီပဲလို႔ ေတြးမိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ ၈-တန္းေရာက္လာေတာ့ သူမ်ားေတြ မိန္းမခိုးသလို ခိုးခ်င္စိတ္လည္းမေပၚသလို ခိုးရမယ့္ အရြယ္လို႔လည္း မေတြးမိပါဘူး။ ၈-တန္းအရြယ္ဟာ က်ေနာ့္အတြက္ ႀကီးလွတဲ့အရြယ္လို႔ မခံစားမိပါဘူး။ စာႀကိဳးစားရမယ့္အရြယ္ပဲရွိေသးတယ္ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ အခ်ိန္မက်ေသးဘူးေပါ့။


အဲဒီ ၈-တန္းအခ်ိန္ေလာက္မွာ ၁၀ တန္း ေက်ာင္းသားေတြက မိန္းမခိုးတာေတြ၊ ေက်ာင္းသူေတြက ခိုးရာလိုက္တာေတြ ၾကားရျပန္ေရာ။ ေအာ္ ၁၀ တန္းေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ အသက္က အေတာ္ႀကီးၿပီကိုးလို႔ ေတြးမိတာပါပဲ။ ကိုယ္တိုင္ ဆယ္တန္းေရာက္ေတာ့လည္း မိန္းမယူရမယ့္ အရြယ္လို႔ မေတြးမိခဲ့ျပန္ပါဘူး။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ျမင္မိၾကားမိတာက တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ေတြ၊ ဒုတိယႏွစ္ေတြအရြယ္ဆိုရင္ေတာ့ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကတယ္ဆိုေပမယ့္ တကၠသိုလ္က ဘြဲ႔ရသည္အထိလည္း က်ေနာ္ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ မစဥ္းစားမိပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ေက်ာင္းတက္ရတာ သေဘာက်လို႔ မာစတာတန္းဆက္တက္၊ မာစတာၿပီးေတာ့လည္း ေက်ာင္းတက္ရင္း လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ကထြက္မရေသးအတူတူေတာ့ အလုပ္မွာျဖင့္ သူမ်ားေနာက္ မေရာက္ရေအာင္ ေနာက္ဘြဲ႔ထပ္ယူမွပဲဆိုၿပီး ေက်ာင္းဆက္တက္ျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ့္အတြက္ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔အခ်ိန္က အခုထိမေရာက္ေသးပါဘူး။ မိမိကိုယ္ကိုလည္း အသက္အရြယ္အေတာ္ရလာေပမယ့္ ငယ္တုန္းရြယ္တုန္းလို႔ပဲ ထင္တာပါ။

အလားတူပါပဲ ငယ္ငယ္တုန္းက ေဘာလုံးပြဲေတြၾကည့္ေတာ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ေဘာလုံးသမားေတြကို အသက္အရြယ္ အေတာ္ႀကီးတဲ့ သူေတြပဲလို႔ေတြးထင္ထားတာပါ။ က်ေနာ္လည္း တျဖည္းျဖည္းအသက္ႀကီးလာေတာ့ ေဟး ငါနဲ႔ ရြယ္တူေတြ ကမၻာေက်ာ္ေနတာပါ့လားဆိုၿပီး ေတြ႔လာရျပန္ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ့္ထက္ငယ္တဲ့သူေတြက ကမၻာေက်ာ္ေနၾကပါၿပီ။ က်ေနာ့္အခုအသက္ကို ေနာက္ ၂ ႏွစ္ ၃ ႏွစ္ ေပါင္းလိုက္ရင္ ကမၻာ့ေဘာလုံးေလာကမွာ နာမည္ႀကီးေတြ နာမည္က်ၿပီး ခြ်တ္တိခြ်တ္ေျခာက္ အသင္းေတြကို ေျပာင္းၿပီး ေဘာလုံးကန္က်တဲ့အရြယ္ပါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေဘာလုံးစကားနဲ႔ေျပာရရင္ မကန္ရေသးဘဲနဲ႔ ေျခကအေတာ္က်ေနပါၿပီ။

က်ေနာ့္ ေယာက္်ားေလးသူငယ္ခ်င္း တစ္ခ်ိဳ႔လည္း အခုထိ အခ်ိန္ေတြမက်ေသးပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ဇြတ္ေရာ အတင္းေရာ အခ်ိန္ေတြက်ၿပီး အိမ္ေထာင္ေတြျပဳကုန္ပါၿပီ။ အပ်ိဳႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမတစ္ခိ်ဳ႕လည္း ေက်ာင္းေတြကို ေရကုန္ေရခမ္းတက္၊ အခ်ိန္က်သင့္ၿပီလို႔ သတိထားမိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေဘးမွာ အဆင္သင့္လက္တြဲဖက္မရွိေသးတာ သတိရၾကပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ဖက္ဆိုတာက ေစ်းသြား၊ ေခါင္းေခါက္ၿပီး လြယ္လြယ္၀ယ္လို႔ကလည္း မရ၊ ဒီအခ်ိန္က်မွ ဘာလုပ္ရမွန္းက မသိ။ မထူးပါဘူး အပ်ိဳႀကီးလုပ္ပစ္မယ္လို႔ကလည္း ရက္ရက္စက္စက္ မေတြး၀ံ့ပါဘူး။ အခြင့္အလမ္းေလးက နည္းနည္းပါးပါး ရခ်င္ရလာဦးမွာေလ။ ေလာကႀကီး ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္တာ။ ဘယ္သူေျပာႏိုင္တာမွတ္လို႔ေနာ ဆိုၿပီး အားေတြျပန္တင္းတဲ့သူေတြလည္း တင္းလို႔ေနၾကမွာေပါ့။

ငယ္ငယ္တုန္းက ၾကားဖူးတာေလးတစ္ခုကို သြားသတိရမိပါတယ္။ အသက္ ၄၀ ေလာက္ရွိတဲ့ အပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္က အိမ္အလုပ္ေတြကို ဦးစီးၿပီးလုပ္ကိုင္ေနရတာနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔လည္း စဥ္းစားမိပုံမေပၚပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ ၁၀-တန္းေတာင္ မေအာင္ေသးတဲ့ သူ႔တူေလးက မိန္းမခိုးေျပးေတာ့ သူကေျပာသတဲ့။ ေအာင္မေလးေနာ္ အခုေခတ္ကေလးေတြမ်ား အေတာ္ဆိုးေနပါလား။ တို႔ေတာ့ အခုထိေတာင္ ဘာမွ မဘာရေသးဘူး တဲ့။

ေမြးေန႔မွာ ဖေယာင္းတိုင္ အႀကီးႀကီး သုံးတိုင္ေလာက္ထြန္းရေတာ့မယ့္ အခုအရြယ္အထိ ဘာမွ မဘာရေသးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေရာင္းရင္းမိတ္ေဆြမ်ား(အမ်ိဳးသားမ်ားေရာ၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားပါ) ဖေယာင္းတိုင္ သုံးတိုင္ဆိုတာ ဘ၀အတြက္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခုခ်ရေတာ့မယ့္ ခရစ္တီကယ္ပြိဳင့္ကို ေရာက္ေနၿပီးေနာ္လို႔ သတိေပးတာျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။