ျပဳစားခဲ့တဲ့လူ

ျပဳစားခဲ့တဲ့လူ

မေန႔ကမွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ငုံ႔ကိုင္းၾကည့္မိရဲ႕
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ထြက္သက္၀င္သက္ကေလးေတာင္ အရပ္အေတာ္ျမင့္ခဲ့ၿပီ။
လမ္းထိပ္က ေသြးေႏြးသတၱ၀ါေတြအတိုင္းပါပဲ
ေလာကဓံ ခြန္းၾကီးခြန္းငယ္ေတြၾကားမွာ
ကြ်န္ေတာ္ဟာလည္း ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးနဲ႔ လူ အျဖစ္ ပြင့္ခဲ့ရတာပါ။
တကယ္ဆို ကဗ်ာဟာ
အခ်စ္ဦးမသိေအာင္ ေရးရတဲ့အရာပါ
ကံ့ေကာ္နဲ႔ အဖူးေရာ အပြင့္ေရာ လြဲခဲ့ရသလိုမ်ဳိး ဘာဘာညာညာ
အဲဒီလို မာယာအမႈကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျပဳခဲ့ဖူးၿပီ။
တစ္ရံတစ္ခါ ေလပူအေ၀့ေတြမွာေတာ့
လမ္းေလွ်ာက္သူတို႔ရဲ႔ ဘာသာဘာ၀ တုန္ခါယိမ္းေသြ႔ဖူးတယ္။
အဲဒါကလြဲရင္ သူလိုကိုယ္လိုေလာက္ေတာင္ ကြ်န္ေတာ္ မေကြ႕ေကာက္ခဲ့ပါဘူး။
ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ သိုးထိန္းတို႔ ခုလိုမ်ိဳး စကားစိမ္း ဆိုၾက
ေအာ္ တစ္ခုေတာ့ ႐ွိတယ္
ကြ်န္ေတာ္ မပါဘဲနဲ႔လည္း ဧရာ၀တီဟာ စီးၿမဲစီးေနလိမ့္မယ္
အဲဒါကို ေျပာဖို႔ က်န္ခဲ့တယ္။

တာရာမင္းေ၀