သူနဲ႔ကၽြန္မ

အသက္ေတြ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးလာၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း ညက ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ ဘယ္ခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မေန႔တေန႔ကမွ ဆယ္တန္းေအာင္သလို ထင္ေနေတာ့တာ။ ခုမွ သိတဲ့သူအခ်င္းခ်င္း ေတြ႔လိုက္ရင္ ကၽြန္မက ဘယ္ႏွစ္က ဆယ္တန္းေအာင္တာေလလို႔လည္း ေျပာတာ အက်င့္ပါေနၿပီ။ အရင္တခ်ိန္ုတုန္းကေတာ့ ဒီလိုေျပာလိုက္ရင္ “အသက္ ငယ္ေသးတာပဲ” နဲ႔ မွတ္ခ်က္ျပန္ရခဲ့တာကိုး။ အခုေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး “ ဟင္ သမီးက၂ဝဝ၄ ေအာင္တာေလ” တဲ့။ သြားၿပီဟ ဘယ့္ႏွယ့္ရွိစနဲ႔ ျဖစ္ရေတာ့တာ။



ျမန္မာျပည္မွာ ေက်ာင္းတက္စဥ္ကေတာ့ အသက္ငယ္တယ္ အေျပာခံရပါတယ္။ အခုဒီလည္းေရာက္ေရာ ကိုယ္က ဂ်ပန္ကေလးေတြနဲ႔ အသက္ရြယ္တူထင္မိတာ။ သူတို႔က မာစတာေက်ာင္းသားေတြေတာင္ အလြန္ဆံုး အသက္ ၂၄ မ်ားတယ္။ အခုေတာ့ စိတ္ကို ျပင္ယူပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔စကားေျပာတဲ့အခါ ကိုယ္ကအႀကီးလိုျဖစ္ေအာင္ ေျပာယူရပါတယ္။ အသက္ ၃ဝ နားကပ္ေနၿပီး ကိုယ္က ခေလးလိုသြားလုပ္ေနလို႔ မျဖစ္ေသးပါဘူးေလလို႔ ျပင္ယူရတာေပါ့။ တခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားေတြက ၂၁၊ ၂၂။ အသက္ေတြႀကီးလာေတာ့လည္း တာဝန္ယူရတဲ့အပိုင္းေတြ ေျပာင္းလာတယ္။ အိမ္မွာ လက္ျဖန္႔ေတာင္းလို႔ မရေတာ့ဘူးဆိုတာလည္း နားလည္လာရတာေပါ့။ အိမ္ကလည္း ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ေတြကို အေလးထားလာတယ္။ တခ်ဳိ႕တာဝန္ေတြက အလိုလို ကိုယ့္အေပၚကို ေျပာင္းလာသလိုလို သတိထားမိပါတယ္။ ဒါေတြ ကိုဇနိကို ေျပာျပေတာ့ အေျဖက အသက္ေတြ ႀကီးလာတာကိုးတဲ့။ အသက္ႀကီးလာလို႔လည္း မင္းအိမ္ကို လာလည္ေတာ့ ဘယ္သူ႔မွ မေၾကာက္ေတာ့ဘူးေလလို႔ ေျပာတယ္။

တကယ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတအုပ္စုႀကီး အိမ္ကို ဝင္ထြက္ေနတုန္းက အေဖနဲ႔အေမ ကိုဇနိကို သိပ္ခ်စ္တာ။ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ေက်ာင္းသြားတက္ရတာဆိုေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္လို႔ အိမ္ျပန္ရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္းက ေျပာလို႔မကုန္ဘူး။ အေမလည္း နားေထာင္ရတာ မရိုးႏိုင္ဘူး။ ေက်ာင္းမွာလဲ တတြဲတြဲ၊ အိမ္ကို ခဏျပန္ေတာ့လည္း အိမ္လာလည္လိုက္၊ တၿပံဳႀကီး ပုဂံဖက္အလည္ေတြသြားလိုက္နဲ႔ ခြဲတယ္မရွိဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုး ကိုဇနိရဲ႕ မာယာကြန္ယက္မွာ ပါသြားတယ္ဆိုပါေတာ့။ ကၽြန္မက အိမ္မွာ အႀကီးဆံုးလည္းျဖစ္ ဗီဇကိုက လူႀကီးလိုေနတာဆိုေတာ့ သူ႕ကို ကၽြန္မက ဂရုစိုက္ရတယ္။ တကယ့္တကယ္ အေရးႀကံဳလာရင္ေတာ့ သူက လူႀကီးေနရာယူပါတယ္။ သူက ေခါင္းေအးတယ္။ စီမံတတ္တယ္။ ကၽြန္မက စိတ္မရွည္ဘူး။ အျမန္ၿပီးခ်င္တယ္။ စိတ္္ေစာတတ္တယ္။

ငယ္ငယ္တုန္းက ရည္းစားထားတယ္ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အတူမတြဲခ်င္ဘူး။ ေျပာရရင္ သမီးလိမ္မာေပါ့။ အိမ္နားက သမီးေလး သိပ္လိမ္မာတယ္လို႔ အေဖအေမတို႔ကို ခ်ီးမြမ္းခံခဲ့ရဖူးတာ။ ဒါေတြက သူနဲ႔ကၽြန္မေတြ႔ေတာ့ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ကုန္ေရာ။ သူကလည္း အိမ္ကို ခဏခဏ လာလည္ခ်င္ေနတာ။ ကိုယ္ကလည္း သူမလာရင္ ပ်င္းေနေရာ။ အေမတို႔က ၾကာေတာ့လည္း ရိပ္မိလာမွာေပ့ါ။ တေန႔ေတာ့ အိမ္နားက ခင္ေနတဲ့အမတေယာက္က စကားေျပာခ်င္လို႔ လွမ္းေခၚတယ္။ အဲဒီေန႔က ကၽြန္မ ဥပုသ္ေစာင့္ထားခဲ့တာ သူသိေနလို႔ ေခၚေမးတယ္။ ညီမေလး ရည္းစားရွိတယ္ဆို ရာထူးအႀကီးႀကီး လူအႀကီးႀကီးဆို တဲ့။ ကၽြန္မ သူ႔ကို ဟုတ္တယ္ မဟုတ္ဘူး အေျဖမေပးခံပါဘူး။ ဥပုသ္ေစာင့္ထားတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး လာအစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတာ မေအာင္ျမင္ရွာဘူး။ ဒါနဲ႔ ကိုဇနိကို ျပန္ေျပာေတာ့ “ဟုတ္တယ္ေလ လူက ဝေတာ့ အႀကီးႀကီးေပါ့” တဲ့ ဟီး ဟီး ရာထူးေတာ့ ဘယ္ကေန ႀကီးေနသလဲ မသိဘူးဆိုၿပီး ရယ္မိၾကတယ္။ ေနာက္ အဲဒီအမက ထပ္ေျပာလိုက္တာက “သူမ်ားေတြဆီက ၾကားလို႔ေမးတာပါ ညီမရည္းစားထားတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး တကယ္လို႔ထားရင္လည္း ရာထူးႀကီးတဲ့သူေတြ ျဖစ္မွာပါလို႔ အမသိပါတယ္” တဲ့။ ေကာင္းၾကေလေရာ့။ ငါ့ႏွယ္ေနာ္ ခက္ေတာ့ေနပါၿပီလို႔။

အခုေနာက္ပိုင္း ကိုဇနိအလည္ျပန္လာေတာ့လည္း အိမ္ကို ခဏခဏလာတယ္။ သူကလည္းေျပာတယ္ ေန႔ခင္းထမင္းစားၿပီးရင္ ကၽြန္မအိမ္ကို လာခ်င္လို႔ တျပင္ျပင္လုပ္ေနတာတဲ့။ တခါကလည္း ေနမေကာင္းဘူးဆိုၿပီး ေရာက္လာတယ္။ ေတာ္ေတာ္နဲ႔မျပန္ဘူး စကားထိုင္ေျပာေနတာ။ ကၽြန္မလည္း အေမေရ ေနမေကာင္းလို႔တဲ့ ဆိုေတာ့ အေမက သူ႔ကို ေဆးတိုက္လိုက္တယ္။ သူျပန္သြားေတာ့ ေနမေကာင္းတာ ဒီလာေတာ့ ေနေကာင္းသလား ေလတိုက္ရင္ ပိုဆိုးမယ္လို႔ ရြဲ႕ေျပာပါတယ္။ အေဖကေတာ့ သူလာရင္ ေနကာမ်က္မွန္အမဲကိုတပ္ အိမ္ကထြက္သြားတယ္။ အတန္ၾကာရင္ အေရွ႕ကေနျပန္လာတယ္။ အိမ္ဖက္ကို မ်က္မွန္ေအာက္ကေန တခ်က္ေလးလွမ္းၾကည့္ ရွိေသးလား ရွိေသးရင္ အေနာက္ကို ဆက္သြားတယ္။ ျပန္မလာေသးဘူး။ သူမျပန္မခ်င္း အေဖက ျပန္မလာဘူး။ သူျပန္သြားရင္လည္း ကၽြန္မကို တေန႔လံုး စကားမေျပာပါဘူး။ ကိုဇနိကေတာ့ အေဖ့ကို ႀကိမ္းေနတယ္ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးရင္ ေတြ႔မယ္တဲ့ေလ။ တကယ္ေတာ့ အေဖတို႔က သူ႔ကိုလဲ ခ်စ္မွာပါ။ သမီးဆိုေတာ့ ႏွေျမာတာျဖစ္မယ္လို႔ နားလည္ပါတယ္။

ကၽြန္မက သူ႔ထက္ အသက္တစ္လတိတိ ႀကီးပါတယ္။ မေန႔ညကေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ၿပီး “ကိုဇနိေနာ္ အဖိုးႀကီးျဖစ္ေနၿပီ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သိရဲ႕လား” နဲ႔ ဦးေအာင္ေျပာလိုက္တာ။ သူကလည္း မရဘူး “အင္းပါ အဖြားႀကီးရယ္ သိပါတယ္” တဲ့။ ကၽြန္မမွာ လုပ္စရာအလုပ္ေတြ မ်ားလာရင္ သူလည္း မေနရဘူး ဝိုင္းကူရပါတယ္။ ကၽြန္မက စိတ္ပင္ပန္းေနရင္ စာေရးထားတာမ်ိဳးဆို ျပန္မစစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူက စိတ္ရွည္ေတာ့ အားလံုး အေခ်ာသတ္ေအာင္လုပ္ေပးတယ္။ ဒါမ်ိဳးလိုခ်င္တာေလ လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ သူက အင္တာနက္မွာ ဟိုရွာဒီရွာ ၾကာေနတဲ့အခါ မရေသးဘူးလား ဒါေလးကို ၾကလိုက္တာ လို႔ ကၽြန္မစိတ္တိုမိတတ္တယ္။ သူကလည္း ဘယ္ေလာက္ဆူဆူ ဘာမွမေျပာဘူး။ သည္းခံတယ္။ ကၽြန္မစိတ္ညစ္ေနတာသူသိေတာ့ သူဘာမွမေျပာရွာပါဘူး။ အဲ ကိစၥေတြၿပီးလို႔ အဆင္ေျပသြားၿပီ ရာသီဥတုသာယာလာရင္ေတာ့ သူက ဟိုေန႔က ေငါက္လိုက္တာေနာ္ တဲ့။ အာ စိတ္ေတြ ညစ္ေနလို႔ပါ အခုျပန္ေခ်ာ့မယ္ေနာ္နဲ႔ လုပ္လိုက္ေတာ့လည္း ေျပလည္သြားတာပါ။

အသက္ႀကီးတဲ့ကၽြန္မက ဘယ္လိုကေနဘယ္လို ေျပာင္းလဲသြားတယ္မသိဘူး။ သတိထားလိုက္မိေတာ့ သူ႔ကို သမီး သမီးနဲ႔ ေျပာတာ အက်င့္ပါေနၿပီ။ တခါတေလလည္း ငါ့သမီးေလးက ဆိုးလိုက္တာ တာေတေလးတဲ့။ သူေျပာခ်င္ရာေျပာ ကၽြန္မကို အလိုလုိုက္ေနသမွ် ဆိုးေနအံုးမွာပါပဲ။ ၿပီးခဲ့တဲ့သံုးရက္ဆက္တိုက္ ကၽြန္မစာေတြ သူကူလုပ္ေပးေနရတာ အိပ္ယာႏိုးကတည္းက ကၽြန္မအိပ္ခ်ိန္ထိ သူမအိပ္ရေသးပါဘူး။ မေန႔ကေတာ့ အားလံုးၿပီးသြားလို႔ သူ႕ကို ျပန္ေခ်ာ့ရတယ္။ ဒါနဲ႔ သမီးကို ဆိုးလြန္းလို႔ လႊင့္ပစ္ခ်င္ေနၿပီလား လို႔ ေမးမိေတာ့ လႊင့္မပစ္ခ်င္ပါဘူးတဲ့။ လႊင့္ပစ္လည္း ျပန္ေကာက္ရမွာေလ၊ ၾကာၾကာမွ မပစ္ႏိုင္တာေနာ္ လို႔ ေျပာရွာတယ္။ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ့္အဆိုးဆိုေတာ့ သူ႔ကို ျပန္ေခ်ာ့ပါတယ္။ ေနာက္တပတ္သူစာေမးပြဲရွိေတာ့ သူ႔ကိုဂရုစိုက္ရမည့္ အလွည့္ေရာက္ၿပီေပါ့။

မဇနိ